ที่ราตรีตัดสินใจรวดเร็วว่าจะแต่งงานกับเชิดก็เป็นเพราะหล่อนตระหนักดีว่าชีวิตของหญิงสาวบ้านนอกคนหนึ่งนั้นไม่ได้มีอะไรให้คาดหวังมากไปกว่าการมีผัวมีลูกให้เลี้ยงดูกันต่อไป เชิดเองก็ไม่ใช่ผู้ชายที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า เสือผินพ่อของเขาก็มีไร่นา แม้จะไม่มากเหมือนเศรษฐีแต่ที่ทางก็พอมีให้ทำกินกันต่อไป
“เร่งเถอะพี่เชิด... ฉันวูบวาบไปหมดแล้ว”
หญิงสาวรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังจะแตกร้าวเป็นเสี่ยงเพราะเชิดกดสะโพกของหล่อนลงมาหาความแข็งแกร่งของเขาอย่างไม่บันยะบันยัง
“อ๊อยยย... ฮื่อๆ... พี่เชิดจะฆ่าฉันให้ตายหรือยังไง”
คนที่เพิ่งเสียสาวเป็นครั้งแรกในชีวิตกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น ใบหน้างามหงายแหงนขึ้นมองผืนฟ้าสีแดงฉานขณะดวงตะวันกำลังจะลับลาลงที่โค้งขอบฟ้าเบื้องทิศตะวันตก
“โอ้ว... อูย…ไม่ไหวแล้วจ้ะพี่เชิด”
ราตรีกรีดร้องเหมือนคนกำลังสำลักความส
