ตอนที่ 2

1056 Words

“เอ็งงามเหลือเกิน... ไม่เสียแรงที่ข้าเร่งเรือมาด้วยความใจร้อน” บอกพลางค้อมใบหน้าทำท่าว่าจะครอบริมฝีปากลงบนปลายถันชี้งอน “อย่าเพิ่ง... ลูกๆ ฉันอยู่ข้างล่างนะเถ้าแก่” ชบาเป็นกังวลว่าลูกสาวของหล่อนอาจจะผลีผลามขึ้นเรือนมาเมื่อไรก็ได้ “เอ็งไม่ต้องห่วง… ข้าเพิ่งให้เงินลูกสาวเอ็งไปซื้อของ แล้ววันนี้ที่ลานวัดมีหนังกลางแปลงมาฉายเสียด้วย” เขาก้มกระซิบเบาๆ จนริมฝีปากชิดใบหู สูดความผุดผาดที่ลำคอและลาดไหล่สล้างของม่ายสาวเสียงดังฟืดฟาด ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความคิดถึงและโหยหา “เถ้าแก่เจ้าเล่ห์” ชบาว่า ก่อนที่มือใหญ่ของเขาจะทาบลงลูบไล้สองเต้าเต่งตึงที่เปิดเปลือยต่อสายตา นิ้วหัวแม่มือปาดป้ายสลับบีบปลายปทุมเม็ดน้อยที่ครัดเคร่งปูดเป่งเป็นตุ่มไตตอบโต้สัมผัสของเขา “อ๊ะ... ” ชบาสะดุ้งเฮือก ระบายลมหายใจร้อนผ่าวออกมาเฮือกใหญ่ หลุบตามองปลายถันงอนชี้ที่ถูกนิ้วหัวแม่มือของเถ้าแก่หวังบดบี้ ก่อนจะครอบริมฝีปากลงบนปลายถัน วนลิ้นแล้วดูดดุนรุนแรงเสียงดังจ๊วบจั๊บ สลับไปกับเสียงหม้อข้าวที่กำลังเดือดอยู่บนเตาฟืน “เข้าไปในห้องเถอะจ้ะ” ความต้องการของชบาพลุ่งโพลงจนหล่อนเองก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ร่างกายซึ่งเหว่ว้ามานานกำลังเรียกร้องหาการรุกรานจากความเป็นชายชาตรีของเขา ได้ยินแล้วเถ้าแก่หวังก็ช้อนร่างระทดระทวยขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พาหล่อนเดินดุ่มไปยังห้องนอนซึ่งอยู่ไม่ไกล เมื่อร่างรัดรึงถูกวางลงบนเตียงเล็กๆ ชบากระถดกายเข้าไปพิงข้างฝา เถ้าแก่หวังกระเสือกกายตามมาเลิกผ้าถุงของหล่อนจนร่นขึ้นไปกองอยู่เหนือหน้าท้อง “อ๊ะ... อูว” ชบาสะดุ้งเฮือก เถ้าแก่หวังคุกเข่าแล้วมุดศีรษะพรวดเข้าไประหว่างเข่าทั้งสองข้างของหล่อนที่ถูกบังคับให้อ้ากว้างตั้งชันรับปลายลิ้นสากระคายที่ชำแรกเข้ามาปาดเลียสลับขึ้นๆ ลงๆ ตามแนวความยาวของร่องเนื้ออ่อนนุ่มแฉะชุ่มอยู่ในพุ่มแพรไหมสีดำโอบล้อมเอาไว้ “เสียวเหลือเกินเถ้าแก่... วูบวาบไปหมดแล้ว” หน้าท้องของชบาแขม่วเกร็งด้วยความรู้สึกร้อนวูบวาบที่ลามไหลอยู่ลึกๆ มือเรียวของหล่อนขยุ้มรั้งศีรษะของเขาเอาไว้แน่น ขณะที่มือทั้งสองข้างของเถ้าแก่หวังบังคับต้นขาของหล่อนให้อ้ากว้างออกรับปากลิ้นอันตะกละตะกลามที่ก้มหน้าก้มตาเลียกินแอ่งเนื้อนุ่มแน่นของหล่อนอย่างเอร็ดอร่อย “เดี๋ยวเอ็งจะมีความสุขมากกว่านี้” เขาเกลือกตาขึ้นมองใบหน้าซ่านสยิวของม่ายสาวด้วยความรู้สึกย่ามใจที่ได้เห็นหล่อนอ่อนยวบยินยอมให้เขาเชยชมเหมือนเช่นทุกครั้ง ความอ้างว้างว้าเหว่ที่ชบาพยายามเก็บกดเอาไว้ ทำให้ทุกตารางนิ้วในร่างกายไวต่อสัมผัสปลุกเร้าของเขา สังเกตได้จากอาการขบเม้มริมฝีปากและบั้นท้ายของหล่อนที่วนร่อนบดคลึงอยู่บนที่นอน