วันนี้มุจลินทร์ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อออกจากบ้านไปยังบริษัทพร้อมกับอนันต์และอนาคิน ส่วนเอเลเนอร์ยังคงนอนหลับสบายอยู่ภายในห้องที่จัดเตรียมไว้ให้ เธอคงเหนื่อยจากการเดินทางไกลตั้งแต่เมื่อคืน หญิงสาวอยู่ในชุดกระโปรงผ้าไหมมัดย้อมสีสดใสหอบหิ้วกระเป๋าเอกสารก่อนก้าวขึ้นรถตู้คันใหญ่เข้าไปนั่งข้าง ๆ ว่าที่ประธานกรรมการบริหารอนันต์ กรุ๊ป คนใหม่ เธออดไม่ได้ที่จะเหลือบแลร่างสูงสง่าภายใต้เสื้อสูทกระดุมสองเม็ดพอดีตัวในสไตล์เบลกราเวียร์สีกรมท่าและกางเกงสีเดียวกันเข้าคู่กับเนคไทผ้าไหมลายทาง ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรและผิวสีมะกอกสะท้อนภาพของบุรุษผู้เย่อหยิ่งทว่าลุ่มลึกออกมาชัดเจนยิ่ง กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่เธอคุ้นเคยลอยมาแตะจมูกทำให้มุจลินทร์คิดถึงอ้อมแขนแข็งแรงที่เคยตระกองกอดเธอไว้ในห้วงเวลาที่เคยมีต่อกัน หากสิ่งใด ๆ ในโลกยังไม่ผันเปลี่ยน เธอก็ปรารถนาจะให้แขนของอนาคินโอบรัดเธอไว้เช่นนั้นอีกนาน ๆ
