บัวตองลดขาลงจากเอวเขามายืนในน้ำ เอนกายพิงอกแกร่งอย่างหมดเรี่ยวแรง ภูผากอดเธอไว้แนบแน่น “ หายหนาวหรือยังครับ ” เธอยกมือขึ้นทุบหน้าอกเขาแทนคำตอบ เขาหัวเราะ “ ถ้ายังไม่ตอบแปลว่ายังไม่หายหนาว ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ทำให้หายหนาวอีกรอบสองนะ ” “ หายแล้วจ้ะ หายแล้ว ” เธอรีบลนลานตอบเขา ภูเขาเอื้อมมือไปประคองหน้าหวานให้เงยหน้ามาสบตาเขา “ กลัวอะไรพี่นักหนา ไม่อยากรักกับพี่เหรอ เห็นหาทางเลี่ยงตลอดเลย ” “ ก็..เอ่อ บัวตองอายนี่ ” “ อายอะไรกัน บัวตองเป็นเมียพี่แล้วนะ ผัวเมียก็ต้องทำแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ ” “ พี่ภู ” “ จ๋า ” เขาลากเสียงยาวยียวนตอบไป “ บัวตองอยากขึ้นบ้านแล้ว นะจ๊ะ หนาวจริง ๆ ” “ ไปจ้ะ ขึ้นก็ขึ้น พี่ไม่แกล้งแล้ว ” เขาโอบร่างบอบบางเดินเคียงคู่กันขึ้นบ้านไป เมื