ตอนที่ 37
มันน่าแปลกใจแค่ไหน แต่ว่าวันนี้มันสามารถทำให้หัวใจของอมเลศคับพองขึ้นมาอย่างมากๆกับรสชาติอาหารที่เจ้าของบริษัท เมี่ยงเมรัยเลี้ยงเขาตอบแทน เจ้านายเลี้ยงตอบแทนลูกน้อง แต่มันทำให้เขาอยากคิดไกลมากกว่านั้น หรูมากทีเดียว หล่อนเลือกร้านอาหารที่มิดชิด อยู่บริเวณปากซอย เป็นร้านอาหารกึ่งสวนบ้านทรงไทย มีหน้าต่างไม้แกะสลักลวดลายไทยโบราณเหล่านั้น ลมเย็นโกรกพัดมาเป็นธรรมชาติ ทำให้สามารถมองเข้ามาข้างในได้ ส่วนด้านในเป็นกระจกกั้นคือห้องวีไอพี ที่ต้องสั่งจองล่วงหน้าและต้องมีสมาชิกหลายคน หรือจะมีเพียงแค่สองคนหนึ่งคู่เป็นส่วนตัวแต่ต้องกล้าจ่ายแพง แต่สำหรับเมี่ยงเมรัยไม่ใช่อย่างนั้นเลย ไม่มีปัญหาเรื่องการใช้จ่าย
อมเลศปลาบปลื้มยิ้มอยู่ตลอดเวลา
หากแต่เมี่ยงเมรัยกลับนิ่งเงียบ ขณะที่ เมี่ยงเมรัยทานน้อยและใช้เวลาครุ่นคิดมากกว่า แปลกใจยิ่งนักที่ตัวหล่อนมีเรื่องครุ่นคิดมาก และหล่อนก็ซ่อนความรู้สึกน
