7
1213 Words
เรื่องนี้ละเอียดอ่อนมากเลยนะ ถึงจะเป็นแค่อดีตแต่เขาก็ไม่อยากให้ลอยไปถึงหูภรรยา กลัวหล่อนจะคิดมาก คิดจุกคิดจิกแล้วตีโพยตีพายไปเองว่าเขาอยากหารสรักใหม่ๆ นอกบ้าน
เขาอยู่ในโหมดที่ไม่ต้องการใครแล้วนอกจากภรรยา มีเมียดีแถมยังสวย ใครจะนอกกายนอกใจให้โง่ เขาไม่ได้มักมากขนาดนั้น ครั้งก่อนเขาถูกงอแงใส่รอบหนึ่งทำเข็ดไปอีกนาน แม่คุณเข้าใจผิดว่าเขาแอบมีซัมติงกับคุณราช ทนายมือดีประจำจังหวัด
ซึ่งไม่ใช่เลย ที่ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยและอยู่ด้วยกันดึกคือกำลังดำเนินการซื้อที่ดินแปลงใหญ่ให้เป็นของขวัญวันเกิดเมียรัก หนูกั้งน้อยใจตีโพยตีพายใส่ ซะจนเขายอมบอกเรื่องนั้นไปตามตรง ทันทีที่ได้เห็นโฉนดที่ดินทั้งเมียทั้งน้องสาวต่างพากันเงียบกริบ ไม่มีใครงอแงใส่เขาสักคน น่าตีจริงๆ ทั้งสองคนเลย เอาเถอะ เขาให้อภัยทุกคน ชีวิตคนเรามันสั้น จะเสียเวลาขุ่นเคืองใจไปทำไมกัน
เมืองเหนือถอนหายใจแบบเหนื่อยอกเหนื่อยใจ ใช่สิ... ก็ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีเท่ามันนี่นา “เออ โทษที ความจริงก็ไม่ได้อยากโสดหรอก แต่ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีแบบมึงนี่หว่า ได้เมียดี สวย เก่ง”
ธาวินยืดกายขึ้นนั่งตัวตรง ยืดอก ทำสีหน้าภาคภูมิใจ พร้อมรับทุกคำชมจากคนอื่นที่ชมเมียสุดที่รัก
“แบไต๋ออกมาจนได้ ใจจริงก็อิจฉากู อยากมีเมียล่ะวะ แต่ยังหาที่ถูกใจไม่ได้เฉยๆ อย่ามาฟอร์ม อ้าปากมาเห็นไปถึงไส้ติ่ง”
กวน! ล้อเลียนได้ถูกจุด
เมืองเหนือยกเท้าขึ้นเตะหน้าแข้งเข้าให้ ธาวินหัวเราะเสียงดังวางมือลูบหน้าแข้ง เจ็บ แต่ไม่มากเท่าไหร่
“หุบปากเน่าๆ ของมึงไปเลย มีประโยชน์อะไรไหมที่กูเลือกมาเล่าเรื่องนี้ให้มึงฟัง ไม่มีคำแนะนำดีๆ ห่าเหวอะไรให้กูเลย”
เหลือตัวเลือกสุดท้ายเฉยๆ หรอกถึงเลือกมาปรึกษาไอ้หมอนี่ พี่เสือมัวแต่ขลุกอยู่กับเมีย เมียท้องทำเหมือนเมียป่วยหนักถึงขั้นแยกจากกันไปไหนไม่ได้ ไอ้เพลิงก็ติดเมียไม่ต่างกัน หนีลูกพาเมียไปเที่ยวทะเลถ่ายรูปส่งมาอวดชาวบ้านชาวเมืองไปทั่ว ไม่รู้จักเกรงใจบ้าง เขาไม่สนิทกับพวกนั้นถึงขั้นตั้งวงกินเหล้าด้วยกันบ่อยๆ ก็ใช่ แต่ถ้าหากมีเรื่องหรืออยากขอคำปรึกษาอะไร ทุกคนก็ยินดีต้อนรับเสมอ รวมถึงไอ้เก้าที่นั่งหัวโด่ตรงนี้อีกคน
แก๊งนี้แต่ละคนพอมีเมียมีลูกแล้วเปลี่ยนไปมาก ถอดเขี้ยวถอดเล็บถอดหมดทุกสิ่งอย่าง ยกเมียขึ้นเหนือหัว เห็นทีไรเขาขยาดแทนไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึก
คนรอบข้างมีครอบครัวหมดแล้ว เห็นทีไรก็อดรู้สึกอุ่นในใจอยากมีบ้างตลอด แต่ฟ้าไม่เป็นใจ ไม่เคยเหวี่ยงคนที่ใช่มาหาสักที
“พูดแบบนี้ได้ไง งอนเป็นนะเว้ย”
“หยุดทำท่าสะบัดสะบิ้งเหมือนเวลาตุ๊ดงอน”
“เออ! ยอมแพ้ก็ได้ เรื่องนี้กูอาจจะไม่ถนัด แต่ถ้าเรื่องง้อเมียโอ๋ลูกเลี้ยงลูก กับป้อนนมลูกขอให้ถามธาวินคนนี้ กูโคตรจะถนัดเว้ย! รู้ทุกอย่าง รู้ลึกรู้ดีรู้จริง แล้วมึงจะไม่ผิดหวังที่มาขอคำปรึกษา”
สีหน้ามีความสุขชื่นมื่นมาก คนกำลังซีเรียสเห็นแล้วถึงกับกลอกตาใส่ เอือมระอากึ่งอิจฉา อืม… อิจฉามันนี่แหละ อิจฉาตัวใหญ่เท่าบ้าน ชีวิตครอบครัวของมันดีไม่มีที่ติ เมียสวย ลูกน่ารัก อบอุ่นจนไม่ต้องการผ้าห่มด้วยซ้ำ เห็นแล้วนึกอยากมีเหมือนมันบ้าง ถ้าเจอแบบนี้สาบานว่าจะรีบทิ้งตัวลงจากคานมาตามจีบ!
