ตอนที่ 10/2
1178 Words
จือรั่วนั่งมองหน้าสามีที่นั่งฟังนิ่ง ๆ อึ้งอยู่กับที่ จึงได้สะกิดเรียก
" คุณคะ "
" เอ่อ ครับ"
" คุณเชื่อฉันไหมคะ แล้วคุณจะให้ฉันอยู่ที่นี่ไหม ?"
" เชื่อครับ และผมไม่ให้คุณไปไหนอยู่แล้ว อย่างที่คุณบอกคุณมาที่นี่เพราะลิขิตสวรรค์ ตัวคุณก็คงฝืนลิขิตไม่ได้เหมือนกัน และคุณมาเพื่อเป็นภรรยาของผมนะครับ รั่วเอ๋อ แต่เรื่องนี้จะบอกใครอีกไม่ได้เด็ดขาดนะครับ ยิ่งเรื่องมิติของคุณมันอันตรายมากเกินไป "
" ฉันก็ไม่คิดจะบอกใครนอกจากคุณอยู่แล้วค่ะ "
" ครับ เอาเป็นว่าผมจะแนะนำตัวกับคุณใหม่นะครับ ผม อู๋ อี้เฉิน ยินดีต้อนรับ คุณหลิว จือรั่ว ในฐานะภรรยาของผมครับ"
" อิอิ ต้องขนาดนั้นเลยหรือค่ะ ฉัน หลิว จือรั่ว ก็ยินดีเป็นภรรยา ของคุณอู๋ อี้เฉิน ค่ะ "
" ขอบคุณนะครับที่คุณกลับมา "
" ค่ะ "
" ดึกแล้ว คุณพักเถอะ วันนี้ทำงานบ้านทั้งวันแล้ว "
" อืม ค่ะ เอ่อ พี่อี้เฉินค่ะ เรื่องของที่จะเอามาสร้างบ้าน ในมิติฉันเยอะมาก ฉันอยากเอามาสร้างบ้านเรา น่ะค่ะ "
" เรื่องนั้นค่อยว่ากันนะครับ เดี๋ยวได้ทะเบียนบ้านเราค่อย หาวิธีเอาออกมาอีกที ตอนนี้นอนเถอะ ครับ "
" ค่ะ ฝันดีนะคะ "
" ครับ ฝันดีครับ เอ่อ ผมขอกอดคุณหน่อยได้ไหมครับ"
" อิอิ ทำไมต้องขอคะ ฉันเป็นภรรยาคุณนะคะ"
" หึหึ" อี้เฉินขยับตัวเข้าไปใกล้ ๆ ภรรยาแล้วจึงดึงเข้ามากอด และก้มลงหอมที่ศรีษะ อย่างอดใจไม่ได้
" อืม ชื่นใจจังผมคุณหอมจัง ครับ "
จือรั่ว นอนนิ่ง ๆ สักพัก แล้วจึงปล่อยตัวตามสบาย และค่อย ๆ หลับไป อี้เฉิน นอนลืมตาในความมืด มองคนในอ้อมกอด
"หากเธอไม่กลับมาพี่จะทำอย่างไร รั่วเอ๋อ ขอบคุณ ที่กลับมาหาพี่ ขอบคุณ" เขาคิดและกอดกระชับแขนมากขึ้น เหมือนกลัวว่าถ้าปล่อยแล้วเธอจะหายไป ก่อนจะหลับตามกันไป
จือรั่วลืมตาตื่นมาช่วงประมาณ ตี 5 ครึ่ง เธอเห็นสามียังหลับอยู่และพาดแขนไว้ที่เอวของเธอ จึงขยับเบา ๆ ค่อยๆ ยกแขนออกโดยหยิบหมอนที่ข้าง ที่เคยกอดในคอนโด มาวางไว้แทน
" คงพึ่งหลับสินะ หึหึ "
เธอเดินออกมาข้างนอกเห็นแม่ตื่นมาแล้ว กำลังนั่งติดไฟอยู่ในครัว จึงเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาก่อนจะเข้าห้องหยิบของมาทำอาหารเช้า
" อรุณสวัสดิ์ค่ะแม่ "
" จ๊ะ ทำไมตื่นเร็วจังหล่ะ ไม่นอนต่ออีกหน่อย "
" นอนเต็มตาแล้วค่ะ แม่ทำอะไรค่ะ "
" แม่จะต้มน้ำให้พ่อเขาชงชา จ้ะ รั่วเอ๋อจะทำกับข้าวเหรอ"
" ค่ะ หนูคิดว่าจะทำข้าวต้มหมูสับค่ะ ง่ายดี แต่ต้องต้มน้ำซุปก่อน เมื่อหวานได้กระดูกมาด้วยค่ะ "
" เดี๋ยวแม่ติดเตาใหญ่ ให้ต้มดีไหมจะได้ร้อนเร็ว ๆ"
" รบกวนแม่ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะแม่ อิอิ"
" หึหึ "
แม่อู๋ เห็นลูกสะใภ้ยิ้มแป้นแล่นก็เข้าใจได้ว่าคงไม่ถนัดงานครัวเท่าไหร่ เพราะเธอมาเป็นยุวชนตั้งแต่อายุยังน้อย คงไม่มีใครคอยบอกสอนเรื่องพวกนี้เท่าไหร่
