Chapter 3
1800 Words
"Ate!" masayang tawag ni kate ng makita ako pumasok sa loob ng bahay, tumayo ito sa pag kaupo sa bangko.
"Kate! nakangiti niyakap ko ang bunso kong kapatid.
"Kamusta ka? yon pakiramdam mo hindi ka ba nahirapan huminga?! pag tatanong pa niya sa bunso kapatid.
"mmm, Ayos lang naman po ako ate! hindi naman po ako hirap huminga ngayon ate?!
tumango lang ako rito at dumiresyo na sa kusina upang linisin At lutoin na ang binili kong pang ulam. habang hinuhugasan ko ang isda na akin binili tinanong ko, si Mama lucia 'kay kate.
"Asan nga pala si Mama?" tanong ko sa bunso kong kapatid.
Malungkot naman ito tumingin sa akin.
"Na kay Aling Isabel nag susugal po si Mama ate? Malungkot na sagot nito..
Na pa buntong-hininga na lang ako dahil sa akin nalaman. hindi na talaga mag babago pa ang kanyang step mother." imbes na ibili ng gamot ni kate ipang susugal pa nito. napapailing na lang ako at pinag patuloy ang linis sa isda galunggong. na amin i ulam. ngayon tanghalian."
Nag matapos kong i luto ang isda at gulay na ampalaya, inaya ko 'nang kumain si Kate.. dahil amg papahinga lang ako ng dalawang oras pupunta naman ako sa karenderia ni Aling Sisa..
"Kate, tama na muna ang panood ng tv kakain na tayo?" tawag ko sa bunso kong kapatid..
hindi naman ng tagal ay pumasok na ito sa loob ng maliit namin kusina.
At nang umpisa na kami kumain na dalawa ng bigla nalang pumasok si karen.
"Ano ulam!" boses ni Karen ng pumasok sa maliit namin kusina.
"Prito galunggong at ginisang Ampalaya?" Sagot ko sa tanong nito..
"What?" wala na bang ibang ulam isda naman. mag kakaroon na ako ng buntot sa kakain ng isda eh!" reklamo nito." ng malaman ang ulam namin.
"Karen, yan lang kaya kong ibili sa pera ko?" dagdag na sagot ko rito.
"So, ano ibig mong sabihin na wag akong reklamo ganon ba?" mataray na anas nito pinag taas pa ako ng kilay. sabay pag cross arm pa nang humarap sa akin.
"wala ako sinabi ganyan?" malumanay kong saad.
"Hindi Eh! parang sinasabi mo kasi na bawal akong mag reklamo dahil ikaw lang ang nag tratrabaho dito sa bahay..
"Karen Ano ba? na sa harap tayo ng pag kain igalang mo naman! saway ko rito.
"Hindi no! Akala mo kasi kong sino kang magaling eh! bobo ka naman.. Galit saad pa ni karen sa akin..
"Isusumbong kita kay Mama! sabihin ko na wala akong karapatan mag reklamo dahil ikaw ang nag trabaho dito sa bahay. makikita mo?! Anas pa nito sa akin.
"Ate karen!" wala naman sinasabi si ate berry ng ganyan." turan ni Kate, kay karen.
"Wag mo nga ipag tanggol yan! isa ka pa rin. kung hindi sayo kong hindi dahil sa sakit mo? maginhawa sana kami ni Mama. dahil sa sakit mo! nag kabaon-baon tayo sa utang... katulad ka rin niyan walang silbi. marahas na sabi ni karen kay kate."
"Karen?" Tawag ko sa pangalan nito."
pag katapos lumapit ako kay kate. inalo ito dahil nangilid na nag luha nito sa mga mata."
"Walang kasalanan si Kate!" kung ayaw mo nang ulam. wag mong ibontong ang inis mo kay kate.. alam mo naman na bawal kay kate ang mag isip. tapos ganyan pa ang sinasabi mo sa kanya." Saad ko rito.
"Oh, Bakit? totoo naman yon Ah! bakit dah----!
"Sabi sayong tama eh!" oh, ayan ang pera bumili ka ng ulam na gusto mo, asar na saad ko pa sabay lagay ko sa kamay nito ang 100 pesos. na dukot ko sa akin bulsa. suot kong pantalon."
