“อ้าว!!” เคล้ายกมือขึ้นเกาศีรษะแกร๊กๆ ไม่บอกลูก้าแต่เนิ่นๆ หากไอ้หมอนั่นพาคุณครูกับคุณหนูกลับไปเสียก่อน มันก็จะเป็นการไปเก้อไม่ใช่เหรอ? เคล้ามึนตึบ!!
“ก็ๆ...”
“เออรู้แล้ว ขับรถไปเถอะเดี๋ยวกูโทร. หาไอ้ลูก้ามันเอง” ชายหนุ่มตัดบท ใจล่องลอยไปอยู่ที่โรงเรียนนั่นแล้ว และคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆ มณีริน เมื่อใจจดใจจ่ออยู่กับหล่อน เขาสังหรณ์ใจแปลกๆ มันต้องมีอะไรแน่ ไม่อย่างนั้นเขาจะกระวนกระวาย คิดแต่จะไปหาเจ้าหล่อนรึ
“เห้ย!! อะไรนะ มึงพูดใหม่อีกทีสิไอ้ลู้ก้า!!” เสียงแผดก้องของบอส เขาตะโกนเสียงดังลั่นรถยนต์
เคล้าเอียงหูฟัง...เสียงบอสเข้มและดูเหมือนว่ากำลังจะระเบิด ใบหน้าคร้ามคมเคร่งเครียดขณะที่ฟังปลายสายรายงานเรื่องบางเรื่องให้รับรู้?
“เคล้าไป...” แองเจลโร่พูดเสียงเย็น เขาสั่งเปลี่ยนเส้นทางปุบปับ จนเคล้าตามแทบไม่ทัน ชายหนุ่มหน้าหยกเปลี่ยนเส้นทางฉับไวตามคำสั่ง เขาอยากจะรู้เรื่องราวเหลือเกินแต่มันติดภา
