Nahihirapan akong huminga habang nakatingin sa salamin. Nakabihis na ako pero hindi pa rin ako lumalabas. Naiisip ko ang nangyari kanina. Hindi naman niya siguro nakita ang katawan ko diba? Natakpan ko naman agad?
Gusto kong sumigaw dahil sa hiya na nararamdaman ko. Hindi dapat ako mahiya, he is already experienced when it comes to this, kaya wala lang sa kanya yun kaya I have to act normal na parang walang nangyari.
Dahan dahan kong binuksan ang pinto at sinilip si Theo at wala siya sa kama niya. I sigh in relief at lumabas. I glanced at the kitchen ngunit wala rin siya rito kaya sobra ang pasasalamat ko.
“Sana hindi na yun bumalik,” bulong ko at hinanda ang kama ko. I turned off the lamp at humiga at tinakpan ng kumot ang buong katawan ko. Hindi ako makatulog and I kept fidgeting on
