ตอนที่ 4/2
1627 Words
ตกเย็นเมื่อรู้ว่าลูกสาวเขียนจดหมายมาบอกเรื่องแต่งงาน พ่อหลินรีบกลับมาบ้านและอ่านจดหมายลูกสาวซ้ำไปมา ที้งที่มีเนื้อหาเพียง 3 แถว
" ผม ผิดเองถ้าผมหาเงินเสียค่าปรับได้ ลูกคงไม่ต้องไปทำงานลำบาก และถูกคนรังแกเช่นนี้ "
" เราจะไปหาลูกไหมค่ะ หรือให้ฉันไปคนเดียวก็ได้ ฉันคิดถึงลูกค่ะ ตอนนี้เราก็พอมีเงินบ้างแล้ว"
" อืม ผมคงลางานไม่ได้ เพราะงานพึ่งเข้ามา เจ้านายห้ามหยุด ห้ามลา ด้วย คุณไปกับ หมิ่นเอ๋อ เถอะ จะได้มีเพื่อนเดินทางคงใช้เวลาราว 2 วัน พรุ่งนี้ผมจะไปซื้อตั๋วให้แต่เช้า"
" ค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปซื้อของ ไปให้ลูกที่นั่นคงไม่ค่อยมีของกินของใช้เหมือนที่นี่ และจะแวะบอก อีอีเรื่องน้องสาวด้วย "
" ดีครับ คุณซื้อชุดแต่งงานให้ลูกสาวด้วยก็ดี รั่วเอ๋อ โตขึ้นคงงดงามเหมือนคุณแน่ๆ "
" แม่หลินส่งค้อนให้สามี ก่อนจะเดินไปเตรียมมื้อเย็น "
บ้านหลินตอนนี้ฐานะดีขึ้น เพราะพ่อได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้า และลูกสาวแต่งเข้าบ้านฟู่ ที่พอมีฐานะ ก็พอได้ส่งเสียที่บ้านได้พอสมควร จึงพอมีเงินเก็บ อยู่มากขึ้น
ตอนเช้าแม่หลิน รีบเข้าเมืองเพื่อหาซื้อของ ให้ลูกสาว เธอกะทุกอย่างจากตัวเธอเพราะคิดว่าลูกสาวคงโตเต็มวัยแล้ว
" กี่เพ้า 2 ชุด ค่ะ เอากระโปรงตัวนั้นด้วย เสื้อ 3 ตัวค่ะ กางเกง 2 ตัว เอาผ้าห่ม 5 ชั่ง 1 ผืนค่ะ ผ้าขนหนู 3 ผืน จ้ะ" แม่หลิน สั่งของกับร้านที่เคยมาซื้อมีของครบทุกอย่าง
" เอาอะไรอีกไหม ค่ะ มีของมาใหม่หลายอย่าง "
" อยากได้ชุดแต่งงาน มีไหม ?"
