EP : 7

2253 Words

บรื๊น!!! “เฮ้ย!!!” “เอี๊ยด!!!!!” ปัง! “เฮีย! ผมเกือบตายโหง!” “ตายไหมล่ะ ไม่ตายก็หุบปาก” ผมพูดจบก็โยนกุญแจให้ไอ้เจมส์ที่กระโดดหลบรถแทบไม่ทันให้มันเอารถไปเก็บแล้วเดินเข้าไปในร้าน “ไม่ตายก็ไม่ตายเฮียแต่ตอนนี้... / เงียบ หุบปาก กูไม่มีอารมณ์คุยกับใคร” “แต่...” “...” “โอเคครับเฮีย โอเค ๆ” มันเห็นสายตาเอาจริงก็ยอมหยุดแล้วผมก็เดินเข้าไปในออฟฟิตต่อทันที แอด~ “สัสเอ้ย!” “...เอ่อ” “ซานิ?” ผมนึกว่าในห้องทำงานผมไม่มีคนอยู่ แต่ดันมีจนได้ “คือ...นิเอารถมาทำน่ะเครย์เลยมารอในนี้” เธอตกใจ ก็ต้องตกใจอยู่แล้วใครยินเสียงสบถดังลั่นขนาดนี้ “ครับ ขอโทษด้วยนะนึกว่าไม่มีคนอยู่” “ไม่เป็นไรค่ะ นิสิต้องขอโทษที่ถือวิสาสะเข้ามารอในห้องทำงานเครย์ พอดีห้องรับรองลูกค้าเยอะ นิไม่สะดวกเครย์เข้าใจใช่ไหมคะ” “ไม่เป็นไร ผมบอกแล้วไงถ้ามาก็มารอในนี้ได้เลย ถ้างั้นตามสบายนะ ผมขอตัวก่อน” ผมบอกเธอแล้วก็เดินออกมาถึงแม้ว่าซานิจะแสดงออกว่ากำลังจะพูดอะไรต่อก็ตาม แต่ผมไม่มีอารมณ์คุยกับใครทั้งนั้น ไม่มีอารมณ์คุย ไม่มีอารมณ์ทำอะไรเพราะใจแม่งโคตรฟุ้งซ่านเลย ทำไมฝันหวานถึงใจแข็งแบบนี้วะ “อ้าวเฮีย มานั่งทำไรหลังร้าน ผมนึกว่าอยู่กับคุณซานิ” “สูบบุหรี่” “เป็นไรเฮีย วันนี้เฮียดูเครียด ๆ” “ไม่มีไร” “มีอะไรบอกผมได้นะเฮีย” “ไม่มี มึงไปทานต่อเถอะ กูสูบบุหรี่เสร็จก็จะไปทำงานแล้ว” “โอเคเฮีย” “...” สูบบุหรี่เสร็จของผมมันไม่ใช่แค่มวนเดียวหรอก แต่ผมหมายถึงสูบบุหรี่แล้วก็คิดอะไรต่อมิอะไรเสร็จเรียบร้อยต่างหาก อ่าส์! คิดไม่ถึงเลยว่าฝันหวานจะรังเกียจผมขนาดนี้ แต่จะให้ทำยังไงวะในเมื่อผมก็เป็นของผมแบบนี้ แค่ที่ตัดสินใจจะเลิกคบกับผู้หญิงทุกคนที่เคยคบมันยังบอกไม่ได้เหรอว่าผมรักเธอมากแค่ไหน นั่งสูบบุหรี่แล้วก็มองรูปในโทรศัพท์ไปเรื่อย ๆ รูปผู้หญิงคนเดียวที่มีในโทรศัพท์ มีมากกว่ารูปตัวเองประมาณเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ แล้วเกือบทุกรูปก็มาจากการถ่ายของผมเองทั้งนั้น ทั้งถ่ายโดยที่เธอตั้งใจแล้วก็แอบถ่าย ซึ่งส่วนมากก็แอบถ่ายทั้งนั้น ไม่รู้ผมกลายเป็นพวกชอบยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้ตัวอีกทีก็มีรูปเธออยู่เต็มโทรศัพท์ไปแล้ว “มีปัญหาเหรอเครย์” “...