นางร้าย (ซี-ยาหยี)

นางฟ้ากับนางร้าย

ยาหยีเลือกที่จะผละออกมาจากเขาคนนั้น จากที่หวังว่าจะเตือนเขาดีๆ เตือนให้เขาคิดถึงความเป็นเพื่อนที่มีต่อพี่ชายของเธอ เผื่อว่าเขาจะตัดใจจากผู้หญิงคนนั้นได้ แต่ทว่า มันกลับกลายเป็นว่า เขาไม่เข้าใจ ซ้ำยังใช้คำพูด ที่ทำให้เธอร้องไห้ ทั้งๆที่คนอย่างเธอ ไม่เคยเลยที่จะมาร้องไห้ให้กับอะไรง่ายๆ

เธอจำต้องข่มความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้ เมื่อเรื่องของพี่ชายมันสำคัญกว่า แล้วพอเธอกลับมานั่งที่เดิมได้ไม่นาน คุณหมอก็เข้ามาแจ้งอาการของพี่ชายเธอให้ทราบ

อาการของพี่ชายเธอ ก็ไม่ถึงกับแย่หรือหนักมาก เรื่องนั้นจึงไม่ได้ถูกเอ่ยถึงมากมาย จะมีก็แต่พี่ชายของเธอ ที่พยายามจะพูดคุยกับผู้หญิงที่เคยเป็นพี่สะใภ้ ไม่ว่าพี่ชายของเธอจะพูดประโยคไหน แต่ทุกคำที่ถูกกลั่นออกมา ล้วนเป็นการฉุดรั้งผู้หญิงคนนั้นเอาไว้ แม้ว่าเธอจะไม่เคยมีความรักอย่างใครๆ แต่เธอก็รู้ ว่าพี่ของเธอรักผู้หญิงคนนี้มากมาย และแม้ว่าเธอจะไม่เคยถูกรักแบบจริงๆจังๆหรือเคยรักใครมาก่อนเหมือนกัน แต่เธอก็พอรู้ ว่าเพียงฝันเป็นผู้หญิงที่ผู้หญิงหลายคนอาจจะนึกอิจฉา เธอมีค่า แม้ว่าครั้งหนึ่งพี่ชายของเธอจะพยายามไม่ให้ค่า และเธอก็มีค่ากับใครบางคน แม้เธออาจจะไม่ได้พยายามอะไรเลย

"หยีขอออกไปรอข้างนอกนะคะป้าวี หายเร็วๆนะคะพี่คี วันหลังหยีจะมาใหม่"

เธอบอกพี่ชายพร้อมกับยิ้มน้อยๆ เธอแอบเห็น ว่าพี่ชายออกอาการคล้ายคนจะร้องไห้ ซึ่งเธอคิดว่า ผู้ชาย อาจจะไม่ได้อยากแสดงความอ่อนแอ ในตอนที่น้องสาวอย่างเธออยู่ด้วยก็ได้ เพราะพี่คีเป็นพี่ชายที่บอกเธอเสมอ ว่าถ้าไม่จำเป็นอย่าร้องไห้ อย่าแสดงความอ่อนแอออกมาต่อหน้าใคร เพราะน้อยคนที่จะเห็นใจ นอกนั้นก็อาจจะเอาเราไปนินทา

แล้วพอเธอผลักประตูออกมา สายตาของเธอก็ปะทะกับร่างของเขาคนนั้น ซึ่งเขาก็เพียงแค่เหลือบตามองเธอเท่านั้น ก่อนจะเบือนหน้าออกไปอีกทาง

"คุณ..คุณครับ คุณผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหนครับ ตกลง.. พวกคุณจะแจ้งความไหม"

ผู้ชายที่เธอมารู้ในภายหลังว่าเป็นคนขับรถชนพี่ชายของเธอเดินเข้ามาหา แขนทั้งสองข้างของเขากอดเด็กผู้หญิงสองคนนั้นไว้คนละฝั่ง พอเธอเหลือบมองหน้าเด็กสองคนนั้น ก็เห็นชัด ว่าน้ำตายังเกาะอยู่ที่ดวงตา

"อาจจะไม่มั้งคะ รอคุยกับเธอเองละกันนะคะ อาจจะกำลังออกมา"

"อย่าแจ้งความเลยนะครับ ผมต้องเลี้ยงลูกเพียงลำพัง ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ถ้าผมโดนจับ ลูกของผมต้องลำบาก เห็นแก่เด็กสองคนนี้เถอะนะครับ"

สีหน้าของผู้ชายคนนั้นบ่งบอกว่าเครียดมาก จากที่ตั้งใจ ว่าจะปล่อยให้คนที่ทำการช่วยเหลือ โดยการขอร้องหรือแลกเปลี่ยนข้อตกลงเพื่อไม่ให้พี่ชายของเธอแจ้งความเอาผิดพ่อลูกสองคนนี้ มาบอกข่าวดีให้พ่อลูกสองนี้ทราบเอง แต่พอเห็นท่าทีที่ร้อนใจ เธอจึงคิดที่จะบอกให้เขาสบายใจและคลายความกังวลออกไปได้บ้าง

"ไม่ตะ.."

