Episode 2: Noisy Girl

1179 Words
“Ang kapal naman ng mukha mo para sabihin sa akin yun, anong tingin mo sa akin ha?” Galit na sabi ko habang tinitignan siyang nakawak sa ari niya habang nakahiga sa sahig. Namula ang kanyang mga tenga at wala akong pake dahil galit na galit rin ako sa sinabi niya. Agad akong tumkabo sa banyo at nagbihis at napatingin ako sa salamin. Sobrang pula ng pisngi ko dahil sa galit at napakagat labi naman ako at dahan dahan na binuksan ang pinto at sinilip kung andoon paba siya sa loob ngunit nagulat ako nang sumulpot siya sa harap ko dahilan ng pagsigaw ko. “Bwesit ka!” Sigaw ko dahil sa gulat. He shook his head and looked at me with disgust in his face. “Gosh, you are so annoying. Ang ingay ingay mo, para kang baboy na nanganganak.” Sabi niya at tinignan ko siya ng masama at tinulak siya palayo at pumunta sa kama ko. Kinuha ko ang mga papeles na nagpapatunay na dito ang dorm room ko at sinampal sa dibdib niya. “Dorm room ko ito at bawal mga lalaki rito.” Naiinis na sabi ko sa kanya at binasa niya ang papel. “Are you fooling me? Sa lalaking pangalan itong pinapakita mo sa akin.” He said and I sighed in frustration. “Gabriel Calista ang pangalan ko. Oh, ito ID ko.” Galit na sabi ko at kinuha ang ID ko sa bag at pinakita sa kanya at nagulat naman siya. Yup, pang lalaki ang pangalan ko at ewan ko kung ano ang nakain ng mga magulang ko kung bakit binigyan nila ako ng pangalan na ganito. “You have a boy's name.” He stated at may kinuha sa bag niya. He handed me a paper similar to mine at nakita ko na Theo Carvalho ang pangalan niya at dito nga siya sa room 66. Ano ba ang nangyayari? Bakit roommate kami? hindi naman pwede na ang lalaki ay makipagsama sa babae sa isang dorm room. “Akala ko matalino ka, can you think about the possibility na baka nagkamali ang staff ng paglagay sayo rito dahil sa pangalan mo?” He asked and I glared at him. I then realized that maybe he was right. Baka nagkamali nga. Kailangan kong kausapin ang staff na nag o-organize sa mga dorm. “Huwag kang mag alala, kakausapin ko ngayon din.” Naiinis na sabi ko. “At tsaka, huwag mong tingnan ang mga gamit ko.” Sabi ko at natawa naman siya sa sinabi ko. “Ang hangin mo,” He said and shook his head. Hindi ko na siya pinansin at kinuha ang papel ko sa kanya at agad na lumabas at pumunta sa office ng head dito sa dorm. *** “Ma’am, mukhang nagkamali po kayo ng paglagay sa akin ng dorm. I was placed in a boy’s room.” Sabi ko sa kanya at tinignan niya ang papel ko. “Your roommate is Theo Carvalho?” Tanong niya at agad akong tumango. “I’m sorry for the mistake, I will fix it as soon as possible but dear, it will a few months to process your transfer especially na wala ng bakante sa mga room.” Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Hindi pwedeng lalaki ang kasama ko sa isang room. “Ma’am, I am not comfortable na lalaki ang kasama ko,” Sabi ko sa kanya. “I’m sorry pero hindi maging madali ang pag process but I will try my best, give me 3 months.” Sabi niya at napakagat labi naman ako. “And besides, he is a Carvalho, the richest guy in school. He’s always on a dean list at c*m laude rin sa senior high niya, he will not harm you.” Sabi niya. Talaga ba? c*m laude ang lokong yun? Mukhang hindi naman, parang walang asal. “Okay,” I said quietly. I went back to my dorm room habang nakayuko. Hindi maganda ito, ilang buwan kami magkakasama ng Theo na yun sa iisang kwarto. Bakit ba kasi nangyari sa akin ito? Gusto ko lang naman mag aral ng mapayapa at malayo sa mga malas ngunit ngayon, haharapin ko na naman ang lalaking yun. Nang makarating na ako, I opened the door pero naka lock ito. I knock on the door dahil nakalimutan ko ang susi sa loob ngunit hindi binubuksan ng loko. “Buksan mo nga ito!” Galit na sabi ko at ilang minuto pa ang lumipas bago niya binuksan. He smirked at me and I glared at him. “So ano na? Aalis kana?” Tanong niya and crossed his arms around his chest. I tried so hard not to look at his hard chest. “3 months,” Mahinang sabi ko at nagtaka naman siya sa aking sinabi. “Huh?” Tanong niya. “3 months pa ako makakaalis!” Naiinis na sabi ko at humiga sa kama at tinakpan ng kumot ang lahat katawan ko. “Damn, that’s a long time. I don’t know kung makakaya ko ba na kasama ko ang tulad mo,” He said at nakaramdam na naman ako ng galit. Dapat ako ang nagsasabi nun. Hindi ko makakaya na kasama siya. Nakakainis na talaga siya, sobrang taas ng tingin niya sa sarili niya. Akala mo naman kung sino. Anak ba siya ni William Shakespear para pagyabangan ako? “Don’t worry, the feeling is mutual!” Galit na sabi ko. Inalis ko ang kumot sa mukha ko at tinignan siya. “Sundin mo ang mga rules ko. Bawal ka pumunta rito sa kama ko, huwag lumapit sa akin, at tsaka may boundary. Huwag kang papasok sa banyo kapag nandoon ako.” Sabi ko sa kanya at narinig ko ang tawa niya. “Excuse me? This is also my room and I make my own rules too.” Sabi niya at dahan dahan na lumapit. Bumilis ang kabog ng puso ko at agad na tinikpan ang ulo ko sa kumot. “Diba sabi ko sayo, huwag kang lalapit?!” Galit na sabi ko. I heard him chuckle. “I’m not,” Sabi niya at sinilip ko siya at hindi naman siya ganun kalapit sa akin pero nakakainis pa rin. He is teasing me. “Besides, I would never do anything to you. As I said kanina, you’re not my type. My type of girl is sexy, confident, quiet, and obedient, and most importantly, she has to be good in bed.” Binulong niya ang last part at uminit naman ang pisngi ko sa sinabi niya. Eh, walang hiya naman pala siya eh, alam ko naman na wala ako sa standard niya pero babae pa rin ako. “Tumahimik kana!” Galit na sabi ko. “Wala naman akong pake kahit anong sabihin mo, I don’t want to impress you.” Naiinis na sabi ko. “Good, because no matter how hard you try, you will never impress me.” He smirked and I rolled my eyes. Wala akong pake kung hindi ko siya ma impress. We will do our thing in separate ways.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD