เพล้ง!!!
"เกะกะชะมัด" เปเปอร์ส่งเสียงโวกเวกขึ้นดัง จู่ๆอารมณ์เดือดดาลทำงานหนัก ควักมือเรียกพนักงานสับเปลี่ยนจานอาหารบนโต๊ะ
"อากาศมันร้อน ลุกออกไป!" ส่งสัญญาณให้ประกิตพาตัวนางแบบสาวออกไป ไม่สนว่าสีหน้าเธอยังคลั่งค้างขนาดไหน จนหันมาอีกทีก็ไม่มีใครเจอมิเกลแล้ว
"คุณมิเกล?" อาบิทหันมาถามทางชาร์ค
"กลับแล้ว มีงานด่วน" ชาร์คให้คำตอบและเอ่ยลาแบบเรียบๆ คว้าเอาขวดไวน์มาเดินกระดกออกไปจากตรงนี้ ไม่สงวนท่าทีของผู้มีอิทธิพล ทิ้งอาบิทยังยืนงงอยู่ ทว่าเปเปอร์ไม่รอให้เขาสงสัยนาน ควักมือเรียกนางแบบสาว
"วอท?"
"ตัวเด็ดเชียว แทนไปก่อนล่ะกัน" ฝ่ามือใหญ่ตบไหล่นางแบบสาว ออกคำสั่งกำชับ ยิ้มร้ายอำลำทั้งสองคน
คอนโดมิเกล...
"เงินค่าจ้าง" คราฟวางซองสีน้ำตาลบนโต๊ะกลม ภายในห้องเปิดเพียงแสงไฟสลัว พอมองเห็นตามนิสัยเจ้าของ ทั้งคู่ยืนพูดคุยกันเกาะขอบหน้าต่าง สายตาเข้มไล่สำรวจหญิงสาวอย่างสงสัยตั้งแต่วันนั้น
"มีไร"
