กว่าที่ผู้หมวดภูผาจะขับรถอ้อมแม่น้ำเพื่อไปถึงบ้านของบัวตองก็กินเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง เป็นเวลาราวสองทุ่มครึ่ง เขาจอดรถไว้ใต้ต้นไม้ลึก ๆ เพื่อที่ใครจะมองไม่เห็น แล้วจึงสาวเท้าเดินต่อเข้าไปยังตัวบ้านที่ซ่อนอยู่ในสวน
ภูผามองขึ้นไปบนบ้านหลังเล็ก เห็นเปิดไฟไว้แค่นอกชานดวงเดียว ในครัวก็ปิดแล้ว หรือว่าเธอจะนอนแล้วนะ ถ้าเธอนอนแล้วจะเจอหน้าเธอได้อย่างไร เขาหน้าเสียก่อนจะหันไปมองบริเวณรอบ ๆ แล้วหูเขาก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้นแถวท่าน้ำ
เขาค่อยย่องอย่างเงียบกริบตามต้นเสียงไปก่อนจะซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ติดแม่น้ำ แผ่ร่มเงาลงไปราวกับหลังคาครอบคลุมท่าน้ำนั้นไว้แล้วเขาก็เห็นที่มาของเสียง
ร่างเล็กบอบบาง ผิวขาว ใบหน้าหวานที่เคยเกล้าผมดกดำขึ้นไปเสมอนั้น ตอนนี้เธอปล่อยมันยาวสยายลงไปถึงกลางหลัง เธอนุ่งกระโจมอกนั่งอยู่บนท่าน้ำ กำลังสระผมอยู่เลยหลับตา ไ
