ขืนรัก มาเฟีย : 07 ล่อเหยื่อ

1987 Words

ขืนรัก มาเฟีย : 07 @มหาลัย T “เย้ เย้ /เย้ เย้!” เสียงมิลินและพริบพราวตะโกนร้องออกมาด้วยความดีใจ เมื่อการสอบวิชาสุดท้ายได้สิ้นสุดลง “วันนี้เอาไง” คิว เพื่อนชายในกลุ่มถามมิลินและพริบพราวที่มัวแต่แสดงอาการดีใจกันอยู่หน้าห้อง “กูจองโต๊ะไว้แล้วนะ เออ! เมื่อกี้คลับแม่งโทรมาบอกกูว่ามีโปรโมชั่นให้กูพิเศษ วันนี้เราจะได้โต๊ะที่อยู่ชั้นVIP ฟรี” เสียงของวาโยเพื่อนชายในกลุ่มอีกคน ที่เขาพึ่งเดินตามมาสมทบหลังออกมาจากห้องสอบ “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด” “โอ๊ย อะไรของมึง” วาโยร้องถามพริบพราวด้วยความรำคาญ เมื่ออยู่ๆ พริบพราวก็กรี๊ดออกมาเสียงดัง “ก็แกบอกฉันว่า วันนี้เราจะได้โต๊ะชั้นVIPไงแก กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด ชั้นVIPนี่มันเป็นความฝันของฉันกับยัยลินเลยนะ” “ชั้น VIP เลยเหรอ จะได้มานี่มันไม่ได้มากันง่ายๆ เลยนะ มันไม่ใช่แค่มีเงินอย่างเดียว มันต้องมีเส้นมีสาย รู้จักกับเจ้าของคลับด้วย” มิลินเอ่ยถามวาโยเมื่อเธอรู้สึกสงสัย ว่าทำไมเพื่อนรักของเธอถึงโชคดีได้โปรโมชั่นแบบนี้มาได้ง่ายๆ “เขาบอกว่า กูเป็นนักแข่งที่พึ่งแข่งรถชนะไป เขาอยากให้กูได้ไปใช้บริการ เหมือนให้กูไปโปรโมทคลับให้เขาด้วย” “อ่า~ดีจังที่มีเพื่อนเก่ง วันนี้ฉันจะได้แต่งตัวสวยๆ อัพลงIG สักหน่อย” มิลินกล่าวชื่นชมเพื่อนชายด้วยดวงตาเป็นประกาย “แต่ก็เสียดายจัง......คลับก็น่าจะให้แกได้โต๊ะที่ชั้นVVIP ไปเลยนะ” พริบพราวบ่นอุบอิบออกมาให้เพื่อนทุกคนได้ยิน “ชั้นVIP ก็บุญหัวมึงแล้วไหมครับ มึงต้องไปเป็นเมียมาเฟียก่อนนะครับ มึงถึงจะได้อยู่ห้องVVIP บนนั้นก็มีแต่พวกมาเฟีย” วาโยรีบอธิบายความพิเศษของห้อง VVIP ให้กับพริบพราวฟัง “กรี๊ดดด ฉันอยากเป็นเมียมาเฟียยยยยย” พริบพราวจีบปากจีบคอแสดงความปรารถนาของตัวเองออกมา “กูจะหยิกกีมึงให้ ชะตาหมีมึงจะขาดเอานะครับ” วาโยว่าให้อย่างรำคาญ “ทุเรส ไอ้บ้าวาโย พูดกี อะไรของแก ชะตาแกสิจะขาด เตรียมเรียกฉันว่านายหญิงพริบพราวได้เลย” “ถุย !” ขณะที่เพื่อนรักทั้งสองกำลังเถียงกัน มิลินก็ชะงักไปเมื่อมีคำพูดหนึ่งมาสะกิดใจเธอ “มาเฟีย.........” มิลินทวนคำพูดออกมาอย่างแผ่วเบา แต่มันก็ทำให้ทุกคนในกลุ่มได้ยิน “ลิน...ยังโอเครึเปล่า?” คิว รีบถามเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง เพราะทุกคนในกลุ่มรู้ดีว่ามิลินเคยถูกมาเฟียลวนลามมาก่อน “....โอเคๆ แล้ว ฉันลืมมันไปแล้วล่ะ เขาคง...ไม่มายุ่งกับฉันแล้ว” “เออออ กูขอโทษนะ” วาโยรีบขอโทษมิลิน เมื่อตัวเองเผลอพูดเรื่องที่กระทบจิตใจของเพื่อนไป “อืมๆ ไม่เป็นไรแก..” @คลับxx Zone VIP 22.00 น. “กว่าจะเสด็จมาได้นะพวกมึง” นี่เป็นคำทักทายแรกของวาโยที่มอบให้กับเพื่อนสาวทั้งสองคนอย่างมิลินและพริบพราว “แหม่..........ก็จะมานั่งเชิดๆ ในชั้น VIPทั้งที ฉันก็ขอแต่งตัวสวยๆ หน่อยไม่ได้รึไง” มิลินรีบตอบเพื่อนชายด้วยท่าทางที่สดใส ทันทีที่เธอนั่งลงบนโซฟาตัวยาว “ยัยลิน ! ถอดเสื้อคลุมออกเดี๋ยวนี้” พริบพราวรีบบอกมิลินให้ถอดเสื้อคุ้มออก เพื่อให้ทุกคนเห็นความเซ็กซี่ของหญิงสาว วันนี้มิลินอยู่ในชุดสีขาวสะอาด เสื้อสายเดี่ยวเอวลอย และกระโปรงบานตัวสั้นเข้าชุด ที่เกือบจะทำเห็นกางเกงชั้นในสีขาวตัวจิ๋ว ซึ่งมันทำให้เธอดูเซ็กซี่และน่ารักไปในเวลาเดียวกัน “แต่งตัวอะไรของพวกมึง กูก็นึกว่าแม่ชีนุ่งขาวห่มขาวเข้ามาในคลับกันสองคน” วาโยว่าให้เพื่อนสาวทั้งสองคนที่ทำให้พวกเขาต้องมารออยู่นานสองนาน “แม่ชีบ้านแกสิ สวยขนาดนี้” พริบพราวรีบหันไปขึ้นเสียงใส่วาโยแบบไม่สบอารมณ์ เมื่อเขาเปรียบเทียบชุดสวยๆ ของเธอกับมิลินเป็นแม่ชี “เรื่องของมึง” วาโยพูดอย่างขอไปที ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงกับหญิงสาวทั้งสองคนตรงหน้า “เอาเหล้าเลยไหม นี่ของดีจากร้าน แม่งให้ไอ้โยฟรีอีกแล้วว่ะ” คิวถามเพื่อนสาวทั้งสองคน เมื่อสงครามได้สงบลง “จะตักบาตรก็อย่าถามพระนะจ๊ะ จัดมาเลยจ้า คิก คิก” พริบพราวรีบบอกความต้องการของตัวเองให้กับเพื่อนชายไป ซึ่งเธอสามารถสร้างเสียงหัวเราะให้กับเพื่อนทุกคนในกลุ่มได้อย่างสนุกสนาน @คลับxx Zone VVIP “ที่กูสั่งเรียบร้อยดีไหม” คาร์เตอร์เอ่ยถาม เจมส์ลูกน้องมือซ้ายของเขา “เรียบร้อยดีครับ ทั้งชั้นมีแต่คนของเรา” “ดี....” คาร์เตอร์ที่ตอนนี้กำลังนั่งดื่มไวน์ อยู่กับเพื่อนรักอย่างเซน และ ไบรอันต์ ที่เขานัดมาดื่มสร้างสรรค์เพื่อรอเวลาจัดการกับเหยื่อ เขายกยิ้มมุมปากเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่เขาวางไว้ “มึงนี่ ยุ่งยากจริง ก็แค่ฉุดมาก็จบแล้วไหม” เซนถามคาร์เตอร์อย่างไม่เข้าใจว่าทำจะต้องจัดเตรียมอะไรไว้มากมายด้วย เพราะอำนาจที่พวกเขามีตอนนี้ทำให้พวกเขาจะไปลากใครมาทำอะไรตอนไหนก็ได้ “มันโรคจิตไง ชอบทำให้เหยื่อตายใจ แล้วค่อยฆ่าทิ้ง” ไบรอันต์ตอบคำถามแทนมาเฟียหนุ่มที่เขารู้จักนิสัยเพื่อนคนนี้เป็นอย่างดี “หึ กูโรคจิตไม่ได้ครึ่งของพวกมึงหรอก” คาร์เตอร์หันไปมองหน้าเพื่อนรักทั้งสองคนที่นั่งมองหน้าเขาอยู่ “เดี๋ยววันนี้กู.....