“งั้นก็ต้องพิสูจน์”
“จะให้มีนพิสูจน์ยังไงคะ?” มนต์มีนาเงยหน้ามองเข้าไปในดวงตาคู่คม เกิดความหลงมัวเมาในความดำมืดนั้น จนไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะถูกอีกฝ่ายหาเรื่องรังแก
“ง่ายนิดเดียว” สิ้นประโยคนี้ปากของเขาก็ประกบลงบนปากเธอ บดเคล้าหนักหน่วงตั้งแต่เริ่ม ไม่กี่อึดใจมนต์มีนาก็ส่งเสียงครางต่ำหอบหายใจเข้าปอด เขาจู่โจมเธอกะทันหันอีกแล้ว
ร่างกายอ่อนเปลี้ยจนต้องให้พิชยะเป็นหลักยึด ชายหนุ่มกระชับวงแขนรัดร่างบางไว้แน่นเข้า
พอใจแล้วศัลยแพทย์หนุ่มก็ถอนริมฝีปากร้อนระอุลงไปซุกไซ้ซอกคอขาว ริมฝีปากร้อนระอุนั้น ทั้งจูบทั้งไล้เลียเธอราวกับกำลังละเลียดกินของหวาน กรอบหน้าคมคายถากไถไปกับผิวบาง ปลุกปั่นความต้องการในกายของมนต์มีนาได้เป็นอย่างดี
เชิ้ตเนื้อดีถูกถอดแล้วโยนลงพื้น ขนอ่อนลุกชูชันเมื่อเขาบดจูบไปตามร่างกาย ก่อนจะใช้จังหวะหนึ่งถอดสายเข็มขัดออกไปกองรวมอยู่กับชิ้นก่อนหน้า
“อื้ออ” หญิงสาวหอบหายใจ สองมือน้อ
