ส่วนคนที่ถูกวางสายใส่ ก็ได้แต่ทอดถอนหายใจออกมา เขามองหน้าจอสมาร์ทโฟนด้วยความรู้สึกที่แปลกใหม่ เขาไม่เคยต้องมาเสียเวลาคุยกับใครในเรื่องที่มันไร้สาระแบบนี้ ไม่เคยรู้สึกหงุดหงิดใจเมื่อถูกวางสายใส่แบบนี้เลยสักที ยัยตัวดีกำลังเข้ามาทำให้อารมณ์หลายๆอย่างของเขาเปลี่ยนไป
เขาเลือกที่จะถือสมาร์ทโฟนออกมาจากห้องนอน และมุ่งตรงไปยังห้องครัว หวังจะใช้น้ำเย็น คลายความหงุดหงิดที่อยู่ในใจ กำลังคิด ว่าควรโทรไปง้อในเรื่องที่มันโครตไร้สาระแบบนี้ไหม แต่เพียงแค่คำว่า 'ง้อ' สะกิดใจ เขาเองก็ถึงกับชะงักไป
เขาเคยต้องง้อใครด้วยหรือไง..
"ยังไม่นอนเหรอลูก"
เสียงที่ดังอยู่ทางด้านหลัง ทำให้เขาหลุดจากภวังค์ จากนั้นก็รีบหมุนกายกลับไปหามารดาโดยไว
"หิวน้ำน่ะครับ คุณแม่ทำไมยังไม่นอนล่ะครับ"
"รู้สึกปวดหัว คล้ายจะมีไข้น่ะลูก"
คำพูดของมารดาทำให้เขาให้ความสนใจ ก่อนจะยัดสมาร์ทโฟนใส่กระเป๋ากางเกงไว้ และให้ความสนใจกับผู้หญ
