When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
หนึ่งเดือนต่อมา หลังจากวันนั้นมันก็ผ่านมาหนึ่งเดือนกว่าๆ เธอก็ลืมแต่ไม่เต็มร้อยเท่าไหร่และเธอก็ไม่ออกไปไหนโดยไม่มีพี่ชายไปด้วยอีกเลย "อลันเค้าอยากตัดแว่น" ร่างเล็กเดินเข้ามาหาพี่ชายที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟา "หื้ม ทำไมหล่ะอลินก็สายตาดีปกตินิ?"!ชายหนุ่มเลิกคิ้วเอ่ยถามน้องสาว "เค้าไม่อยากน่ารักแล้ว" เธอเอ่ยพูดอย่างหงอยๆ จนพี่ชายต้องกอดเบาๆ "โอเคเดี๋ยวเค้าพาไปช่วงเที่ยงๆ" พอถึงเที่ยงเขาก็พาเธอมาซื้อของและตัดแว่นจนตอนนี้เธอเป็นเด็กเนิร์ดเต็มตัวเเล้ว "อ้าวบังเอิญเจอสองพี่น้อง" คาร์เทอร์ที่มาทานข้าวกับเพื่อนๆร่วมงานเขาก็เหลือบเห็นเพื่อนสนิทและสาวที่แอบรักจึงเดินมาทัก "สวัสดีค่ะพี่เทอร์" เธอดีขึ้นจนไม่กลัวผู้ชายคนนี้แล้ว "ครับสบายดีมั้ยพี่ไม่ได้ไปเล่นด้วย" เขาเลี่ยงใช้คำว่าเยี่ยมกับเธอเพื่อไม่ให้เธอคิดมากเพราะไม่อยากให้เธอฝังใจ คาร์เตอร์ขอตัวไปก่อนเพราะต้องเข้างานต่อจึงเอ่ยลาเพื่อนสนิท