1

658 Words
กรุงเทพมหานคร เมืองหลวงของประเทศไทย ไม่ว่าจะเป็นเวลากลางคืนหรือกลางวันแสงไฟก็ไม่เคยหลับใหล นักท่องเที่ยวจากทุกสารทิศต่างแวะเวียนมาเยี่ยมชมความสวยงามของธรรมชาติ รวมถึงสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ ปาลิตา หญิงสาวอายุย่างยี่สิบหกเหม่อมองแสงไฟนอกกรอบหน้าต่างนานเกือบหนึ่งชั่วโมง ไม่ขยับเขยื้อนไปทางไหน ตามองข้างล่างจากความสูงเกือบสามสิบชั้น ทว่าหูของหล่อนกลับคอยเงี่ยฟังว่าเขาคนนั้นกลับมาหรือยัง นาฬิกาตั้งโต๊ะบอกเวลาตีหนึ่งสามสิบนาที ผับยังไม่ปิด ฝันเถอะว่าเขาจะกลับเวลานี้ แม้นัยน์ตาจะอ่อนล้าเต็มที แต่เจ้าของร่างกายยังบังคับฝืนไว้ ล่วงเลยวันใหม่นานกว่าสามชั่วโมงถึงได้ยินเสียงกุกกักๆ บริเวณหน้าห้อง ปาลิตาสะดุ้งตื่นหลังจากไม่รู้ว่าเผลอหลับบนโซฟาตอนไหน หรี่ตาขึ้นมองเห็นเขาคนนั้นกำลังเดินเข้ามา และจ้องมองมายังหล่อน ดวงตาแสนคมคู่นั้นจงใจสบประสาน ท้าทาย กึ่งตั้งคำถามว่าทำไมหล่อนต้องอยู่รอเขา ปาลิตาเจ็บแปลบในอก แสร้งทำเป็นไม่สนใจล้มตัวลงนอนบนโซฟาตัวเดิม หลับตาพริ้มแม้จะมีหยาดน้ำใสคลอเคลียจวนเจียนจะไหล ช่างเถอะ มืดขนาดนี้ไหลไปยังไงเขาก็ไม่เห็น ไม่สิ... ถึงเป็นตอนกลางวัน เห็นชัดเจน เขาก็ไม่สนใจ “ถ้าอยากนอนให้ยุงกัดตรงนี้ทั้งคืนก็ตามใจ” เจ้าของเสียงเข้ม ‘เมืองเหนือ เตชะราช’ เอ่ยขึ้นมาลอยๆ ขณะเดินผ่านโซนรับแขกเข้าไปในห้องนอน คอนโดนี้เขาเคยซื้อเก็บไว้สมัยเรียน นานแล้วแหละ ไม่ค่อยได้มาใช้ พ่อจึงขอเพื่อให้ปาลิตาย้ายมาอยู่ช่วงสองปีให้หลังที่หล่อนหนีเขามาเรียนต่อปริญญาโท ฮึ! คิดง่ายไปมั้ง จะหนีทั้งทีทำไมไม่หนีไปให้ไกลกว่ากรุงเทพล่ะแม่หนู เจ้าของร่างกายสูงใหญ่ยืนมองตัวเองหน้ากระจก พึงพอใจในรูปร่าง สัดส่วน รวมถึงมัดกล้ามที่มาจากการออกกำลังกายหนักหน่วง ใช้มือปลดกระดุมทีละเม็ดพลางขยับต้นคอคลายความเมื่อยล้า ปลดเสื้อผ้าออกจนหมดเดินโทงๆ เข้าไปอาบน้ำชำระล้างความสกปรกจากสถานบันเทิงยามค่ำคืน เขาเอื้อมมือไปเปิดฝักบัวปลดปล่อยน้ำให้ไหลลงสู่ใบหน้า ไหลตกกระทบลงสู่แผ่นอกกว้าง ไม่ใช่ไปเที่ยวตามประสาผู้ชายรักสนุกหรอก แต่ช่วงกลางวันเขาคุยงานกับคู่ค้า ไปกินข้าวเย็นด้วยกันแล้วเขาชวนไปต่อ เสนอมาก็สนองตอบเท่านั้นเอง ตอนแรกนึกว่าชวนไปดื่มในผับปกติแต่ที่ไหนได้คุณสมภพกลับชวนไปอาบ อบ นวดชื่อดังย่านรัชดา บอกเบื่อเมียที่บ้าน มาถึงอยู่คุยกับเขาแป๊บเดียวก็หายขึ้นห้องไปกับเด็ก ส่วนเขาน่ะเหรอ นั่งดื่มเหล้าฟังเพลงทำหน้าตายอยู่ตรงนั้นแหละ เบื่อมาก เกิดมาสามสิบกว่าปีไม่เคยเที่ยวผู้หญิงแบบนี้สักครั้ง ไม่ใช่แนวเขา เมืองเหนือ เตชะราช ทายาทนักธุรกิจเจ้าของไร่ชาทางภาคเหนือ หล่อ รวย เก่ง เดินไปทางไหนสาวก็มองตามจนสุดสายตา เสียแต่เขาค่อนข้างติดนิสัยพูดจาห้วน ไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่นเท่าไหร่ โดยเฉพาะยัยเด็กที่นอนบนโซฟา ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่เคยพูดจาดีๆ กับหล่อนเลยสักครั้ง นับตั้งแต่รู้จักกันมาและได้สนิทกันลึกซึ้ง ก็... หลายปีแล้วนะ หลังอาบน้ำเสร็จเขาใช้ผ้าเช็ดตัวพันกายส่วนล่าง เดินออกไปข้างนอกแอบมองจนกระทั่งมั่นใจว่าปาลิตาหลับไปแล้วถึงกล้าอุ้มหล่อนมานอนบนเตียงด้วยกัน ถึงจะปากร้าย แต่เขาก็ไม่ใจร้าย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD