รักละมุน ❤️

รักละมุน❤️EP. 6

เช้าวันใหม่

ขนมพายตื่นขึ้นมาด้วยความสดใสในอ้อมกอดของมิ้นท์ ว่าแล้วเชียวต้องหาทางเข้ามาจนได้นั้นแหละแอบเอาคีย์การ์ดเธอไปตอนไหนเนี่ย!เมื่อมองหน้าชัดๆทำไมนะยิ่งมองก็ยิ่งหล่อ หน้าเนียนใส ไร้รอยสิว จมูกนิด ปากสวยน่าจุ๊บ ทุกอย่างบนใบหน้าเขาช่างลงตัวไปซะทุกอย่างนี่เธอไม่ได้หลงรักเขาไปแล้วใช่ไหม คิดพลางยกมือสองข้างมาตบหน้าตัวเองเบาๆเรียกสติก่อนที่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำ

วันนี้เธอมีเรียน 9 โมงเช้า เธอจะสายไม่ได้ เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอกับมิ้นท์ที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่เธอนุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวออกมาเพียงผืนเดียว รู้สึกอายกับสายตาที่มองมาเหลือเกินไม่คิดว่าเขาจะตื่นเร็วขนาดนี้

"พี่มิ้นท์แอบเอาคีย์การ์ดหนูไปตอนไหนคะไม่เห็นรู้เรื่องเลย"พูดพลางก็เปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนักศึกษาออกมาพร้อมแต่งตัว

"ก็พี่เก่งนี่ค่ะ! ไม่เห็นจะหายากตรงไหนเลย!"ตอบด้วยท่าทีสบายๆ

"เก่งมากเลยค่ะแบบนี้แถวบ้านพายเขาเรียกว่าขโมยค่ะ"

"แต่แถวบ้านพี่เขาบอกไม่เป็นไร ผัวหยิบของเมียไม่ผิดนะคะ"

ฉ่าาาาา >//

ไม่ใช่เสียงอะไรไหม้นะ เสียงแก้มเธอนี่ล่ะที่มันเห่อร้อน เกิดอาการเขินขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ หัวใจเจ้ากรรมก็ดันเต้นตึกตักๆ ไม่ไหวจ้าหยอดแต่เช้าอีกแล้วววว ฮึ่มมม พายจะไม่ทน!!

"แล้ววันนี้พี่มีเรียนกี่โมงคะ?พายมีเรียน 9 โมงเช้า"เพราะเมื่อวานปุยฝ้ายบอกว่าเขาเรียนที่เดียวกันกับเธอแต่เรียนคณะวิศวกรรม เธอเลยถามเขาออกไป

"พี่มีเรียนบ่ายค่ะแต่พี่จะไปมอพร้อมหนู"หืม?ร่างบางทำหน้าสงสัยทำไมต้องไปพร้อมกันด้วยล่ะ

"ทำไมถึงจะไปพร้อมพายละคะพี่มีเรียนตั้งบ่ายนี่"

"ก็จะไปเรียนกับหนูก่อนยังไงค่ะบ่ายค่อยกลับไปเรียนของพี่"

"อะ อะไรนะคะ?พี่จะไปเรียนกับพายเหรอคะ?"

"ใช่น่ะสิค่ะ ตกใจทำไม วันนี้พี่ว่าง พี่อยากไปเฝ้าเมียครับ"พูดเสร็จก็ลุกจากเตียงเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำทันที

เฮ้ออออ!!มือบางยกขึ้นวางเหนือหน้าผากอย่างเหนื่อยใจวันนี้เธอจะเจออะไรบ้างเนี่ยเธอจะตอบเพื่อนๆว่ายังไง เมื่อวานก็โกหกคำโตออกไป วันนี้เพื่อนเธอต้องซักเธอซะละเอียดยิบแน่นอน จะห้ามก็คงไม่ฟังแน่นอน เพราะเธอรู้สึกว่าคนแบบเขาค่อนข้าง หัวรั้น

กว่าเขาจะออกมาเธอก็แต่งตัวเสร็จพอดีเสื้อนักศึกษาพอดีตัวไม่รัดจนเกินไป กับกระโปรงทรงเอที่เลยเข่าขึ้นมาอวดเรียวขาสวยแต่งหน้าปัดแก้มพอเป็นพิธีเธอไม่ชอบแต่งหน้าเยอะรู้สึกเหมือนอะไรฉาบอยู่บนหน้าก็ไม่รู้ก่อนที่เธอจะออกมาที่ห้องครัวเพื่อปิ้งขนมปังทั้งของเขาและของเธอพร้อมกับนม 2 แก้ว

