"โกหกไหม ที่บอกว่ากำลังจะนอน ตอนที่พี่โทรหา?"
เขาหรี่ตามองอย่างพิจารณา เมื่อมองนาฬิกาที่บอกเวลาเพียงสองทุ่มกว่า ตอนที่เขาโทรหาเธอ เขาเองก็ลืมมองเวลา คิดเพียงแต่ว่า ยังไงก็จะมาหาเธอให้ได้ จะบอกว่าเขาเห็นแก่ตัวมันก็ใช่ เขาแค่อยากทำอะไรสักอย่างให้ลืมคนบางคนที่อยู่ในใจ จนพลั้งปาก ว่าจะยอมแลกกับอะไรก็ได้ ขอเพียงแค่เขาได้ในสิ่งที่เขาต้องการ จนตอนนี้มานั่งคิดได้ว่า ตอนนั้นเธออาจจะมีเหตุผลอื่นมากกว่า ใช่ว่าจะอยากนอน
"คิดว่าหยีโกหกเหรอคะ"
คนที่สวมใส่เสื้อผ้า หันมาเอียงหน้าถาม ซึ่งเขาเองก็นอนมองทุกๆการกระทำของเธออยู่บนเตียง
"โกหกจริงๆไหมล่ะ?"
"ยอมรับว่าโกหกก็ได้ค่ะ ก็คนมันโกรธนี่คะ"
ยาหยียอมรับออกมา ก่อนจะหันหน้ากลับไป
"ทำไมต้องอยากเจอเขา ทั้งๆที่เขาก็อยู่ส่วนเขา"
ยอมรับว่าในส่วนนี้เขาเองก็ยังไม่เข้าใจ ยังไม่ลืมหรอก ว่าเมื่อก่อนยาหยีใจร้ายกับเพียงฝันแค่ไหน แม้ตอนนี้จะเห็นอยู่ ว่าเธอไม่ไ