“ชาตินี้จะได้ปรึกษาไหม ขึ้นคานแน่ๆ” หัวเราะเยาะตัวเอง
“มันก็ไม่แน่หรอกนะเว้ย อะไรๆ ก็เป็นไปได้”
ธาวินยักไหล่ตอกย้ำคำทางสีหน้าให้เพื่อนคล้อยตามคำพูดตนเอง “มึงก็อย่าทำตัวขวานผ่าซาก อย่าทำตัวเป็นจระเข้ขวางคลอง ดูสถานการณ์ ประเมินจุดประสงค์พ่อ ประเมินพฤติกรรมเด็กคนนั้นไปก่อน บางทีอาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่มึงคิดไปเองก็ได้”
“เหรอะวะ”
“เออสิ เชื่อกูนะเพื่อน แล้วทุกอย่างจะดีเอง”
“หรือไม่ก็คงเลวร้ายขั้นสุดยอด”
“ก็ตามนั้น” ธาวินยักไหล่ท่าทีชิวๆ ไม่คิดปฏิเสธ
“ขอบใจมึงมาก สำหรับคำแนะนำที่ไม่ค่อยจะมีประโยชน์เลย”
“คุณเหนือพูดแบบนี้คุณเก้างอนนะครับ งอนแล้วง้อยากนะขอบอกไว้ก่อน เสียกำลังใจหมดเลย ไม่ดี ไม่เอา ไม่พูดดดดดด”
เป็นการล้อเลียนที่ย้อนความกลับไปไกล สมัยมัธยมเรียนโรงเรียนวิถีพุทธคุณครูให้นักเรียนทุกคนเรียกชื่อกันด้วยคำว่าคุณ
“ไว้ค่อยง้อวันหลังนะครับคุณเก้า ฝนจะตกแล้ว คุณเหนือต้องกลับบ้านก่อน คุณเก้ากลับเข้าบ้านไปเลี้ยงลูก กินนมเมียเถอะ”
เอื้อมมือไปตบไหล่เพื่อน มันกำลังจะอ้าปากด่า เขาไหวตัวทันรีบวิ่งหลบมือหลบเท้าลงจากบ้านหลังงามกลางไร่องุ่น
“พี่เหนือรีบกลับจัง กั้งว่าจะชวนกินมื้อเย็นด้วยกัน”
กษมานั่งลงโซฟาถัดจากสามีและลูกๆ ไม่ไกลเท่าไหร่นัก คอยกวาดสายตามองทุกคนด้วยความรัก ด้วยหัวใจที่พองโต
“ถึงชวน มันก็ไม่อยู่กินกับเราหรอกจ้ะ”
ตอบไปตามประสาคนรู้มาก นั่งคุยกันเมื่อกี้แอบสังเกตยังเห็นอยู่เลยว่ามันยกหลังมือขึ้นดูนาฬิกาตั้งหลายครั้ง ในใจคงจะอยากกลับบ้านไปหาเมียจะแย่ แต่เกรงจะถูกเขาล้อเลียนจึงแกล้งถ่วงเวลาอยู่ต่อร่วมชั่วโมง ไม่ให้ถูกแซวได้ว่าร้อนรนคิดถึงเมีย
ไอ้เหนือมันเป็นคนปากแข็ง ใจแข็ง เขาอยากถามมันเรื่องนี้นานแล้ว แต่ก็ยังหาโอกาสเหมาะๆ ไม่ได้ อยากรู้ว่าแท้จริงแล้วมันรู้สึกยังไงกับน้องปริมกันแน่
ถ้าคิดหลอกฟันเขาไปวันๆ เพราะเห็นเป็นของใกล้มือก็เลวเกินไป เป็นอย่างนั้นจริง เท้าเขานี่แหละ จะเตะมันสักเปรี้ยงสองเปรี้ยง แล้วจะขู่แฉ ถ้าหากมันไม่ยอมปล่อยน้องปริมให้เป็นอิสระ น่าสงสารฝ่ายหญิงจะตาย
“ยังไม่ลองชวนเลย ทำไมรีบตัดสินใจแทนเขาล่ะคะ”
“จริงๆ นะกั้ง”
รีบยืนกราน ก่อนฝากเด็กแฝดให้ลูกชายคนโตช่วยเล่นกับน้อง ส่วนตัวเองขยับมานั่งขัดสมาธิหน้าโซฟาตัวที่เมียรักกำลังนั่ง ไม่สนใจว่าหล่อนจะอยู่สูง ส่วนเขานั่งระดับเท้าของหล่อน มันไม่สำคัญ “เมื่อกี้ไอ้เหนือมันมาปรึกษาพี่เรื่องน้องปริมกับพ่อของมัน มันคิดอกุศลว่าพ่อเปรมเลี้ยงต้อยน้องปริมไว้แต่งงาน”
“ก็เลยรวบหัวรวบหางน้องปริมซะเอง?” หล่อนถามห้วนๆ
- Writer