"อย่าไปคุยกับเขาเลยครับ ผู้หญิงคนนี้ ไม่ได้มีจิตใจที่งดงาม เหมือนเธอคนนั้นหรอกครับ ต่อให้คุณพยายามขอร้องหรือพูดดีกับเธอ ก็ใช่ว่าเธอจะใจอ่อนหรือว่าเห็นใจ"

เสียงที่ดังอยู่อีกด้าน ทำให้เธอหันกลับไปมองที่เขาคนนั้น คำพูดที่เป็นการดูถูกเหยียดหยาม คำถากถางที่บ่งบอกว่าในมุมมองของเขาเธอไม่มีอะไรดีสักอย่าง ทำให้ใจของเธอสั่น จุกมาก โกรธมาก ไม่คิดด้วยซ้ำ ว่าเธอในสายตาของคนอื่นจะแย่ขนาดนั้น

"คุณ.. ผมจำได้ว่าตอนที่ผมขับรถชน คุณอยู่กับผู้หญิงสวยๆคนนั้น คุณเป็นคนรักของเธอใช่ไหม คุณช่วยพูดกับเธอให้ผมหน่อยได้ไหมครับ"

เธอมองหน้าเขา เมื่อชายวัยกลางคนลูกติดสองคนเอ่ยคำนั้น ผู้ฟังเผลอชะงักไป แล้วเหลือบตามามองที่เธอเพียงเล็กน้อย ก่อนที่หนึ่งในเด็กผู้หญิงสองคนนั้น จะเดินไปเขย่าแขนของพี่ซี ทำให้เขาละสายตาออกจากเธอทันที

"พี่อย่าพาตำรวจมาจับพ่อหนูนะคะ หนูอยากอยู่กับคุณพ่อค่ะ หนูจะไม่ซนตอนคุณพ่อขับรถอีกแล้วค่ะ.."

"อย่าร้องเลยนะครับ พี่คนสวยคนนั้นใจดีมาก พี่คนสวยคนนั้นต้องช่วยพ่อของหนูแน่ๆ เพราะพี่คนสวยใจดี ขนาดมีคนใจร้ายนิสัยไม่ดีมาทำให้พี่คนสวยร้องไห้ พี่คนสวยยังไม่โกรธ และไม่ทำให้คนนิสัยไม่ดีคนนั้น ร้องไห้ตามเลย"

เด็กผู้หญิงคนนั้นบีบน้ำตาร้องไห้ ในขณะที่พี่ซี เคลื่อนนิ้วเรียวไปเกลี่ยน้ำตาออกอย่างใส่ใจ

"หนูตอบคำถามพี่หนึ่งคำได้ไหมครับ"

"คำถามอะไรหรอคะ.."

เด็กน้อยเอียงหน้าถามทั้งน้ำตา ในขณะที่คนตัวสูงกว่า ย่อเข่าให้รองนั่งกับพื้น

"ระหว่างนางฟ้ากับนางร้าย เป็นหนู.. หนูจะชอบคนไหนครับ"

คำถามนั้น ทำให้เธอเบิกตา พร้อมกับหัวใจที่สั่นขึ้นมา เธออาจจะไม่ตกใจกับคำถามแค่นั้น ถ้าระหว่างที่ถาม เขาไม่ได้ปรายตามามองที่เธอ

"หนูชอบนางฟ้าค่ะ นางฟ้าใจดี ส่วนนางร้าย..นิสัยไม่ดี"

พอเด็กหญิงให้คำตอบออกมา เขาก็ขยับยิ้มออกมาเช่นกัน

"นั่นน่ะสิครับ ใครๆก็ชอบนางฟ้า พี่เอง.. ก็ชอบนางฟ้าเหมือนกัน.."

"...พี่คนสวยคนนั้นก็เหมือนนางฟ้า เขาต้องช่วยพ่อของหนูนะ"

คำพูดของพี่ซี กระทบมาที่เธออย่างจัง เขาปลอบใจเด็กคนนั้นอย่างอ่อนโยน เอ่ยถึงผู้หญิงคนนั้นอย่างชื่นชม แต่มุมมองที่เขามองเธอกลับต่างกันอย่างสิ้นเชิง

++++