ขณะมือเรียวขยุ้มขยำศีรษะเลื่อมลื่นของเขาเอาไว้ด้วยความลืมตัว “อู้ย... ฮื่อๆ วูบวาบไปหมดแล้วเถ้าแก่” ชบาเหมือนจะขาดใจ เถ้าแกหวังผู้มักมากในกามารมณ์รู้ดีว่าหล่อนเป็นผู้หญิงเร่าร้อนอย่างไม่ต้องสงสัย สายตาของเขาแทบไม่ละจากใบหน้าสะสวยที่กำลังส่ายสะบัด กัดฟันทรมานกับวิธีการปลุกเร้าด้วยปากและปลายลิ้นอันช่ำชอง “ชบาจ๋า... ดูสิ ของเอ็งแฉะไปหมดแล้ว” เสียงรำพึงแผ่วเบา เมื่อก้มหน้าก้มตาเชยชมจนรู้สึกได้ว่าน้ำคาวสวาทหลั่งชุ่มออกมาชโลมกลีบมาลีของหล่อน กลิ่นคาวคละคลุ้งที่ลอยมากระทบจมูกอยู่ในเวลานั้นยิ่งปลุกปั่นความใคร่กระหายที่จะร่วมรักกับม่ายสาวให้ปะทุแรงขึ้นอีกหลายเท่าทวี ความเย้ายวนใจตรงหน้าเร่งเร้าให้เถ้าแก่หวังรีบถอดเสื้อผ้าลนลาน ชบามองดูร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าด้วยหัวใจเต้นระส่ำ แลเห็นแก่นกายเห็นรูปลำสมชายชาตรี ตั้งตระหง่านอยู่ในประกายแสงแดดลำสุดท้ายของยามเย็นที่สาดลอดช่องหน้าต่างเข้ามาทางเบื้องทิศตะวันตก “อ๊า... ” ชบาสะดุ้งแรง เมื่อลำตัวหนาแทรกลงมาอย่างดุดัน เถ้าแก่หวังกดความแข็งแกร่งลงกลางกลีบเนื้อชุ่มลื่นที่พยายามรัดรอบความแข็งแกร่งของเขา “อู้ว... ดูสิ เอ็งขมิบแน่นเชียว” สายตาของเถ้าแก่หวังแทบไม่ละจากกลีบเนื้อบอบบางที่ดูดกลืนตัวตนของเขาเข้าไปล้ำลึกสุดแก่น “ของเอ็งแน่นเหลือเกิน” เถ้าแก่ครางออกมาด้วยความรู้สึกฉงนใจ “ก็ฉันรอแต่เถ้าแก่คนเดียวนี่จ๊ะ... ทุกคืนก็นอนฟังเสียงเรืออยู่ตลอด รอคอยว่าเมื่อไรเรือข้าวสาวของเถ้าแก่จะแล่นผ่านมาเสียที” ชบาตอบอย่างเอาอกเอาใจ มือเรียวลูบไล้อยู่กับแผงอกกว้างของเขา ขณะบั้นท้ายหนาหนักแนบเน้นลงมากึ่งกลางกายเป็นจังหวะ “เอ็งไม่ได้โกหกใช่ไหม... แล้วข่าวลือที่ว่าปลัดยอดเทียวมาจีบเอ็งล่ะ จริงหรือเปล่า” เสียงถามบอกความหึงหวง “มาจีบจริง... แต่ฉันไม่เล่นด้วย ก็บอกแล้วไงว่าฉันรอเถ้าแก่คนเดียว จริงอยู่ที่ใครๆ อาจมองว่าแม่ม่ายผัวตายอย่างฉันมีแต่ผู้ชายจ้องจะมาหาเศษหาเลยเพราะคงคิดว่าว้าเหว่ แต่ฉันไม่ได้ง่ายไปซะทุกคน” เถ้าแก่หวังยิ้มพรายอยู่ในความสลัว เริ่มเคลื่อนไหวบั้นท้ายเป็นจังหวะอย่างได้ใจ เพียงเท่านั้นก็ทำเอาใบหน้าของชบาบิดเบ้ไปด้วยความซ่านสยิว ลมหายใจเหมือนจะขาดห้วงหายในตอนที่ความแข็งแกร่งของเขาทิ่มกระแทกเข้าใส่จนสุดลิ่มลำ “อ๊อยยย... ” ชบาเปล่งเสียงครางกระเส่า หายใจรวยรินอยู่ใต้ร่างเถ้าแก่หวังอยู่นานเป็นครู่ “เร่งเถอะ... ฉันจะขาดใจอยู่แล้ว” ชบาเป็นฝ่ายร้องขอออกมาก่อน ลมหายใจของหล่อนกระชั้นถี่ขึ้นทุกที มือเรียวโอบรัดลำตัวของเถ้าแก่หวังที่โยกโยนกายอยู่บนเรือนร่างเปล่าเปลือยของหล่อนอย่างไม่ปรารณี เมามันจนไม่ลืมหูลืมตา ครู่ต่อมาทั้งห้องก็ลั่นระงมไปด้วยเสียงหอบหายใจแรงแทรกสลับกันไปตามจังหวะรุกรับเร่าร้อน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more