มิ้นท์ที่แต่งตัวเสร็จเดินออกมานอกห้องก็เห็นร่างบางกำลังเตรียมมื้อเช้าพอดีแต่ที่ทำให้เขารู้สึกดีคือเธอเตรียมไว้ 2 ที่มีทั้งขนมปังปิ้งทาแยมกับเนย และนมอีก 2 แก้ว อยู่ๆใจก็เต้นแปลกๆแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนโดนดูแลเอาใจใส่มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง

ตั้งแต่ที่แม่ของเขาเสียไปเพราะอุบัติเหตุรถยนต์ตั้งแต่เขา 5 ขวบ เขาก็มีเพียงพ่อที่เลี้ยงดูเขากับน้องสาวมาเพียงลำพัง ถึงพ่อจะให้ความรักความอบอุ่นกับเขามากแค่ไหนแต่พ่อก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เขาเพราะพ่อเป็นนักธุรกิจเดินทางไปมาระหว่างประเทศบ่อย ทำให้ภาพจำที่เขาเห็นคือแม่นมที่เป็นคนเตรียมอาหารให้เขาในทุกๆเช้า

"กินอะไรรองท้องกันก่อนค่ะพี่มิ้นท์พายไม่รู้พี่ชอบกินมื้อเช้าหรือเปล่าพายเลยปิ้งขนมปังเผื่อด้วยกลัวพี่หิว แล้วก็มีนมด้วยนะคะดื่มนมเยอะๆจะได้ตัวสูงๆ แล้วอีกอย่างมื้อเช้าสำคัญมากไม่กินไม่ได้นะคะรู้ไหม!"

มิ้นท์มองคนตัวเล็กที่กัดขนมปังไปด้วยพูดชวนเขากินมื้อเช้าไปด้วยทุกอย่างที่เธอแสดงออกมามันเป็นธรรมชาติ ไม่มีปรุงแต่งเลยสักนิดสิ่งนี้เขาสัมผัสได้ น่ารัก นี่คือสิ่งที่ผุดขึ้นมาในใจเขาตอนนี้

"พี่อยากกินนมจากเต้าแบบเมื่อวานมากกว่า ทั้งหวาน ทั้งหอม อร่อยกว่านมในแก้วนี้ตั้งเยอะ"

มือที่กำลังยกนมขึ้นดื่มชะงักทันทีก่อนที่จะถลึงตาใส่คนตรงหน้า

"ทะลึ่ง!ใหญ่แล้วนะคะหรือไม่อยากดื่มแก้วนี้แล้ว พายจะได้เอาไปเก็บ"

มือบางหมายยื่นมาจะคว้าแก้วของคนที่นั่งตรงข้ามเธอ แต่เขาก็จับแก้วเอาไว้มั่นไม่ยอมให้เธอแย่งเอาไปได้ง่ายๆ

"โอ๋เอ๋คนดีพี่ล้อเล่นแค่นี้เอง ทำเป็นใจน้อยไปได้นะคะ"

ร่างสูงยิ้มอย่างขำๆก่อนจะตั้งหน้าตั้งตากินขนมปัง กับนมจนหมดเกลี้ยง เมีย อุตส่าห์ทำให้กินเขาต้องกินให้หมดอย่าให้เหลือ

เมื่อมื้อเช้าเรียบร้อยทั้งสองคนก็เตรียมตัวออกไปมหาลัยแต่ก่อนจะออกจากห้องก็ต้องมีเหตุให้ขนมพายหยุดชะงักเมื่อมิ้นท์มองกระโปรงที่เธอสวมด้วยสายตาที่ฉายแววไม่พอใจ

"พี่ว่าหนูใส่กระโปรงสั้นไปไหมคะพาย?"

ร่างสูงท้วงขึ้นมาด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว จะใส่กระโปรงสั้นๆอวดขาสวยๆให้พวกหน้าม้อมันมองหรือยังไงนะ

"ก็ไม่นี่ค่ะ!ปกติพายก็ใส่แบบนี้" ร่างบางตอบกลับด้วยความงงงวย

"มีที่ยาวกว่านี้ไหมคะ แบบยาวไปถึงข้อท้าวเลยยิ่งดี!"

