สองปีก่อน....
"อื้อออออ เจ็บนะ"
หญิงสาวร้องครวญครางใต้ร่างของชายหนุ่ม ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งอย่างไม่ได้ตั้งใจ ด้วยความเมามากบวกฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่มันพลุกพล่านอยู่ในร่างกายทำให้ไม่มีใครห้ามใครแถมยังสนุกด้วยกันนานหลายชั่วโมง
"พลิกตัวหน่อย เดี๋ยวจัดท่าเสียวๆให้นะ"
เขาจับหญิงสาวพลิกตัวมานอนคว่ำหน้า ความเป็นชายสอดใส่ร่องสาวจนสุด หญิงสาวกำผ้าปูที่นอนแน่นกัดริมฝีปากร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่านช่วงล่างขยับเข้าออกช้าๆไม่เร่งรีบ ความสัมพันธ์แบบไม่ได้ตั้งใจนำพาเรื่องราวต่างๆมากมายมาในปัจจุบัน...
ปัจจุบัน...
"เสร็จแล้วจากนั้นก็อบอุณหภูมิ 160° เป็นเวลา15นาทีก่อน จากนั้นค่อยนำออกมาพักข้างนอก"
เบบี๋ในชุดผ้ากันเปื้อนสีชมพูน่ารักกำลังยืนทำขนมอยู่ในครัว เธอเปิดร้านคาเฟ่ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยจบจนตอนนี้ก็เปิดมาได้6ปีแล้ว กิจการของเธอไปได้ดีมากมีลูกค้าแวะเวียนมาตลอด ทุกคนต่างชื่นชมขนมในร้านของเธอว่าอร่อยไม่เหมือนใคร ซึ่งแน่นอนว่าทุกอย่างเป็นสูตรของทางร้านที่เธอเป็นคนคิดค้นขึ้นมาเอง
"แค่นี้ก็เรียบร้อย"
เธอปิดเตาอบปิดขี้เกียจไปมาอย่างเหนื่อยล้า ยืนทำขนมมาเป็นสองชั่วโมงมันก็มีปวดเนื้อปวดตัวบ้างเป็นธรรมดา หญิงสาวหลับตาลงช้าก่อนจะสะดุ้งเมื่อรู้สึกเหมือนมีมือใครสักคนมากอดเอวเธอเอาไว้
"หือ..."
"ทำขนมเสร็จยัง"
ฟาโรห์หนุ่มหล่อลูกชายของท่านบดินทร์นักธุรกิจหมื่นล้านเจ้าของโรงแรมและรีสอร์ทที่มีสาขาทั่วประเทศ แต่เขาเลี้ยงลูกชายไม่ได้ตามใจ อยากได้อะไรก็ต้องทำงานเก็บเงินซื้อเอง และตั้งแต่ที่เขาเรียนจบมาก็ต้องไปสมัครงานที่บริษัทของตัวเองไต่เต้าจากการเป็นพนักงานทั่วไปจนตอนนี้ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแล้ว เขาพยายามใช้ความสามารถของตัวเองให้มากที่สุดและอนาคตคุณพ่อจะให้มาบริหารงานเป็นท่านประธานต่อจากท่าน แต่ว่าตอนนี้คงต้องทำงานเป็นลูกน้องไปก่อนก็สนุกไปอีกแบบแหละสำหรับเขา
"มาทำไม"
หญิงสาวทำหน้าบึ้งบูดเมื่อเห็นหน้าของฟาโรห์ เพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมแต่เมื่อสองปีก่อนเกิดพลาดเมาและมีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง ตอนแรกที่ได้สติเธอนั่งร้องไห้อยู่นานเป็นวันเจ็บใจตัวเองที่ดื่มจนไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรที่มันไม่ควรลงไป หลังจากวันนั้นฟาโรห์ก็มาหาเธอบ่อยขึ้นแถมยังสานความสัมพันธ์กันอีกหลายครั้งโดยไม่มีสถานะใดๆทั้งนั้น ก็แค่ความอยากของทั้งคู่ทำให้สมยอมกันอีกไม่รู้กี่รอบและได้ข้อตกลงกันว่าเราสองคนจะเป็นเพื่อนที่มีความสัมพันธ์ไม่ผูกมัด ก็แค่มีอะไรกันเท่านั้นโดยที่ไม่มีสิทธิ์หึงหวงหรือแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกันและกัน และเงื่อนไขข้อสุดท้ายคือถ้าใครอยากมีแฟนแบบจริงจังก็ให้เลิกยุ่งเกี่ยวกันอีกถ้ายังอยากอยู่ในสถานะความสัมพันธ์แบบนี้ก็ห้ามนอกกายไปนอนกับใคร ก็คนมันไม่ได้รักกันจะให้เป็นแฟนกันก็คงไม่ใช่แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่นอนด้วยกันเธอจะถือว่ามีเขาไว้แก้ขัดระหว่างที่หาแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วกัน
"ก็คิดถึงเฉยๆ"
ฟาโรห์ยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์มือหนาลูบไล้หน้าอกหญิงสาวอย่างแกล้งหยอก เบบี๋เบะปากใส่อย่างหมั่นไส้คนอย่างเขานะเหรอจะคิดถึงเธอถ้าไม่อยากมีอะไรด้วยมันก็ไม่มาหรอก
"คิดถึงหรืออยากได้ฉันเอาดีๆ"
"อยากได้แกแหละตอนนี้เลยด้วย"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างตรงไปตรงมา วันนี้เขาเลิกงานเร็วก็เลยแวะมาหาก่อนเพราะอีกเดี๋ยวต้องไปงานเลี้ยงพนักงานต่ออีกซึ่งไม่รู้ว่าจะเลิกกี่โมง
"เห็นมั้ยว่าทำขนมอยู่ไม่ว่างรองรับอารมณ์ใคร อยากก็ไปซื้อกินสิฉันไม่ว่าง"
"ถ้าฉันไปซื้อกินก็ไม่ได้มีอะไรกับแกต่อดิอย่ามา..."
"ชิ... แกก็หาเป็นตัวเป็นตนดิจะมายุ่งกับฉันทำไมวะ เพื่อนกันเค้าไม่มีอะไรกันเข้าใจป่ะ"
เบบี๋ชี้หน้าชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง เขายักไหล่อย่างกวนประสาทในใจไม่คิดจะหาใครมาเป็นแฟนตอนนี้เพราะเขามีของดีให้กินแถมยังปลอดภัยจากโรคร้ายอีก เขาเป็นคนแรกของเธอแถมเราสองคนยังตกลงกันว่าจะมีอะไรกันโดยไม่ไปยุ่งกับคนอื่นเพราะฉะนั้นปลอดภัยหายห่วง
"เพื่อนกันมันดีนะว่าป่ะ"
"ไอ่บ้า! ไอ่โรคจิต"
หญิงสาวสบถออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะหันไปทำขนมของตัวเองต่อ ฟาโรห์ยิ้มออกมาอย่างกวนๆเขาใช้มือโอบเอวหญิงสาวเอาไว้แต่ก็ถูกมือเล็กปัดออกเพราะหมั่นไส้ที่เขาทำเหมือนตัวเองอยู่เหนือกว่าเธอ
"ไม่ต้องมาจับเลยไปนั่งรอตรงโน่น"
"ไปรอที่ห้องได้ป่ะเดี๋ยวอาบน้ำรอเอาให้ตัวหอมๆเลย"
"ไม่เอา"
"น้าๆ เดี๋ยวต้องไปงานเลี้ยงบริษัทต่ออีกกลับตอนไหนก็ไม่รู้ ขอแบบจัดหนักเลยนะโอเคป่ะ"
เขากอดหญิงสาวจากทางด้านหลังกระซิบเสียงหวานออดอ้อนให้เธอใจอ่อนยอมมีอะไรกับเขา เบบี๋นิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะถอนหายใยออกมาอย่างเหนื่อยใจ
"อือ... ไปรอในห้องไป๊ แล้วถ้าแอบไปนอนกับใครมาก็ไม่ต้องมายุ่งกันอีกนะกลัวติดโรคเข้าใจป่ะ"
"เข้าใจครับเพื่อนรัก ไม่ทำอยู่แล้วน่างั้นไปรอที่ห้องนะรีบตามมาละ"
"เอออย่าพูดเยอะได้ป่ะรำคาญอ่ะ"
ฟาโรห์ขโมยหอมแก้มหญิงสาวอย่างหมั่นไส้ ปากเก่งปากแข็งเป็นที่หนึ่งแต่ก็ยอมใจอ่อนให้เพื่อนอย่างเขาทุกครั้งที่ต้องการ ก็เพราะว่าน่ารักแบบนี้ไงเขาถึงปล่อยเธอไปไม่ได้สักที แค่คิดจะมีคนอื่นก็รู้สึกเสียดายที่จะไม่ได้มีความสัมพันธ์กับเธออีก เพราะฉะนั้นตอนนี้เขาโฟกัสแค่เรื่องงานกับเรื่องแอบแซ่บกับเพื่อนรักเท่านั้น...ส่วนเรื่องอื่นช่างแม่งไปก่อนไม่ได้สำคัญอะไรกับชีวิตของเขาทั้งนั้น
"ปากเก่งแบบนี้แหละชอบ เดี๋ยวจะร้องไม่ออกนะที่รักเพราะว่ามันจุก..."
"ไอ่.... ไอ่ฟา กรี๊ดดดด"
"ฮ่าๆๆๆ รีบตามมานะจ้ะเบบี๋ของป๋า"
"ป๋าบ้านแกสิเดี๋ยวจะโดน"
เบบี๋ปาทัพพีใส่ชายหนุ่มอย่างหมั่นไส้ เขายักไหล่เดินยิ้มอารมณ์ดีออกไปไม่สนใจเธอที่ตะโกนด่าไล่หลังแม้แต่น้อย หญิงสาวถอยหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจไม่รู้ว่าเธอกับเขาจะจบสถานะแบบนี้ตอนไหนไล่ยังไงก็ไม่ยอมไปสักทีจนตอนนี้เหนื่อยที่จะไล่แล้ว...
"เห้อ กรรมเวรอะไรของฉันเนี่ย"