จะแบ่งกระต่ายให้พวกมึงหนึ่งตัว” คาร์เตอร์กระตุกยิ้มที่มุมปาก “เหมือนกระต่ายตัวนี้ จะอยากได้ผัวเป็นมาเฟีย ฝากพวกมึงเคลียร์ให้กูด้วยแล้วกัน อย่าให้มายุ่งวุ่นวายกับกู ใครจะเอา ไม่เอาก็ตกลงกันเองแล้วกัน” “..../....” เซน และ ไบรอันต์ไม่ได้ตอบรับคำพูดของคาร์เตอร์ พวกเขาเพียงนั่งจิบไวน์รับฟังเพื่อนรักพูดเพียงเงียบๆ เท่านั้น @คลับxx Zone VIP [Part มิลิน] 23.30น. “อ๊ะ!” ฉันร้องด้วยความประหลาดใจ เมื่อเดินกลับมาที่โต๊ะหลังจากที่ไปเข้าห้องน้ำเพียงไม่นาน ก็พบว่ายัยพราว เพื่อนรักของฉันนอนล้มพับหน้าซุกเข้าที่ตักของคุณเซน โดยที่คุณเซนและคุณไบรอันต์นั่งขนาบข้างมันไว้อยู่ตรงกลาง “เอ่ออ.....” ในขณะที่ฉันกำลังสับสน ก็เหมือนมีใครบางคนมายืนซ้อนด้านหลังแนบชิดร่างกายฉันอย่างเร็ว “อ๊ะ!” ฉันถูกกอดรัดจากทางด้านหลังไว้แน่นจนร่างกายบดเบียดกันจนกลิ่นน้ำหอมลอยมาเตะจมูก ฉันจำกลิ่นนี้ได้เป็นอย่างดี กลิ่นนี้มีอยู่คนเดียว กลิ่นของ...คุณคาร์เตอร์.. “ไง.....คิดถึงฉันไหม? ” “อึก!” ตัวฉันแข็งทื่อเหมือนหยุดหายใจไปช่วงขณะ เมื่อฉันเจอบุคคลอันตรายที่ไม่อยากเจอมากที่สุด “คะ..คุณคาร์เตอร์...” “ฉัน.....คิดถึงเธอมากเลยนะ” เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยัยหยัน ก่อนที่จะขบเม้มติ่งหูของฉันเล่นเหมือนกำลังหยอกล้อ ซึ่งมันทำให้ขนกายฉันลุกซู่ จนต้องเบี่ยงหน้าหลบหนีริมฝีปากหนา “คะ...คุณต้องการอะไร / อ๊ะพวกคุณ! ปล่อยเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ! ” ประโยคแรกฉันกำลังจะพูดกับคุณคาร์เตอร์ แต่ฉันยังไม่ทันได้พูดจบประโยค ฉันก็ต้องรีบตะเบ็งเสียงใส่คุณเซนเและคุณไบรอันต์ทันที เมื่อเขาทั้งสองคนจับยัยพราวนั่งพิงไปกับโซฟาและซุกใบหน้าหล่อเข้าที่ซอกคอของเพื่อนฉันพร้อมกัน” “หึ” คาร์เตอร์รู้สึกชอบใจเมื่อเหลือบสายตาไปมองเพื่อนรักทั้งสองคนที่เหมือนกำลังถูกใจกับกระต่ายตัวที่เขาพึ่งมอบให้ “ยัยพราว ๆ” ฉันดีดดิ้นไปมาหวังว่าจะไปช่วยยัยพราวจากผู้ชายสองคนนั้น เมื่อพวกเขาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด “ยัย..ย...อื้อออ.....” เสียงของฉันหายไปทันที เมื่อคุณคาร์เตอร์จับพลิกตัวฉันให้เข้าหาและกระแทกปากจูบฉันอย่างแนบชิดจนฉันรู้สึกเจ็บและได้กลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งอยู่ในโพรงปาก มือของเขาถูไถสะเปะสะปะไปทั่วร่างกายของฉัน จนสุดท้ายมันมาหยุดที่หน้าอกอวบอิ่ม “อื้อออออ อื้อออออออ” ฉันร้องออกมา เมื่อคุณคาร์เตอร์บีบมาที่หน้าอกของฉันจนมันเหมือนจะแหลกติดมือเขาไป ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกจะหายใจไม่ค่อยออกแล้วนะ ฉัน...