ผมเดินล้วงกระเป๋าเสื้อช้อปเตะฝุ่นหลังจากเลิกคลาสได้ราวสิบห้านาที แต่ยังไม่มีที่ทางว่าจะไปไหนดี
ไม่อยากกลับไปนอนรอพี่รันที่ห้องเพื่อไถ่ถามว่าเรื่องเมื่อเช้าเขาเคลียร์กับเธอยังไง
ใช่ ผมไม่ได้อยู่ฟังบทสนทนาระหว่างพี่รันและเชอเมื่อเช้า เขาขอให้ผมออกมาก่อนแล้วผมก็ไม่มีทางเลือกมากนัก
เอาตามตรงผมก็ไม่เข้าใจเธอที่พยายามจะกลับมาหาพี่รัน หรือเป็นเพราะว่าผมไม่ได้ชอบเธอ เชอเลยอยากได้เขาคืน
อ่า จะเล่นกันแบบนี้สินะ
“เออ ไอ้เต”
“ว่า”
“ท้องฟ้ามันอยากเจอพวกเราว่ะ บอกว่าตั้งแต่มึงกับกูย้ายมาเรียนที่นี่ก็ไม่เจอเลย”
“เออ กูก็ไม่ค่อยได้เจอมันเหมือนกัน มันเป็นไงบ้างวะ”
“ก็ดีนะกูว่า คงปรับความเข้าใจกับพ่อมันได้หลายอย่างแหละ”
ท้องฟ้ามันเป็นเพื่อนตอนผมมัธยมปลาย ก็อาจจะกอดคอซี้กัน แต่ไม่เท่าไอ้ปราบต์
ผมกับไอ้ปราบต์นี่มาทางเรียนเดียวกัน ก่อนหน้านี้ก็ลองผิดลองถูกอยู่นานเหมือนกัน กว่าจะเจอสิ่งที่ใช่
“เห็นบ