" แม่คะ หนูได้ผ้ามาหลายพับ ตอนนี้ใกล้จะปีใหม่แล้ว อีกไม่ถึง 2 เดือน หนูว่าจะตัดชุดใหม่ให้พ่อกับแม่ และทุกคนค่ะ "
" รั่วเอ๋อ แล้วลูกตัดเสื้อผ้าเป็นใช่ไหม แต่ผ้าพับตอนนี้ราคาแพงมาก ทั้งคูปองก็หายาก ลูกควรเก็บไว้ ตัดให้อี้เฉิน กับตัวเองนะ ไม่ต้องตัดให้ทุกคนหรอก จ้ะ"
แม่อู๋คิดว่า ลูกสะใภ้ไม่เคยทำงานพวกนี้จะตัดผ้าเป็นตัว ๆ ได้อย่างไร เรื่องผ้าเธอไม่ติดใจเพราะคิดว่าแมหลินคงซื้อหาไว้ให้ แต่ก็เสียดายหากลูกสะใภ้จะเอามาตัดเล่น
" เอ่อ ก็พอตัดได้ค่ะ ถ้ายังงั้นหนูตัดให้พ่อกับแม่ก่อน เดี๋ยวหนูขอวัดขนาดของพ่อกับแม่ด้วยนะคะ "
" เอายังงั้นก็ได้จ้ะ "
แม่อู๋ ตอบเสียงเบาพลางคิดว่าทำให้ลูกสะใภ้สบายใจ คงไม่เป็นไรเต็มที่ก็แค่เอามาแก้ไขใหม่ก็คงได้อยู่หรอก
"กินข้าวเสร็จ หนูจะมาวัดนะคะ " จื่อรั่วคันไม้คันมือ เธอชอบการดีไซน์ อยู่แล้วทีนี้หล่ะ พ่อกับแม่ ต้องถูกใจแน่ ๆ เธอไม่รู้ความคิดแม่สามี ว่ากำลังปลงสังเวชกับตัวเอง ที่จะเป็นหนูทดลองของลูกสะใภ้ .
ข้าวต้มหม้อใหญ่ เสร็จพร้อมกับที่ สะใภ้ใหญ่เดินเข้ามาในครัว จือรั่วตักแบ่งออกเป็น 2 หม้อสำหรับ เธอกับสามี และ บ้านพ่อแม่สามี เธอแบ่งไว้ให้มากกว่า เพราะทุกคนทำงานในแปลงนา ต้องใช้พลังงานมากกว่าเธอและสามี เธอยกหม้อข้าวต้มเข้าไปในห้องเห็นสามีแต่งตัวเสร็จแล้ว เหมือนกัน.
" พี่เฉิน ทานข้าวค่ะ วันนี้มีข้าวต้ม เดี๋ยวฉันเอาหมูทอด เจ้าอร่อยมาให้ทานด้วย " ว่าแล้วก็หยิบหมูทอดแกะใส่จาน มาวางบนโต๊ะ
" ...." อี้เฉิน ยังตะลึงกับการเห็นภรรยาหยิบของออกมาเหมือนเสกได้ แต่ก็ต้องทำใจเพราะเขาต้องทำตัวให้ชิน
" อิอิ ดูทำหน้าเข้า วันนี้ฉันจะตัดชุดให้พ่อแม่ ใส่ค่ะ พี่จะมากินข้าวเที่ยงที่บ้านไหม อ้อเข้าเมืองครั้งหน้า ฉันจะเอาจักรยานมาให้พี่ใช้นะคะ "
" ครับ แล้วจักรยานเป็นแบบไหนแตกต่างจากที่เขาใช้กันตอนนี้หรือเปล่าครับ "
" พรึบ ...ดูเองค่ะ " เธอดึงเอาจักรยานออกมา 1 คัน
"...." อี้เฉินอดตกใจไม่ได้ ภรรยาไม่เคยบอกกล่าวล่วงหน้า เขามองจักรยานแล้วตาเป็นประกายเป็นแบบคล้าย ๆ แต่ไม่เหมือนที่มีขายตอนนี้ ดูจากเหล็กและการเก็บงานแล้ว ของในอนาคตดีกว่าเยอะมาก
" สวยมากเลยครับ ผมชอบพรุ่งนี้เราเข้าเมืองกันนะครับ " อี้เฉิน มองภรรยาตาเป็นประกาย
" อิอิ " จือรั่วเห็นหน้าตาสามีมีแววตื่นเต้นดีใจเหมือนเด็กได้ของถูกใจ แล้วอดขำไม่ได้ นี่ถ้าเจอมอเตอร์ไซค์วิบากของพี่รอง หรือรถยนต์ ของพี่ใหญ่ จะขนาดไหน
" นี่ถ้าเห็น มอเตอร์ไซค์วิบาก ของพี่รองกับรถยนต์ ของพี่ใหญ่ จะตื่นเต้นขนาดไหนคะ หึหึ"
" รั่วเอ๋อ ...."
" ค่ะ พรุ่งนี้ฉันจะเข้าเมืองไปซื้อของหน่อยก็ได้ รีบกินเถอะค่ะ ฉันจะออกไปวัดตัว พ่อกับแม่ ก่อนท่านจะไป ลงนาเสียก่อนแล้วจะกลับมากินทีหลัง พี่ก็กินข้าวไป มองจักรยานไปก่อนนะคะ เดี๋ยว มาเก็บเอง อิอิ" บอกเสร็จก็เดินออกไป.
🙏ขอบคุณทุกคนค่ะ ♥️
♥️☺️ขอให้มีความสุขในการอ่านจ้า♥️
- Writer