" ไอ้หยา มีแน่นอน ตรงนั้นสวยๆ ทั้งนั้นไปเลือกดู "
" อืม สวย จริงด้วย ฉันเอาชุดหนึ่ง ลูกสาวจะแต่งงาน ค่ะ"
" อ่า ยินดีด้วยนะ ฉันแถมผ้าเช็ดหน้า กับกิ๊ปติดผมไปให้หลานสาว ด้วยนะ "
" ขอบคุณเถ้าแก่ เนี๊ยะ"
" ไม่เป็นไรลูกค้าประจำ ทั้งนั้น ไป ๆคิดเงินเดี๋ยวลดพิเศษให้ " เถ้าแก่เนี๊ยะ บอกอย่างใจดี
เมื่อซื้อของเสร็จจึงไปบอกลูกสาว เรื่องน้องสาวจะแต่งงาน เจียอีฝากจดหมายยินดีกับน้องสาว พร้อมเงินเติมสินเดิมให้น้องสาว 1,000 หยวนซึ่งถือว่าเยอะมากในสมัยนั้น อาจซื้อบ้านได้เป็นหลายหลัง และ ปิ่นหยก 1 ชิ้น คูปองเนื้อ คูปองผ้า อย่างละ 20 ใบ คูปองอุตฯ 10 ใบ
" แม่ค่ะ ฝากให้น้องสาวด้วย ถ้าจะซื้อของให้แม่จะถือลำบาก บอกน้องด้วยว่าหนูคิดถึงเสมอ แล้วจะส่งของไปให้ทีหลัง เงินนี้หนูเก็บไว้ให้รั่วรั่ว โดยเฉพาะ"
" จ้ะ แม่จะบอกน้องให้ แม่ไปหล่ะจะรีบไปเก็บของพรุ่งนี้ออกเดินทางแต่เช้า ไม่รู้น้องแต่งงานวันไหน ไม่ได้บอกมา จึงรีบไปหน่อยกลัวไม่ทัน "
" ค่ะ แม่ดูแลตัวเองดีดี "
วันที่เดินทางมาถึง เมืองอันหยาง แม่หลินสอบถามทางมาที่หมู่บ้านเจียโกว จึงต่อรถจากอันหยางมาหน่วยผลิตหมู่บ้านเจียโกว ซึ่งอยู่ในตำบลพอดี มาถึงจึงได้ไปติดต่อขอเจอ หลิน จือรั่ว ที่หน่วยผลิต
" สวัสดีครับ มาติดต่ออะไรครับ " อี้เฉิน กำลังจะลงไปจดงานที่แปลงนา เห็นคนต่างถิ่นเดินเข้ามาที่หน่วย จึงเข้ามาสอบถาม
" สวัสดีค่ะ ฉันมาจากปักกิ่ง จะมาหา หลิน จือรั่ว ค่ะ เห็นเขาบอกอยู่หน่วยนี้ ฉันเป็นแม่ ของรั่วเอ๋อ ค่ะ"
"โอะ สวัสดีครับคุณน้า ผม อู๋ อี้เฉิน ครับ จือรั่วอยู่ที่แปลงนาครับ เดี๋ยวผมจะไปตามให้ คุณนั่งพักดื่มน้ำรอก่อน ครับ " อี้เฉิน เห็นหน้าแม่ ของจือ รั่ว ถึงรู้แล้วว่า จือรั่ว หน้าตาสวยเหมือนแม่มาก เขาเอาน้ำมาให้และรีบไปแปลงนา ทันที
" คุณ ครับ มีคนมาหาที่หน่วยผลิตครับ " มาถึงก็ตรงไปบอก จือรั่วทันที
" ใครค่ะ คุณรู้จักไหม "
" เห็นบอกเป็นแม่คุณ ครับ "
"...." เคียวหล่นจากมือ ของจือรั่ว อี้เฉิน รีบดึงจือรั่วออกเพราะกลัวหล่นใส่เท้า
" คุณ เป็นอะไรไหม "
"แม่มาหรือค่ะ " จือรั่ว ถามย้ำ
" ครับ ไปที่หน่วยก่อนเถอะ เดี๋ยวผมลงลางานให้เอง "
