ตอนที่ 5/1
1426 Words
ในงานแต่ง วันนี้หัวหน้าหน่วยอนุญาต ให้หยุดได้ครึ่งวัน สำหรับคนที่มาร่วมยินดีกับ ในงานแต่งของ อี้เฉิน และ จือรั่ว
ตอนนี้ที่บ้านพักยุวชนหญิง ต่างอิจฉาจือรั่วที่บ้านมีฐานะแต่ไม่เคยบอกใคร แถมยังได้แต่งงานกับอู๋ อี้เฉิน ที่ทั้งหน้าตา และมีตำแหน่งในหน่วยผลิต
" อิจฉา ยัยจือรั่ว จริงๆ ต่อไปก็คงไม่ต้องลงแปลงนา "หลันลู่
" อืม แต่ฉันแปลกใจนะ ในเมื่อที่บ้านก็มีฐานะทำไมที่ผ่านมาถึงต้องทำตัวอดอยาก ขนาดนั้น" เจียวจิน
" จะมีอะไร คงกลัวพวกเราจะไปวุ่นวาย ละสิ คนเห็นแก่ตัวแบบนั้น " เจียวชิ่ง
"พวกเธอจะไปงานแต่งไหม วันนี้" ไฉ่หงส์
" ฉันว่าเราน่าจะต้องไปนะยังไงก็เคยอยู่บ้านเดียวกัน ตั้งนาน " เจียวจิน
" อืม ไปก็ดีได้กินของฟรี " เจียวชิ่ง
" งั้นก็เตรียมตัวกันเถอะ แล้วเธอจไม่ปวดใจเหรอ ไฉ่หงส์ " หลันลู่
" ไม่เป็นไรฉันจะถือว่าไม่ใช่เนื้อคู่" ไฉ่หงส์
ไฉ่หงส์ตีหน้าเศร้า กับเพื่อนๆเพื่อเรียกความสงสาร
งานแต่งจัดขึ้นที่บ้านเจ้าบ่าว โดยแม่อู๋ ให้ใช้ห้องน้องสาว อันเล่อ เป็นที่แต่งตัวเจ้าสาวแทนที่บ้างยุวชน เพราะคับแคบเกินไปส่วนของใช้ จือรั่ว ขนมาไว้บ้านอู๋ ก่อนแล้ว พิธียกน้ำชา เรียบง่าย หัวหน้าหน่วยและภรรยา รวมทั้งเจ้าหน้า อีก 3-4 คนมาร่วมเป็นสักขีพยานในครั้งนี้ และออกใบรับรองให้แก่อี้เฉินเพื่อใช้ในการจดทะเบียนสมรส โดยมีแม่ของ จือรั่ว เป็นคนเซ็นยินยอมให้กับ จือรั่ว เพราะอายุยังไม่ครบ 18 ปีเต็ม
เมื่อทำพิธียกน้ำชาเสร็จก็ไปจดทะเบียนสมรสในวันเดียวกัน จึงกลับมาส่งตัวบ่าวสาว เข้าหอ ตอนนี้ที่บ้านเจ้าบ่าวจึงมีการเลี้ยง นิดหน่อยตามประเพณี เท่านั้น เพราะยุคข้าวยากหมากแพง ทุกคนก็เข้าใจดี
ตัดมาถึงตอนนี้ หลินจือรั่ว ก็ตื่นขึ้นมา จากฝันโดยที่ยังไม่มีคนมาเรียก
" เอ้ากำลังจะเข้าหอ อยู่แล้วทำไมตื่นก่อนหล่ะเซ็ง "
จือรั่ว ลุกขึ้นมานั่งบ่นอยู่บนเตียง สักพักจึงลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวรอ เพื่อจะไปเที่ยวที่ ปักกิ่งกับน้องชาย ต่อ
" เฮ้ย ทำไมวันนี้ตื่นเองได้หล่ะยะ " กิฟซี่ ทักขึ้นเมื่อเห็นเพื่อน เดินออกมาจากห้องพร้อมกระเป๋า
" อืม ไม่อยากตื่น แต่ดันตื่นเฉยเลย "
" เอ้า แกนี่พูดแปลก ๆ ตื่นมาก็ดีแล้ว แกกะจะนอนไม่ตื่นเลยหรือไง "
" อืม แล้วตี๋เล็กออกมายัง "