มาได้ไง” “นิเห็นเครย์อารมณ์ไม่ค่อยดี เป็นห่วงเลยเดินออกมาตามหา ขอโทษที่เสียมารยาทนะ” “ไม่เป็นไรหรอก” ก็เป็นนั่นแหละ แต่จะให้พูดยังไงวะซานิเป็นเพื่อนกับผมตั้งแต่เรียนมัธยม ตอนนี้ยังเป็นลูกค้าในร้านอีก “ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่สูบบุหรี่มากไม่ดีนะ” “อื้ม รู้” ผมบอกแล้วก็ทิ้งมันลงพื้น เอาเท้าขยี้จนดับ ผมไม่สูบบุหรี่เวลามีคนที่ไม่สูบบุหรี่อยู่ใกล้อยู่แล้ว “วันนี้ลูกค้าเยอะนะคะ” “วันเสาร์ก็แบบนี้แหละ แล้วทำไมมาเองได้ นึกว่าจะให้คนเอามาทำ” “อะไรล่ะนิก็โทรนัดอยู่นิจะเข้ามาไง นิอยากมาทำเอง รถคันนี้ซื้อมาใหม่ บอกตรง ๆ ว่าหวงรถไม่ค่อยอยากให้ใครขับ” ซานิพูดติดตลกผมเลยยิ้มขำออกมานิดหน่อย “ใคร ๆ ก็เป็น” “แต่เสียดายนะคะ ได้ทำแค่นิดเดียว เจ้าของร้านไม่อยู่ไม่มีใครแนะนำได้ถูกใจเลย” “หึ ๆๆ ทุกคนที่นี่ก็แนะนำได้น่า” “ไม่เอาหรอก นิไว้ใจเครย์คนเดียวเอาไว้ว่าง ๆ ค่อยเอารถมาทำเพิ่มแล้วกัน รอให้เครย์อารมณ์ดีกว่านี้ก่อน นิไม่อยากกวน” “ทำวันนี้เลยก็ได้ สะดวกอยู่แล้ว” “ได้เหรอคะ” “ได้สิ ทางนั้นได้ทำรถทางนี้ได้เงินทำไมจะไม่ได้ล่ะ” “ฮ่า ๆๆ งกจังเลยนะ จะเอาเงินไปเก็บที่ไหนถึงจะหมดคะเนี่ย” “หึ ๆๆ เงินไม่เยอะเท่าดาราอย่างคุณหรอก เข้าไปข้างในดีกว่า อยากแต่งแบบไหนเดี๋ยวช่วยแนะนำ” “คิดไม่ออกหรอก ให้เครย์แต่งให้เลยดีกว่าว่าแบบไหนเหมาะกับนิ นิไว้ใจฝีมือเครย์” “ผมจับแต่ของแพง ๆ ใส่ไม่รู้ด้วยนะ” “ฮ่า ๆๆ ตามสบายเลยค่ะ แต่ถ้าแพงมากขอเป็นผ่อนแล้วกันนะคะ” “ผ่อนคงต้องมีดอกนะซานิ” “งก” เธอหัวเราะอารมณ์ดีแล้วผมกับเธอก็เดินเข้าไปข้างในร้าน ผมมีกิจการเป็นศูนย์แต่งรถครบวงจร ลูกค้าส่วนมากก็มีแต่รถหรู ซุปเปอร์คาร์ แล้วก็รถแข่งทั้งนั้น อย่างซานิเธอเพิ่งถอยรถหรูมาใหม่อยากแต่งเพิ่มก็เลยเข้ามาที่นี่ แต่คนนี้แค่เพื่อนจริง ๆ ครับ ไม่ใช่เพื่อนนอนหรอก “น้องฝันเป็นไงบ้างคะ ใกล้จบแล้วใช่ไหม” ซานิถามขึ้นระหว่างที่ผมกำลังพาเธอดูอุปกรณ์แต่งรถส่วนต่าง ๆ แล้วก็ลองให้เธอเลือกและดูแบบผ่านคอมพิวเตอร์ “...