Hayatın kime ne zaman güleceği hiç belli olmaz derdi babaannem. Kızım her hayırda bir şer, her şerde bir hayır vardır. Biz bunları bilemeyiz. İyi dediğimiz şeyin sonu kötü bitebilir. Kötü dediğimiz olayın sonu iyi olarak biter ve bize hiç ummadığımız bir anda mutluluk getirir derdi. Ama sanırım bu söyledikleri benim hayatımda hiç rol değiştirmiyor du. Kötü hep kötü olarak devam ediyor, iyiyse kapıma hiç uğramıyor gibiydi. Ne zaman biraz hayatım iyi gidecek gibi olsa, bu sana çok fazla bu kadar iyilik yeter fazlasını haketmiyorsun deyip elimden geri alınıyordu. Her şeyi hayat belirliyordu sanırım. Kim neyi ne kadar hakediyor yada hak etmiyor bunun bir hesabi var ve ben bu hesapta hep yok olan kısımda kalıyorum.
Kimse sınanmadığı acının sancısını bilmezmiş derler ya benim sınandığım acılar
