"ฮึก ฮึก ฮือ ฮือ ฮือ..." ใครทำอะไรให้ภรรยาสุดที่รักของผมโกรธกันนะ เธอถึงได้นอนร้องไห้สะอื้นแบบนี้ ผมคว้าร่างบางเข้ามาไว้ในอ้อมกอดแบบที่ผมเคยทำในทุกเช้าก่อนลืมตาตื่น ถึงแม้วันนี้ผมจะรู้สึกเพลียหนักอึ้งปวดหัวมากแปลก ๆ ในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนก็เถอะ แต่ถ้าเทียบกับการกอดเธอแล้วเธอต้องมาที่หนึ่งเสมอ
"ใครทำหนูลีคนดีของพี่เสียใจครับ" ผมว่าจบก็กดจมูกฝังลงที่ซอกคอขาวของเธอการสูดกลิ่นกายของเธอในยามเช้าคือกิจวัตรประจำวันของผมไปแล้ว
แต่เดี๋ยวนะ! กลิ่นนี้ไม่ใช่เมียผม!
ผมผงะลุกออกจากผู้หญิงที่ร้องสะอื้น เพราะผมมั่นใจมากว่าไม่ใช่ลีภรรยาของผม และตอนนี้ผมก็ยืนอ้าปากค้างกลางอากาศไปแล้ว
เมื่อผู้หญิงตรงหน้าคือ...มาย! เพื่อนในกลุ่มผมเอง ตามร่ายกายเธอมีร่องรอยของการดูดจนเป็นจ้ำ บางแห่งบนเรือนร่างเป็นรอยฟัน
ถ้าให้บอกว่ามันคือฝีมือของผม ผมคิดว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้ มันไม่ใช่แน่ ๆ เพราะผมจำอะไรไม่ได้สักนิด แล้