" ยัง แต่ผู้ช่วยบอกว่ากำลังอาบน้ำเดี๋ยวคงออกมา ไปรอที่ล็อบบี้ได้เลย "
นั่งรอไม่ถึง 10 นาที ก็รวมตัวกันครบทุกคน รถโรงแรมไปส่งที่สนามบิน
*************************************
ปักกิ่ง
" เจ้ ไม่เข้าไปไหว้ป้ายวิญญานอากง อาม่า เหรอ มาจนถึงแล้ว เดี๋ยวก็โดนป๊า บ่นหาว่า อกตัญญู อีก"
" นี่ก็พูดซะ เจ้สำนึกผิดเลย ไปก็ไป แต่ไม่ค้างบ้านอากงนะวันนี้เจ้จะท่องราตรี สักหน่อย ส่งท้าย "
" ทำไม เจ้ชอบพูดเป็นรางอยู่เรื่อย เลย " ตี๋เล็ก
" เอ้า ก็เดี๋ยวก็กลับแล้วปะ ถ้าไม่บอกส่งท้ายจะบอกว่าอะไร คิดมาก ขี้บ่นเป็นตาแก่ไปได้ "
" อะ สรุปไปไหว้อากง ก่อนนะ จะได้บอกคนขับรถ"
" อืม "
กิฟซี่ กับนัทนั่งฟังพี่น้องคุยกัน ไม่ได้ขัดเพราะ ตี๋เล็กไม่ค่อย สนิทกับใครนอกจากคนในครอบครัว
" งั้นพวกฉันไปเช็คอิน โรงแรมรอนะ " กิฟซี่รีบบอก เพราะบ้านอากงจะยังไม่นิยม เพศที่สามเท่าไหร่
" ได้ แกพาน้องนัทไปพักก่อนเลย เย็น ๆเราค่อยออก ท่องแดนมังกรกัน "
" โอเค รู้เรื่อง"
สองพี่น้องไปบ้านอากง ซึ่งเป็นที่เก็ป้ายวิญญาณ ของเหล่า บรรพบุรุษะกูลหลิว นั่นเอง มาถึงก็เจอกับแปะที่เฝ้าบ้าน หรือพ่อบ้านเหมือนสมัยก่อน มาเปิดประตู ซึ่งเป็นญาติกับ ป๊า นั่นแหล่ะ
" หวัดดี ครับ อาแปะ "
" ไอ้หยา อาตี๋ อาหมวย เข้ามาเร็วเข้า "
" อาแปะสบายดีนะคะ "
" ก็ดีตามสภาพนั่นแหล่ะ อาหมวย แล้วนี่จะค้างคืนที่นี่ไหม "
" ไม่ได้ค้างครับ อาแปะ ไหว้ อากง อาม่า เสร็จก็จะไป ค้างในเมืองครับ "
" ฮ้อ ๆ เดี๋ยวอาแปะไปเตรียมเครื่องไหว้ให้ก่อน "
" ขอบคุณค่ะ แปะ"
นั่งคอยไม่นานอาแปะก็ตามไปที่ห้องบรรพชน ของตระกูล และทำการไหว้ ป้ายบรรพบุรุษ ของตระกูล เสร็จก็ออกมา เพื่อกลับโรงแรม
" อาแปะ พวกเรากลับก่อนนะคะ "
" ฮ้อ ๆ อาหมวย ดูแลตัวเองดีดี นะ "
" ค่ะ แปะก็ด้วยนะคะ "
" ไปแล้วครับแล้วจะมาใหม่ ครับ แปะ"
" อืม โชคดี ๆ "
เมื่อออกมาจากบ้านอากงก็ตรงไปโรงแรม หาเพื่อนเพื่อเตรียมออกไปเที่ยว กันต่อ โดยที่เที่ยวตามสถานที่บันเทิง ในเมืองปักกิ่งนั่นเอง ไปนั่งดื่มกินกันพอสมควรเพราะ แต่ละคนก็ไม่ใช่สายดื่มอยู่แล้ว จึงกลับมาพักผ่อน เพราะเช้าตี๋เล็กมางาน จึงแยกตัวกลับคอนโดเลย ส่วน สามคนก็กลับโรงแรม เมื่อไม่มีอะไรให้สนใจแล้ว ก็คิดว่าจะกลับไทย วันพรุ่งนี้ บิลรอบบ่าย
พอมาถึงโรงแรม ก็แยกห้องกันนอนเหมือนเดิม จือรั่ว อาบน้ำเสร็จก็ทิ้งตัวลงที่นอน หลับไปทันที