" ค่ะ " จือรั่ว ยังงงและทำอะไรมาถูก จึงเดินตามอี้เฉิน กลับไป หลายคนยืนมอง ทั้งสองคนแต่ก็ไม่กล้ายุ่งเพราะถือว่าทั้งสองหมั้นหมายกันแล้ว
" รั่วเอ๋อ ลูกใช่ไหม โอ้ลูกสาวแม่ โตแล้วทำไมผอมขนาดนี้ นี่ลูกคงไม่ค่อยได้กินข้าวสินะ ใครรังแกลูกหรือเปล่า หิวไหม แม่มีซาลาเปา มาด้วยเดี๋ยวหยิบให้ "
แม่หลิน เห็นลูกสาวก็ไม่ให้ได้มีโอกาสพูดอะไร ทั้งปวดใจที่เห็นลูกสาว ผอมแห้ง
" แม่คะ แม่มาได้ไง "
" สวัสดี ครับ พี่สาวรอง " จางหมิ่น
" อืม หมิ่นเอ๋อ โตขึ้นเยอะเลย สูงเท่าพี่แล้ว"
"แม่ได้รับจดหมายลูก จึงให้พ่อซื้อตั๋วรถไฟให้ แล้วมานี่เลย พ่อกับแม่คิดถึงลูกนะ ลูกทำไมไม่ติดต่อที่บ้านเลย "
" หนู ขอโทษค่ะ "
" อืม ไม่เป็นไร แม่ไม่โกรธลูก แล้วนี่พ่อหนุ่ม ขอบใจนะที่ไปตามรั่วเอ๋อ ให้น้า "
" ครับ "
" แม่ค่ะ นี่ อู๋อี้เฉิน เป็นคู่หมั้นหนูค่ะ "
" อืม คนนี้เหรอ สามีหนู "
" แม่ หนูยังไม่ได้แต่งงาน ค่ะ แค่หมั้นหมายไว้ก่อน "
" แล้วแต่งเมื่อไหร่หล่ะ คุณอู๋ ทางบ้านคุณจัดการถึงไหนแล้ว"
" เรียกผมอี้เฉิน เถอะครับ คุณน้า ทางบ้านกำหนดเป็นปลายเดือนครับ ตอนนี้ เก็บผลผลิตใกล้เสร็จแล้ว "
" เหลืออีก หลายวันอยู่ แม่กลัวมาไม่ทัน พอได้รับจดหมายก็รีบเตรียมสินเดิม ซื้อของมาให้เลย "
" ฮือ...ฮึก แม่คะ หนูขอโทษ ฮึก..."
" เอ้า เด็กโง่ ลูกโตแล้วจะแต่งงานแล้ว ยังขี้แยเป็นเด็กอีก ไม่อายหมิ่นเอ๋อ หรือไง"
" พี่สาวรอง พวกเราคิดถึงพี่สาวรองนะครับ ถ้าผมโตขึ้นจะมาทำงานแทนพี่สาวจะได้กลับบ้าน "
"หมิ่นเอ๋อ พี่เขย คงไม่ให้พี่สาวกลับแล้วหล่ะ " อี้เฉิน
แม่จึงหันมามอง จือรั่ว และ ยิ้มกลับ ว่าที่ลูกเขย
ถึงตอนเย็น แม่อู๋ จึงเชิญ แม่หลินไปค้างที่บ้าน เพราะ ห้องของจือรั่ว เล็กเกินไป และห้จือรั่วไปกินมื้เย็น ที่บ้านเพราะต้องคุยเรื่องแต่งงาน ให้เสร็จด้วย
" คุณหลิน เชิญตามสบายนะคะ " แมอู๋
" รบกวนแล้วนะค่ะ"
" รบกนรบกวนอะไรกัน เราคนกันเอง ทั้งนั้น " แม่อู๋
" ยังไงก็ฝาก รั่วเอ๋อ ด้วยนะคะ หากวันไหนไม่ต้องการแก ให้จดหมายไปบอกฉันจะรีบมารับลูกทันที"
" อืม ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ลูกสะใภ้ก็เหมือนลูกสาว ฉันค่ะ"
" ฉันคงอยู่ได้ไม่หลายวัน ถ้าจะเลื่อนงานแต่งเข้า มาหน่อย จะน่าเกียจไหมค่ะ ยังไงฉันก็อยากหวีผมส่งตัวลูกสาว ด้วยตัวเอง"