"โห่!พี่มิ้นท์คะ แบบนี้พอดีแล้วค่ะ ไม่สั้นหรอกนี่ก็สายแล้วพายว่าเรารีบไปกันดีกว่านะคะเดี๋ยวรถติดเนอะ แล้วพายจะสายน๊า"

ร่างบางรีบเอาใจคนขึ้หึงด้วยการคล้องแขนแล้วเอาหัวซบที่ไหล่อย่างออดอ้อนแล้วลากออกมาจากห้องทันที

เมื่อฝ่าการจราจรที่ติดขัดมาจนถึงมหาวิทยาลัย และเอารถเข้าไปจอดที่โรงจอดรถของคณะคนตัวเล็กเรียบร้อยระหว่างทางที่เดินมาหน้าคณะเสียงซุบซิบ ก็ดังขึ้นเป็นระยะๆ

"แก! แก! นั่นมันพี่มิ้นท์ พี่ปี4 คณะวิดวะนี้ ทำไมมากับขนมพายได้อ่ะแก?"

"งื้อพี่มิ้นท์อ่ะ พี่มิ้นท์มาเยือนอักษรจ้า"

"โอ้ย!หล่ออ่ะ ฉันอยากได้เขา"

และอ**บลาๆๆๆ ในขณะที่คนที่ถูกพูดถึงตีหน้านิ่งๆดุๆในแบบของเขาไม่ได้สนใจเสียงซุบซิบนินทานั้นสักนิดยังคงเดินเคียงข้างร่างบางมาจนถึงหน้าตึกเรียนของคนตัวเล็ก

ทิิมมี่และปุยฝ้าย ที่นั่งรออยู่ที่ม้านั่งก่อนแล้วถึงกับตาโตอ้าปากค้าง ด้วยคิดไม่ถึงว่าวันนี้เพื่อนสาวสุดสวยของพวกเธอจะมี เซอร์ไพรส์ชุดใหญ่ไฟกระพริบแบบนี้

"อ่ะ เอ่อ ทิมมี่กับฝ้ายมานานหรือยังอ่ะ?"

"ไม่นานหรอกจ้ะพาย เพิ่งมาถึงก่อนพายตะกี้เอง เนอะนังฝ้าย"เป็นทิมมี่นั้นเองที่ชิงตอบก่อนปุยฝ้ายก่อนที่จะบุ้ยปากสีแดงแป้ดดไปทางพี่มิ้นท์ด้วยความสงสัย

ขนมพายที่เห็นแบบนั้นรีบแนะนำเพื่อนของเธอให้รู้จักกับมิ้นท์ทันที แต่คิดว่าเพื่อนเธอคงรู้จักอยู่ก่อนแล้ว ในเมื่อเขาออกจะ So Hot และดังไปทั้งมหาลัยขนาดนี้

"พี่มิ้นท์คะ นี่ทิมมี่ กับ ปุยฝ้าย เพื่อนสนิทของพายเองค่ะ"

มิ้นท์พยักหน้ารับเป็นอันรับรู้ว่านี่เพื่อนเมียเขาเอง ก่อนจะนั่งลงบนม้านั่งที่ว่างอยู่และกระตุกแขนเรียวของคนตัวเล็กเป็นเชิงบอกว่านั่งลงเถอะ

ปุยฝ้าย กับ ทิมมี่มองตากันปริบๆปากนี่คันยิบๆอยากจะจับแม่ขนมพายตัวดีมาซักให้ละเอียดเสียจริง เมื่อวานพวกเธอก็ถามไปแล้วแต่เพื่อนสาวดันโกหกกันได้เสียนี่คอยดุนะวันนี้กระเทยจะเค้นเอาความจริงมาให้หมดเลยคอยดู

เหลือเวลาอีกตั้ง 20 นาทีกว่าจะเริ่มเรียน สามสาวกับอีกหนึ่งหนุ่มหล่อก็ยังคงนั่งเล่นรอเวลาขึ้นเรียน ขนมพายยังคงพูดคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน พวกเธอคุยกันทุกเรื่องยกเว้นเรื่องของคนข้างๆที่ไม่มีใครเอ่ยปากถามที่มาที่ไป เพราะมันยังไม่ถึงเวลาเมาท์ของพวกเธอต่างหากล่ะรอให้อยู่กันสามสาวก่อนเหอะ!!ทิมมี่หมายมั่นอยู่ใจเงียบๆ

"เอ่อ แล้วพี่มิ้นท์ไม่มีเรียนเช้าเหรอคะวันนี้?" ทิมมี่ถามขึ้นพลางส่งสายตาปริบๆๆอย่างหลงใหลในความหล่อของคนตรงหน้าทำเอามิ้นท์รู้สึกขนลุกแปลกๆ

"มีเรียนบ่ายครับ แต่มาเฝ้าเมียก่อน"

ง่อววววววววววววว

เสียงร้องแซวของสองสาวดังขึ้นทันที โอ้ย!! แรงค่ะ แรงมาก เปิดปากทีเดียวทำฟินนนนนนนไปเลย กร้าวใจอะไรแบบนี้ ไหนใครมันว่าพี่เขาเย็นชา หน้านิ่ง กลับคำพูดเดียวนี้ อะไรคือตอบแล้วยิ้มจนเห็นลักยิ้มสองข้างให้ยัยเพื่อนตัวดีของพวกเธออิจฉาค๊าาทุกคน กระเทยอยากมีผัวมันเดี๋ยวนี้เลยค๊าาาา

"บ้า พูดอะไรไม่อายเพื่อนพายเลย!! "

เสียงต่อว่างุ้งงิ้งจากคนตัวเล็กก่อนจะยกมือมาบิดเนื้อคนข้างๆตัวทันที เขินก็เขิน อายก็อาย ต้องเปิดตัวเธอแรงขนาดนี้ไหม ถามใจดู

"อร้ายย เมียอ่ะแก พี่มิ้นท์เขาบอกมาเฝ้าเมีย ฮืออออกหักเลยกู"

"งื้ออ กูอิจฉาเขาจังเลย เขาเป็นผัวเป็นเมียกันแหละมึงง"

"กูอยากโดนเป็นเจ้าของ แล้วแทนด้วยคำว่าเมียอ่ะ "

มิ้นท์ยกมือขึ้นมาลูบหัวคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู เขินน่ารักอีกแล้วแก้มป่องน่าจับฟัดเชียวอยากจับมาหอมสักฟอดถ้าไม่ติดว่าที่นี่เป็นสถานศึกษาคงได้โดนไปหลายๆฟอดหมั่นเขี้ยวจริงๆ

"พายว่าเราขึ้นเรียนกันเถอะค่ะใกล้ได้เวลาแล้ว" คนตัวเล็กหันมาชวนคนข้างๆพร้อมกับยิ้มอย่างน่ารัก

ตึกตัก ตึกตัก แค่เห็นรอยยิ้มของคนตัวเล็ก ใจมิ้นท์ก็เต้นไม่เป็นจังหวะ เขาเผลอยกมือขึ้นจับที่หน้าอกข้างซ้ายอย่างเสียอาการขนมพายเลิกคิ้วอย่างงงๆเมื่อเห็นคนตรงหน้าทำแบบนั้น

"เป็นอะไรไปคะ?"

"หนูอย่ายิ้มแบบนี้สิค่ะใจพี่มันจะไม่ไหว พี่ใจบางงงงงงงง"

พูดไปก็สบตากลมโตอย่างมีความหมาย

"อ๊ายยยย พี่มิ้นท์คะพี่อย่ามาหยอดเพื่อนหนูแบบนี้นะ พวกหนูนี่แหละที่จะไม่ไหวเพราะใจบางไปกับพี่เนี่ย"

ปุยฝ้ายแซวด้วยความขำขันเป็นมากกว่าที่คิด พี่มิ้นท์เวอร์ชั่นเล่าขานกับตัวจริงเหมือนคนละคนกันไปเลยเมื่อเจอแบบนี้

ขนมพายหลุบตามองพื้นด้วยความอายทันที หยอดอีกแล้ว เขาหยอดอีกแล้ว มาเลยขนมพายยังไหวค่ะทุกคน

เมื่อขึ้นมาถึงห้องเรียน เพื่อนร่วมคลาสต่างพากันมองมาด้วยความสนใจ ทำไมพี่คณะวิดวะถึงมาเรียนกับน้องปี 2 แต่เนื่องจากเป็นคลาสใหญ่และเป็นวิชาเลือกเสรีอาจารย์ไม่ได้ตรวจเช็คมากเท่าไหร่จึงไม่เป็นปัญหาที่เขาจะมาเรียนด้วย บางคนนี้ถึงกับยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเขาเอาไว้ทีเดียว นานๆจะเจอแบบใกล้ๆและตัวเป็นๆสักทีเพราะคนแบบมิ้นท์หาตัวยากเหลือเกิน