"Mag bibigay ka rin pala ng pang bili kong ulam dami pang sinasabi!" nakangisi wika nito sa akin.
Pag katapos walang paalam na. umalis si karen sa kusina at lumabas ng bahay.
"Ate!" Tawag sa akin ni Kate kita ko ang mga luha nito sa mata, nilapitan ko agad ito. at pinatahan dahil baka mahirapan huminga, madala naman sa hospital ang kapatid naawa na siya dito kahit pag aral ay na apektohan. mabuti nga pinayagan siya nang teacher na module na lang ang kanyang kapatid, dahil bawal itong mapagod at lagi rin binubully ng mga kaklase sa school. kaya yon na lang ang ginawa ng teacher mabuti talaga, mabait ang mga guro ng kanyang kapatid at nakakaintindi sa kalagayan nila.
"Tahan na Kate, baka mahirapan ka huminga?" pag aalo ko rito.at sabay pinahid sa mga luha nitong umagos sa mga mata gamit ang akin mga palad... "Sssss, wag kanang umiyak. hu'wag mo nang intindihin pa ang mga sinabi ni Karen sayo ahh!" Anas ko rito sabay yakap sa akin kapatid.
"Ate, totoo naman po ang sabi ni Ate karen!" sa akin.. na ako po nag dahilan ng pag hihirap ninyo lalo ka na ate?". iyak pang muli nito.
"Kate sabi sayo tahan na magagalit ako kapag hindi ka tumigil? okay lang ako ah. alam mo naman kahit ano gagawin ni ate maipagamot lang kita?! Marahan kong wika sa bunso kong kapatid."
"Hindi mo kasalanan mag kasakit ka ng ganyan kate ahh makinig ka kay ate Berry!" "Ako ang pakinggan mo.. gagawa ng paraan si Ate gumaling ka lang kunting tiis lang makaipon lang ako ng pera pang opera mo?! basta may awa ang panginoon sa atin..sige na wag kana umiyak pa..
"Opo," tango nito sa akin.
"Sige, kumain na tayo? Aya ko na rito.
Nag matapos kami kumain. dalawa nag pahinga lang ako ng sandali. aalis muli ako para pumonta sa karenderia ni Aling Sisa.
"Kate!" tawag ko kay kate..
"Bakit po ?" sagot sa akin.
"Ikaw na muna bahala rito ah!" Alis muna ako .pupunta lang muna ko kina aling Sisa. at baka hinihintay na ako non." paalam ko rito.
"Sige po Ate ingat ka po" Sabi pa nito sa akin.
ginulo ko lang ang buhok nito. habang nanood ng tv sa maliit namin sala.
palabas na ako ng pintuan ng masalubong ko si Mama lucia.
"Ma", Alis na po ako paalam ko sa akin step mother.
palabas na muli ako ng mag salita si Mama lucia,
"Diba sahod mo na sa makalawa? Iintrega mo sa akin lahat dahil ang dami natin bayayaran. dito sa bahay tubig kuryente tapos utang pa sa tindahan ni Pasing. ''Aba naniningil na ang haba na raw ng listahan natin? akala naman kung makasingil hindi babayaran. dagdag na wika pa ni Mama."
"Po?" ang tanging nasabi ko."
'Aba'y nabingi kana. ang sabi ko ibigay mo sa akin ang lahat ng sahod mo. dahil marami tayong babayaran, bingi ka ba o nag bingi bingihan lang. habang sinasabi yun pinang sasapok ako sa akin ulo..
"Bwesit ka! sinisira mo ang araw ko? "lintik ka! talagang babae ka? wala ka 'nang ginawang tama. galli na galit sigaw ni Mama.
"Aray po Ma!" Tanging nasabi ko rito habang nakapikit ang akin mga mata.
" Bwesit, lumayas ka na nga?" sira na ang araw ko sayo--- dagdag na sabi pa nito at tinabig pa ang akin balikat kaya napaatras at muntikan ko pang ikatumba kong hindi lang na ka balance ang akin katawanan.
