ตอนที่ 31
บุลิศถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งกับพื้นเบาะโซฟาหนังสีส้ม ตรงกลางเป็นโต๊ะกระจกทรงกลมสีดำที่รองรับพวกหนังสือนิตยสารยามแขกไปใครมาเยี่ยมเยียนที่นี่ จัดไว้อย่างเรียบร้อย
“ เรื่องที่แม่จะคุยกับลูก สัญญาได้ไหมจ๊ะ ลิศ ว่าลูกของแม่จะต้องตอบออกมาให้แม่ได้เข้าใจบ้าง แม่ไม่อยากเดาคาด หรือนึกอะไรเกี่ยวกับตัวลูกของแม่ผิดๆ เพราะแม่จะไม่สบายใจ” เมลานีพูดกับบุตรชายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและเข้าใจ เจ้าตัวพยักหน้า นั่งนิ่งไหวติงเล็กน้อย บุคลิกในยามนี้ของบุลิศก็ยังดูดีเช่นเดิม
“ว่ามาสิครับคุณแม่”
คุณเมลานีชั่งใจเล็กน้อยจึงเอ่ย
“แม่ถามว่า ตอนนี้ลูกสนใจใคร ที่อยากจะ ให้พ่อแม่ไปสู่ขอแต่งงาน แล้วมาเป็นลูกสะใภ้ของแม่ได้แล้วหรือยัง”
คำถามนี้ทำให้บุลิศชะงักกึกอึ้งแล้วเหมือนจุกอกในทันที พยายามบังคับตัวเอง เห็นชัดจากสีหน้าของเขาที่มีความหวั่นไหวในดวงตา พยายามหักใจกับเรื่องบางอย่าง เมลาน
