K Part.
ผมจำได้ว่ารุ้งพูดอะไรไว้บ้างและผมก็ยินดีที่จะทำทุกอย่างให้ถูกต้องเพื่อไม่ให้ออมต้องโดนคนอื่นดูถูกแบบนี้อีก
ผมเป็นคนไม่ค่อยชอบตอบโต้ด้วยการพูดแต่ชอบตอบโต้ด้วยการกระทำมากกว่า
...เพราะฉะนั้นในวันพรุ่งนี้ผมจะพาเธอไปจดทะเบียนสมรส ส่วนแหวนคงต้องบังคับให้สวมทีหลัง
หลังจากที่ออมหลับไปแล้วผมก็เดินออกมาจากห้องนอนและนั่งลงบนโซฟาโดยมีสายตาของรุ้งมองอยู่ตลอด
สาบานสิว่าเธอไม่รู้จักผมถึงได้กล้าว่าออมแบบนั้น...เป็นหมอภาษาอะไรวะ!
"ตกลงนายจะทำยังไงเรื่องออม?"
"จดทะเบียน"
"อะไรนะ! นี่นายจะบ้าหรอแล้วฉันล่ะ?!"
"เธอไม่ได้ชอบฉันแล้วจะอยากหมั้นกับฉันไปทำไม?"
ยัยนี่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมหรอกคนที่เธอชอบคือไอ้ครามเพื่อนสนิทต่างหาก เสียดายที่มันมีแฟนแล้วแถมแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกันซะด้วย
...และผมก็ไม่เข้าใจว่าเธอจะดันทุรังสานความสัมพันธ์กับผมไปทำไม
"นายไม่เข้าใจฉันหรอก"
"เข้าใจก็บ้าแล้ว"
รุ้งถอนหายใ
