“แกจะไปวอแวกับหล่อนทำไมลม...เดี๋ยวก็ต้องไปช่วยใช้หนี้ ได้ข่าวว่าไม่มีอะไรเหลือเลยนี่นะ...เจ้าหนี้เขานั่งคุมอยู่นั่น!! แกอยากเดือดร้อนหรือไงลม!!” แม้จะเป็นเสียงกระซิบแต่ระยะห่างไม่ได้ไกลกัน ทุกคำพูดของสองแม่ลูกเธอได้ยินชัดๆ เต็มสองหู...อายจนหน้าชา...เสียใจจนเกินกว่าน้ำตาจะไหล เมื่อเธอร้องไห้จนน้ำตาแห้งคอด...
ในวันที่ไม่เหลืออะไร ความจริงใจของคนใกล้ตัวก็เริ่มเปิดเผย แม้แต่ญาติสนิทก็ยังตีตัวออกหาก คงกลัวว่าเธอจะหยิบยืมสตางค์ ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่เป็นบุญคุณตามเช็ดตามล้างกันอีก สรุปคือเธอไม่เหลืออะไรจริงๆ หมดสิ้นทุกสิ่งอย่าง พี่ชายหายลับ แม้แต่คนรักก็รีบตีจาก...ตลกดี...แต่ไม่มีเสียงหัวเราะ มีแต่รอยน้ำตา...
ช่วงเวลาแห่งความทรมานเคลื่อนที่มาถึงเร็วเหลือเกิน เมื่อเธอมองเห็นรถยนต์สปอร์ตหรูเคลื่อนที่เข้ามาในสายตา...เจ้าหนี้จอมเถื่อนของเธอเอง เดเนียล เอคเน่...เมื่อความมืดโรยตัวรอบตัวเมื่อไหร่ ช่วงท
