ผ่านไปเพียงสองราตรี เมืองหงโจวก็มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
เมืองเจี้ยนจิงดำเนินการทุกอย่างรวดเร็วราวเนรมิตทั้งทหาร นางกำนัล และผู้มีหน้าที่ในการตระเตรียมความพร้อมของงานอภิเษกถูกส่งมาที่หงโจว ทำให้เมืองเล็กดูคึกคักขึ้นมาทันที
ทว่ามีผู้หนึ่งที่ทุกข์ระทมแต่ต้องเก็บงำมันไว้ให้ลึกสุดนั่นคือองค์หญิงซูเม่ย
บ่ายคล้อย ณ ริมบึงบัว
ร่างงดงามขององค์หญิงนั่งเหม่อมองเหล่าผึ้งน้อยที่กำลังดื่มดูดน้ำหวานจากดอกบัวในสระ แม้เป็นเพียงแมลงตัวน้อยแต่กลับมีอิสระอยากทำสิ่งใดก็ได้ตามใจตน ดีกว่านางเสียอีกที่มียศถาบรรดาศักดิ์เป็นถึงองค์หญิงแต่หาได้มีสิทธิ์ทำสิ่งใดตามใจตนไม่ ถูกภาระหน้าที่ผูกมัดจนในบางครั้งแทบหายใจไม่ออก
“ หากข้ามีอิสระสักเพียงครึ่งของพวกเจ้า ข้าคงแย้มยิ้มได้อย่างสนิทใจ พวกเจ้ามีใครอยากเป็นองค์หญิงแทนข้าหรือไม่ ข้ายินดีแลก ” เหรินซูเม่ยยิ้มขื่นกล่า