" อืม เราก็ไม่ได้จัดงานใหญ่โต สัก 3 วันคงพอเตรียมทัน คุณหลิน ว่าดีไหม "พ่ออู๋
" ค่ะ "
สรุปแล้วแม่ก็ได้มาร่วมงานแต่งลูกสาว ที่จัดขึ้นอย่างกระทันหัน เป็นงานเล็ก ๆ แต่สินเดิมเจ้าสาวไม่เล็ก เพราะ แม่หลินเตรียมมาและของพี่สาวฝาก มากพอสมควร รวมเป็นเงิน 2,000 หยวน ปิ่นหยก สร้อยคอ ผ้าห่ม และมีของใช้ เสื้อผ้า แม่หลินไปซื้อ หม้อ กระทะ มีด ตระหลิว ถ้วยชาม ตะเกียบ ช้อน เตา ใหม่ทั้งหมดมาให้ ลูกสาวไว้ออกเรือน
บ้านอู่มอบเงิน 200 หยวน เป็นสินสอด เพราะเงินนี้ก็เป็นเงินเก็บเกือบทั้งบ้านแล้ว แต่ก็ต้องไว้หน้า เพราะลูกสะใภ้ เมืองหลวง ฐานะดีกว่าที่คิด เดิมทีแม่อู๋ คิดว่าสินสอด สัก 100 หยวนก็มากพอแล้วเพราะในหมู่บ้านแต่งกันมากสุด ไม่เกิน 50 หยวน บางคนก็ไม่มีเงิน แต่พอเห็นรายการสินเดิมของแม่หลิน ก็ต้อง ควักออกมาเพิ่ม ทันที เพราะเฉพาะของที่แม่หลินซื้อมาก็มากกว่า 200 หยวนแล้ว สะใภ้ใหญ่ ไม่พอใจอย่างมากแต่พูดอะไรไม่ได้ เพราะ แม่สามีเป็นคนถือเงินกองกลาง ถึงแม้รายได้ส่วนใหญ่จะมาจาก น้องชายสามีก็ตาม
" ชุดนี้แม่เห็นแล้วชอบมาก ลูกชอบไหม แม่หลินกำลังใช้หวี หวีผมลูกสาว ถามขึ้น "
" สวย มากค่ะ หนูชอบมาก "
" ต่อไปลูกมีครอบครัว ทำอะไรต้องคิดถึงสามีและ พ่อแม่สามี ด้วย อยู่กันมากคนมากความ หลบหลีกอะไรได้ก็อย่าไปยุ่งดีที่สุด "
" หนูรู้ค่ะแม่ แม่ค่ะ พ่อเป็นไงบ้าง "
" พ่อสบายดีได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าเงินเดือนเพิ่มขึ้น พี่สาวลูกก็สบายดีมีหลานชายแล้ว คนหนึ่ง นี่พี่สาวฝากเงินมา 1,000 หยวนและปิ่นหยกเพื่อเติมสินเดิม ให้ลูก มีคูปองหลายสิบใบ พี่สาวฝากมาให้ด้วย เก็บไว้ให้ลูกโดยเฉพาะ ลูกมีอะไรก็เขียนจดหมายไปบอกแม่กับพ่อ นะอย่าลืมตอบจดหมายพี่สาวลูกด้วย "
" ค่ะ หนูรู้แล้ว "
หลิน จือรั่ว พึ่งรู้ว่าแม่พ่อและครอบครัวไม่ได้ทิ้งเธอ แต่เป็นเธอเองต่างหากที่ทิ้งทุกคน เธอจึงได้แต่โกรธตัวเอง
หลิว จือรั่ว เฝ้าดูเหตุการณ์ที่ตัดภาพ ไปมา ก็ปลดล็อคความรู้สึกตัวเองตาม หลิน จือรั่วไปด้วย
" เอ้า เขาจะแต่งงานแล้ว ถ้าเข้าหอฉันจะเห็นด้วยไหมนะ อิอิ สยิว อะ"
🙏 ขอบคุณค่ะ ♥️♥️
- Writer