ต้องทำอะไรสักอย่าง [End มิลิน] กึก! มาเฟียหนุ่มชะงักไป เมื่อมิลินกล้ากัดเข้ามาที่ลิ้นสากของเขาอย่างแรง หญิงสาวใช้จังหวะนี้รวบรวมแรงทั้งหมดผลักคาร์เตอร์มาเฟียหนุ่มตรงหน้าออก ร่างหนาขยับเพียงนิดแต่คาร์เตอร์ก็ยอมคลายแขนแกร่งออก ทำให้มิลินหลุดออกไปจากพันธนาการของมาเฟียหนุ่ม หญิงสาวถอยหลังติดชิดกับผนังรีบสูดลมหายใจเอาออกซิเจนเข้าไปในปอด ตอนนี้เธอพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมวันนี้ รถของวาโยและคิว ที่จอดไว้ที่โรงจอดรถถึงโดนชนพร้อมกันทั้งสองคัน จนทำให้เพื่อนทั้งสองคนต้องรีบกลับออกไปเคลียร์ “ช่วยด้วย ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันที เขาจะลวนลามฉัน” มิลินตัดสินร้องตะโกนสุดเสียงในขณะที่คาร์เตอร์กำลังเช็ดเลือดที่มุมปากของตัวเองและกินมันเข้าไปต่อหน้าของหญิงสาว มิลินกวาดสายตากลมโตมองผู้คนรอบๆข้าง หวังขอความช่วยเหลือ แต่กลับไม่มีใครสนใจเสียงร้องและท่าทางของเธอเลย ทุกคนต่างทำตัวปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น “หึ” คาร์เตอร์ยกยิ้มมุมปากที่เห็นท่าทีหวาดกลัวของหญิงสาวตรงหน้า ต่างจากความอวดดีก่อนหน้านี้ของเธอโดนสิ้นเชิง “มิลิน.....เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก....” "กรี๊ดดดดดดดดดดดด" เสียงร้องมิลินดังลั่น เมื่อคาร์เตอร์พุ่งตัวตรงมาจับเอวบางกอดรัดเธอไว้แน่นโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว มิลินพยายามดีดดิ้นตะโกนขอความช่วยเหลือไปมาในอ้อมกอดของมาเฟียหนุ่ม “เจมส์” เพียงแค่มาเฟียหนุ่มเอ่ยเรียก เจมส์ก็รีบนำกุญแจมือมาล็อกเข้าที่ข้อมือของมิลินตามคำสั่งของเจ้านาย กริ๊ง.. “! ” มิลินตกใจมากขึ้นเมื่อมีวัตถุเย็นๆ มาใส่ไว้ที่บริเวณข้อมือของเธอ แต่เธอต้องตกใจหนักเข้าไปอีก เมื่อลูกน้องของคาร์เตอร์อีกคนเอาผ้ามามัดปิดที่ตาของเธอไว้ “ไม่นะ ไม่นะ !” มิลินร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่อคาร์เตอร์รับผ้าผืนบางอีกผืนจากลูกน้องมาผูกมัดที่เอวบางไว้แน่น โดยที่เจมส์คอยช่วยเจ้านายจับตัวหญิงสาวไว้ตลอดเวลา “คุณคาร์เตอร์ ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน ! ” มิลินแหกปากขอร้องอ้อนวอน เมื่อชายหนุ่มตรงหน้าอุ้มเธอขึ้นพาดบ่า มิลินรู้สึกว่าเขากำลังจะพาเธอไปที่ไหนสักแห่ง เธอใช้ฝ่ามือที่ถูกล็อกด้วยกุญแจทุบเข้าไปที่แผ่นหลังหนาตลอดเวลาเพื่อหวังให้เขาหยุด ซึ่งตอนนี้น้ำตาของหญิงสาวก็กำลังไหลอาบแก้มนวลทั้งสองข้าง “ฮึก.....ฮือออออปล่อยฉันไปนะ” “ฉันปล่อยเธอแน่มิลิน แต่เป็น......ปล่อยในตัวเธอนะ หึๆ ” ตัดชึบ ✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️ Next spoil : “ไม่มีใครตายจากการโดนกระแทกหรอกนะ เธอ........ไม่ต้องกลัว ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more