การอารักขาของหรูเยี่ยนฟางนั้นยิ่งกว่าป้อมปราการ จางเหวินเซียวไม่ต้องการให้เกิดข้อผิดพลาดด้วยกลัวว่าแขกอาคันตุกะที่มาร่วมงานในครั้งนี้มีจำนวนมากอาจจะอาศัยจังหวะที่มีคนพลุกพล่าน เข้ามาชิงตัวนางไป เมื่อเป็นเช่นนั้นหากนางต้องการจะลงโทษผู้หนึ่งผู้ใด การอาศัยทหารอารักขานี้ ย่อมเป็นเรื่องที่ง่ายดายสำหรับนาง
เหลียนฮวากับไป๋หลันถูกกดให้นอนลงกับพื้น ส่วนองครักษ์ฮุ่ยเฟินก็ถูกทหารองครักษ์แยกออกมา ด้วยฝีมือของเขาแน่นอนว่าสามารถจัดการกับทหารองครักษ์เหล่านี้ได้ง่ายดายแต่เพราะไม่อยากมีปัญหายุ่งยากตามมาภายหลัง ขอเพียงทหารอารักขาเหล่านี้ไม่ทำจนเกินไปนัก เขาก็สามารถรับได้
หรูเยี่ยนฟางเดินมาใกล้กับจุดที่เหลียนฮวานอนอยู่นางยกเท้าเหยียบลงไปที่กลางหลังของหญิงสาวอย่างไม่ปราณี
"ข้าเกลียดเจ้ายิ่งนักหากไม่เพราะเจ้า ข้าคงไม่ได้รับความอัปยศอดสูเช่นนี้ ตลอดการเดินทาง ข้าไม่สามารถทำอันใดเจ้าได้เพราะมีหย่งอ๋องคอยให้ท้
