"...ไปสิ ออกไปเดี๋ยวนี้ หยีไม่มีอะไรจะคุยกับพี่อีกต่อไป สามสัปดาห์ที่เหลือ ปล่อยมันไป ส่วนที่ผ่านมา ช่างหัวมัน"
บอกแค่นั้น ก่อนที่เธอจะผลักดันร่างหนาของอีกคนออกห่าง เธอรีบเดินไปยังตู้เสื้อผ้าของตัวเองไวๆ ก่อนจะถอดเสื้อที่กำลังสวมใส่ออกไปจากร่าง ไม่ได้สน ว่าอีกคนจะยังยืนมองอยู่ตรงนั้น จากนั้นเธอก็เลือกที่จะหาเสื้อของตัวเองมาสวมใส่ กลิ่นหอมจากเสื้อของเขามันทำให้เธอทนไม่ไหว ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากรู้สึก ไม่อยากอะไรอีกต่อไป
เป็นอีกครั้งที่เธอยังสบตากับเขาคนนั้น เขาก็ยังเป็นเขา เขาที่ไม่เคยแสดงความรู้สึกอะไรออกมาสักอย่าง พอเธอเดินกลับมาใกล้ถึงตัวของเขาแบบที่ต้องการ เธอก็ปาเสื้อสีขาวสะอาดตาตัวนั้น ใส่หน้าของเขาทันที
"เอาของของพี่กลับไป หยีไม่ต้องการ.."
"...ส่วนเสื้อผ้าของหยีที่อยู่บ้านของพี่ ก็ทิ้งได้ตามสบาย หยีไม่เสียดาย หยีมีปัญญาซื้อใหม่ แค่เสื้อตัวเดียวทิ้งมันลงถังขยะไป"
ในขณะที่เธอฟ