"Kong ako sayo Strawberry? iiwanan ko na aang mga yan. lagi ka na lang sinasaktan ng mag ina yan! saad ng kanila kapitbahay. nakakita ng pinag gagawa sa akin ni Mama Lucia."
hindi na lamang ako nag salita, tanging ginawa ko na lang ay pinahahid ang mga luha. sa akin mga mata.
"Hiy ang bait mong bata!" Wika pa nito. at pailing iling na umalis na sa tapat ng bahay namin.
Na pa buntong-hininga na lamang ako? habang nag lalakad patungo. sa karenderia ni Aling Sisa..!
"OH, Berry Mabuti dumating kana? Saad sa akin ni Aling Sisa, 'nang makita ako sa tapat ng kanyang karenderia. pumonta kana agad doon sa lababo ang dami ng hugasin doon? marami Ang mga customer kaya bilisan mo ang pag huhugas Ah! sabi pa nito..
"Opo Aling Sisa!" Sagot ko rito at nag madaling na akong pumonta sa may lababo ng karenderia tama nga ang sinabi ni aling sisa. ang dami 'ng tambak na hugasin sa lababo. kaya kinuha ko ang epron na kasabit sa gilid ng lababo at sinuot upang hindi mabasa ang akin damit. pag katapos nag simula na akong, hugasan ang lahat. ng mga pinggan kardero hangan sa natapos ko ang lahat ng maruruming gamit. na ginamit ni Aling Sisa sa pag luluto. hangan 5:00PM lang ako ng hapon dito, 250 pesos Ang binabayad akin ni Aling Sisa sa pag huhugas 'nang mga pinag gamitan niya. pag may tirang ulam na hindi na nabili ipanapauwi na lang sa akin. 'nag pasalamat pa rin ako sa panginoon kahit paano binigyan ako ng mga tao busilak ang kalooban at handa tumolong..
"Alis na po Ako Aling Sisa!" paalam ko sa ginang nasa kahera at nag bibilang ng pera.. kinita ng karenderia nito.
"Ah, ito pala bayad ko sa hija! wika sa akin sabay abot ng pera.
"Salamat po!" nakangiti saad ko rito..
nang maabot ko ang binayad sa akin
"Oh, ito! sabay Abot naman sa akin ng isang plastic."
"Ano po ito? maang na tanong ko pa sa ginang.
"Ahh, Ulam yan Berry?! i uwi mo na sa kapatid mong si Kate, 'yan para hindi ka na mag luto sa inyo. at makapag pahinga ka." "Alam kong papasok ka pa sa club? Anas nito sa akin... habang nakangiti.
"Maraming, Salamat po Aling Sisa!". masayang turan niya sa Ginang.
"Nako, Wala 'yon sige na umuwi kana sa inyo Para naman may lakas ka pa pag pasok mo mamayang gabi? Dagdag na sabi pa nito sa akin.
"Opo, sabay talikod ko na sa Ginang para makauwi na sa bahay."
Habang 'nag lalakad pauwi, na pa'daan ako sa simbahan. huminto muna, ako at napatingin sa akin relo pang bisig medyo may oras pa naman para mamaya sa pag pasok ko sa club. mag darasal muna ako sa loob ng simbahan kahit saglit lang. Sa'loobin ko sa akin sarili.
Pag pasok ko sa simbahan napansin kong meron rin mga taong nag darasal sa loob.. nag antanda. muna ako at umopo sa pinakadulo upuan. dito sa loob ng simbahan.
Pag katapos lumohod ako, sa luhuran upang mag umpisa na mag dasal sa panginoon.
pinag salikop, ko ang akin mga palad. at pumikit para mag dasal ng tahimik.
"Lord, maraming salamat po sa kabilang. pag hihirap ko may mga tao parin po ma'bubuti na handa akong tulongan. sana po bigyan ninyo sila ng kalakasan. at sana mag bago na rin po ang pakikitungo sa akin ni Mama lucia at Karen.. Alam ko po na hindi ninyo ako pabayaan. at ang akin hiling ay bigyan ninyo ako ng malakas na pangangatawan. upang makaipon po ako ng pang opera sa akin kapatid!" mataimtim kong dasal sa panginoon. Marami pa akong dinarasal sa Diyos.
lumipas pa ang ilan sandali pananatili ko sa simbahan. nag pasya na akong umuwi.
- Writer