ที่หมู่บ้านเจียโกว
" อ้าว มาอีกแล้วเหรอว่าแต่ 2 คนนั่นเข้าหอยังนะ เดี๋ยวนะนี่ห้องหอนี่ โฮะ ๆ ที่สุดก็จะได้ดูฉากประทับใจ อิอิ "
" น้องสะใภ้ รอง " เสียงสะใภ้ใหญ่ เรียกขณะที่ จือ รั่ว กำลังจะไปอาบน้ำ เดินถือตระกร้าของออกมาจากห้อง
"คะ "
" จะไปอาบน้ำเหรอ แล้วนั่นถืออะไรหน่ะ ขอพี่ดูหน่อย " ยังไม่ตอบอะไรสะใภ้ใหญ่ก็เดินมาถึงและคว้าตระกร้า ที่จือรั่วถืออยู่ จือรั่วจึงเบี่ยงตัวหลบ แต่สะใภ้ใหญ่ กลับเสียหลักล้มมาทางที่ จือรั่วยืนอยู่ ซึ่งกำลังะลงบันใดไปอาบน้ำ ทำให้เสียหลัก พลัดตกลงมาจากบันใด จนถึงข้างล่าง อารามตกใจสะใภ้ใหญ่ รีบหลบเข้าห้องตัวเอง แม่หลินรีบวิ่งมากับแมอู่ พอเห็น จือรั่ว นอนจมอยู่บนกองเลือด ก็ตะโกนเรียกคนมาช่วยทันที
อี้เฉินได้ยินว่าจือรั่ว ตกบันใดก็รีบวิ่งมาทันที พอเห็นภรรยา นอนนิ่งใจเขาหล่นหาย ไปอยู่ที่ตาตุ่มรีบเข้าอุ้มจือรั่ว ขึ้นทันที
" คุณ อย่าเป็นอะไรนะ ผมจะรีบพาไปหาหมอ นะครับ "
" อาเฉิน พาน้องไปหาหมอก่อน อี้เฉินรีบอุ้ม จือรั่วไปขึ้นรถ แทรกเตอร์ที่ หน่วยผลิตโดยแม่หลิน จางหมิ่น และ แม่อู๋ ตามมาด้วย
" อะไรวะเนี้ยะ กะจะมาดูเลิฟซีน กลายเป็นโศกนาฏกรรม ซะงั้น เฮ้ย"
" หึหึ เห็นแล้วใช่หรือไม่ แม่หนู"
" คุณป้า นั่นเอง เอะคุณป้า มาได้ยังไงค่ะ หรือฝันมาเหมือนหนู คะ"
" จ๊ะ ป้าก็มาเหมือนหนูนั่นแหล่ะ "
" ดีค่ะ จะได้ มีเพื่อนคุย ว่าแต่คุณป้า มาดูใครค่ะ"
" ดู แม่หนูนั่นแหล่ะ "
" ดูเหรอค่ะ ดูทำไม "
" ที่ ๆ แม่หนูเห็นอยู่ตอนนี้ เป็นที่ ๆ หนูต้องได้มาอยู่ต่อไป เวลาของหนูที่โน้นใกล้หมดแล้ว ขอให้แม่หนูเตรียมตัวให้พร้อม หนูก็เห็นว่าที่นี่แล้งแค้นแค่ไหน "
" หมายความว่าหนูใกล้จะตายแล้วหรือค่ะ "
" อืม จะว่าแบบนั้นก็ได้ แต่การตายของหนูมันไม่ได้จบในทันที เพราะหนูแค่ตายจากที่นั่น แล้วมาอยู่ที่นี่แทน "
" แล้วที่ว่าหนูต้องเตรียมตัว ต้องเตรียมอะไร ยังไงคะ ตายแล้วทุกอย่างก็จบไม่ใช่เหรอ ตายแล้วจะเอาอะไรมาได้ด้วยเหรอค่ะ "
" หนูจำกำไรที่ ป้าให้ไปได้ไหม "
" อ้อ มันหายไปแล้วค่ะ หนูไม่รู้ว่ามันหายไปได้ยังไง "
" หึหึ หนูดูที่ฝ่ามือซ้ายของหนูสิ "
" อ้อ ใช่หนูลืมเลยค่ะ มันมีปานกลม ๆ เล็กขึ้นมา "
" อันนี้เป็นปาน มิติ หนูลองตั้งจิตเพ่งดูนะ ข้างในมิติ จะมีช่องว่างสำหรับเก็บของ "
- Writer