อื้ม” “เรียนจบแต่งเลยไหมคะ” “คงประมาณนั้น” “ดีจังเลย น้องฝันสวยน่ารักมาก ขนาดนิยังชอบเลย” “ชอบ?” ผมหันไปมองหน้าเธอที่พูดแล้วก็ยิ้ม “ค่ะ ชอบ ทำไมเหรอ” “ชอบแบบไหน?” “เครย์! ฮ่า ๆๆ จะให้ชอบแบบไหนล่ะ ก็เห็นแฟนเพื่อนน่ารักดีเลยชอบ เอ็นดู ไม่ได้ชอบแบบชู้สาวหรอกจ้องนิอะไรขนาดนั้น นิชอบผู้ชายนะไม่ได้เป็นเลสเบี้ยน” “แล้วไป ไม่เคยเห็นมีข่าวกับใครนึกว่าไม่สนใจผู้ชาย” “ชิส์! แค่ไม่อยากคบใครเฉย ๆ หรอก” “อื้ม” ผมสนใจงานต่อ แต่เพราะซานิถามถึงเธอเรื่องของฝันหวานเลมารบกวนสมาธิอีกครั้ง แต่งงานงั้นเหรอ? เรื่องนี้ไม่เคยมีอยู่ในหัวหรอก แต่พอซานิถามผมก็ไม่คิดจะปฏิเสธ ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมกับฝันหวานจะเลิกกันไปแล้วก็ตาม แต่เมียก็คือเมียว่ะ ถึงวันนี้จะโดนรังเกียจจนต้องถอยแต่พอเอาเข้าจริง ๆ ก็ปล่อยเธอไปไม่ได้ ผมไม่ได้หวงก้างแต่ผมรัก ถึงจะเลวจะเห็นแก่ตัวแต่ผมก็รักของผมจริง ๆ - หลายวันต่อมา – ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด ...ไอ้ไคน์ ติ๊ด! “ว่าไงวะ” (เมียกูให้โทรหามึง) “แก้มน่ะเหรอ มีไรวะ” (เมียกูมีเรื่องจะเสือกเรื่องของมึงนิดหน่อย) (เฮียไคน์! พูดอะไร!) “หึ ๆๆ มึงกวนตีนเมียมึงทำห่าอะไร มีอะไรก็ว่ามา” (มึงเลิกกับฝันเหรอ) “...” ผมไม่ได้บอกใครเลยว่าเลิกกัน เก็บเงียบเป็นความลับ ระหว่างนี้ก็ไม่ไปวุ่นวายกับเธอ เอาแต่ทำงานปล่อยให้เวลาทำหน้าที่รักษาอะไรหลาย ๆ อย่าง รอให้เธอรู้สึกดีกว่านี้แล้วค่อยเข้าไปหาอีกครั้งเพื่อคุยกันใหม่ (ว่าไงไอ้เครย์) “...มึงรู้ได้ไง” (ไม่รู้ได้ไงก็เมียกูมันขี้เสือก ไปเห็นไอจีแฟนมึงลบรูปคู่ออกจนหมดต่อมเสือกมันก็กำเริบ) (เฮียไคน์! ถ้าปากดีอีกมีหนาวใจแน่!) (ครับ ๆ กลัวแล้วครับ อย่าวีนครับกูกำลังสืบข่าวให้อยู่ครับที่รัก) กำลังเซ็ง ๆ มาเจอคู่นี้หยอกกันผมแม่งยิ่งเซ็ง ยิ่งได้ยินว่าฝันหวานลบรูปคู่ทิ้งก็ยิ่งเซ็งข้าไปใหญ่ “ทะเลาะกันนิดหน่อยไม่มีอะไรหรอก” (แน่นะมึง ที่จริงพวกกูไม่ได้อยากเสือกนะเว้ย กูแค่เป็นห่วงพวกมึง) “อืม ไม่มีไร แค่ทะเลาะกัน” (เออ ๆ มีอะไรก็ค่อย ๆ คุยกัน มึงเป็นผัวมึงก็อ่อนก็ง้อเขาซะ กูบอกในฐานะที่กูมีเมียมาก่อนมึง) “เออขอบใจมาก หลานกูเป็นไงบ้าง” (นอนดูดนมเมียกูอยู่นี่แหละ รอให้หลับกูจะได้ไปกินต่อแล้วจะไปดูผับต่อ มึงก็รีบง้อจะได้ดูดนมเมีย นมเมียอร่อยที่สุดแล้วมึงเชื่อกูไม่ต้องไปสรรหาดูดนมเพื่อนให้เมื่อยปากหรอก) “อืม” ผมก็ว่างั้นล่ะ ตอนนี้ถึงไม่ไปดูดนมใครไง ผ่านมาหลายวันแล้วที่นอนคนเดียว (เออถ้างั้นกูไม่กวนแล้ว มึงก็มาง้อน้องเขาซะ) “อืม ว่าง ๆ เดี๋ยวกูเข้าไปหา” (ไม่มาวันนี้เหรอวะ) “ไม่ว่ะ กูเบื่อ ๆ” (แต่เมียมึงอยู่ผับนะ) “อะไรนะ!” (เมียมึงอยู่ผับกู เมียกูเห็นลบรูปคู่ทีแรกก็ว่าจะไม่เสือกแล้วล่ะ แต่กูเห็นเมียมึงมาเที่ยวกับเพื่อนแล้วมึงไม่ได้โทรมาฝากกูเลยเสือกดีกว่า) “แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกวะ!” (เดี๋ยวมึงใจร้อนไม่เล่าแบบนี้ไง มาไหมล่ะ เมียมึงแต่งตัวโคตรเซ็กซี่เลยวันนี้) “ไอ้สัสไคน์!” ติ๊ด! ไอ้เหี้ยไคน์แม่งกว่าจะบอกกู! ผมกำลังนั่งดื่มคนเดียวในคอนโด กำลังกรึ่ม ๆ ได้ที่ด้วยพอได้ยินแบบนี้ก็ลุกขึ้นแต่งตัวลวก ๆ แล้วขับรถไปที่ผับมันทันที มาถึงก็เข้าหลังร้านเพราะไม่อยากแออัด ไปลากคอไอ้ฮัทให้มันบอกว่าเมียผมอยู่จุดไหนเพราะตอนนี้ไฟในผับโคตรมืดมองไม่เห็นห่าอะไรสักอย่าง “ไหนเมียกู” “โน่นเฮีย” ไอ้ฮัทชี้ให้ดูจากชั้นสอง มุมไกล ๆ แต่ก็มองไม่เห็นอยู่ดี “เปิดไฟให้มันสว่างกว่านี้สิวะ!” “ได้ ๆ เฮีย รอแป๊บครับ” มันรีบรับคำแล้วก็วอบอกพวกในห้องควบคุมไม่ถึงสิบวินาทีไฟในผับก็สว่างขึ้นในระดับหนึ่ง “f**k!” ฝันหวานไม่ได้หวานอย่างชื่อ เธอเป็นคนเซ็กซี่ถึงจะไม่ค่อยแต่งตัวเซ็กซี่ก็ตาม แต่วันนี้ดันแต่งตัวเซ็กซี่ฉิบหาย ถ้าเป็นเวลาปกติผมคงชอบ แต่ต้องไม่ใช่ในวันที่สถานะผัวของผมกำลังไม่มั่นคง! “ไงมึงกูไม่คิดว่าจะมาเร็วขนาดนี้” เสียงไอ้ไคน์ที่โผล่มาตอนไหนก็ไม่รู้ดังขึ้น “เดี๋ยวค่อยคุยกัน คืนนี้กูนอนบ้านมึงนะ” “หึ ๆๆ อย่าดังนะไอ้ห่า เดี๋ยวลูกกูนอนไม่หลับ” “หึ! กูจะเอาให้ลั่นบ้านเลย” ผมตอบมันแล้วเดินดุ่ม ๆ ลงไปข้างล่างทันที เสียงเพลงกับเสียงคนตะโกนร้องเพลงกันสนุกสนานทำให้ไม่มีใครสนใจใคร ฝันหวานมากับเพื่อน ๆ ของเธอที่ผมรู้จัก และแน่นอนว่าเพื่อนสนิทของเธอต้องรู้แน่ว่าเลิกกัน ผมไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่กลัวฝันหวานโวยวายตรงนั้นด้วยเลยได้แต่รอ เพราะผมรู้ดีว่าเมียผมถ้าได้ดื่มเมื่อไหร่เธอจะเข้าห้องน้ำบ่อยมาก รอไม่นานก็เป็นอย่างที่คิด เดินออกมาคนเดียวซะด้วย แต่ยังก่อน เดี๋ยวผมค่อยเข้าไปหา รอให้สบจังหวะกว่านี้ก่อนเพราะฝันหวานไม่เข้าห้องน้ำชั้นล่างหรอก “ไงคะที่รัก” ผมทักเธอที่เดินออกมาจากห้องน้ำชั้นสอง ไม่มีใครมีสิทธิขึ้นมาหรอกถ้าไม่ใช่เจ้าของ แต่ฝันหวานเป็นแฟนผม ทุกคนที่นี่รู้จักเธอดี “ไงคะที่รัก” ผมทักเธอที่เดินออกมาจากห้องน้ำชั้นสอง ไม่มีใครมีสิทธิขึ้นมาถ้าไม่ใช่เจ้าของกับพนักงานที่ได้รับอนุญาต แต่ฝันหวานเป็นแฟนผม สนิทกับไอ้ไคน์แล้วก็แก้มใสด้วยเลยขึ้นมาได้ “...พี่เครย์” เธอตกใจนิดหน่อยที่เห็นผม แต่สุดท้ายก็นิ่ง เย็นชาเหมือนไม่เคยรักกัน “จะมาเที่ยวทำไมไม่บอกพี่คะ” “ทำไมต้องบอก” “พี่จะได้ให้ไอ้ไคน์ดูแลไง” “พี่ไคน์กับพี่แก้มดูแลฝันดีอยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องรอให้ใครบอกหรอก” “มันจะดูแลดีเท่าผัวบอกได้ไง” “ฝันว่าเราคุยกันเข้าใจแล้วนะพี่เครย์ เลิกพูดคำนี้สักที ฝันไม่อยากได้ยิน” เธอเริ่มอารมณ์ไม่ดีใส่ แต่ผมไม่สน ยิ่งกำลังเมาบวกกับหวงที่เธอแต่งตัวแบบนี้ด้วยผมยิ่งหน้าด้าน “หลอกตัวเองเปล่า ๆ ผัวก็คือผัว จำคำนี้ไว้ซะที่รัก” “ค่ะ ผัวก็ผัว ไม่เถียงหรอกค่ะพี่เครย์” “หึ ๆๆ” “แต่ก็แค่ผัวเก่าค่ะ ผัวเก่าก็คือผัวเก่าจำคำนี้ไว้เหมือนกันนะคะ แล้วรู้เอาไว้ด้วยว่าผู้ชายสาธารณะอย่างพี่เครย์ไม่มีอะไรให้ฝันต้องคุยด้วย ไม่มีอะไรให้ฝันต้องจดจำ มีแต่จะเอาเท้าเขี่ยทิ้งดีกว่าอย่ามั่นใจในตัวเองให้มันมากว่าเคยได้แล้วจะได้ตลอดไป ฝันสมเพช!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more