2 ชั่วโมงกับคลาสเช้าของเธอมิ้นท์ไม่มีทีท่าว่าจะแสดงอาการเบื่อหน่ายออกมาให้ขนมพายได้เห็นเลย เขากลับมีความสุขด้วยซ้ำที่ได้มานั่งมองหน้าคนตัวเล็กเวลาเข้าเรียน เมื่อเรียนเสร็จทั้งสี่คนก็ตกลงที่จะไปกินข้าวที่คณะวิศวกันเพราะมิ้นท์มีเรียนช่วงบ่ายพอดี

โรงอาหารคณะวิศวกรรมศาสตร์

มิ้นท์เดินจูงมือคนตัวเล็กเข้ามาที่โรงอาหาร ตามด้วยเพื่อนของขนมพาย สร้างเสียงฮือฮาไม่น้อยผู้ชายที่ไม่เคยควงผู้หญิงแบบเขาตั้งแต่ ปี 1 จนถึง ปี 4 นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเดินจับมือผู้หญิงต่อหน้าเพื่อนร่วมรุ่นและรุ่นน้องต่างสาขา เมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่มีเพื่อนเขานั่งอยู่ก่อนแล้วเซนท์ที่เห็นคนแรกก็แซวทันที

"ว้าวว เพื่อนมิ้นท์นี่ใครครับ วันนี้เพื่อนพาสาวที่ไหนมาครับ?"ปากถามแต่สายตาไม่ละไปจากหน้าจิ้มลิ้มนี่เลย สวยหวาน แบบนี้นี่ไงเพื่อนของเขาถึงกับติดหนึบ

"พายค่ะ นี่เพื่อนพี่ค่ะ ไอ้เซนท์ แล้วก็ไอ้ออกัส"ขนมพายกับเพื่อนรีบยกมือไหว้เพื่อนของมิ้นท์อย่างมีมารยาททันที

"ส่วนนี่ขนมพายแฟนกู กับ เพื่อนๆ น้องปุยฝ้ายกับน้องทิมมี่"

เซนท์รีบยื่นมือมาข้างหน้าทันที หวังจะจับมือทักทายกับแฟนเพื่อน แต่มือที่ยื่นมาจับมือเขาแทนกลับเป็นมือหยาบใหญ่ไม่ใช่มือบางแบบที่เขาคิดไว้ก่อนที่เซนท์จะหันไปมองคนที่ยืนข้างๆขนมพาย หน้าหล่อเหวอไปทันที

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่เซนท์ ทิมมี่นะคะ" พูดเสร็จก็ขยิบตาหนึ่งครั้ง ทำเอาเซนท์ถึงกับขนลุกทันที

"เอ่อ ยะ ยินดีที่ได้รู้จักครับน้องทิมมี่ แหะแหะ"

มือหนาค่อยๆดึงออกจากมือหยาบใหญ่อย่างเนียนๆ แต่มือปลาหมึกแบบทิมมี่หรือจะปล่อยเธอยังคงจับไว้แน่นก่อนจะค่อยๆก้มลงไปทีละนิดๆๆ เซนท์เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่นะ ไม่จริง ก่อนจะสะบัดมืออกอย่างไร้มารยาททันที กระเทยหัวเราคิกคักอย่างชอบใจ

"แหม มือพี่เซนท์ ห๊อม หอม ได้จับบ่อยๆคงดีนะคะ"

พูดพร้อมทำตาปริบๆอย่างออดอ้อนแต่ในสายตาเซนท์เขาว่ามันน่าสยองมากกว่า

"พี่ว่าครั้งเดียวก็เกินพอแล้วจ้ะ!! "พูดพร้อมกับหันหน้าหนีทันที

ทุกคนที่มองสองคนนี้เล่นกันถึงกับยิ้มขำ สมน้ำหน้าไปไอ้เซนท์จะหลอกตีเนียน จับมือเมียเขาละสิไม่มีทางหรอก 555555 เขาคิดอย่างกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ นึกชอบใจเพื่อนกระเทยของคนตัวเล็กขึ้นมาทันที เพื่อนแบบนี้แหละที่เมียเขาต้องมี!!

ระหว่างที่นั่งกินข้าวคนตัวสูงคอยวอแวกับร่างบางตลอดเวลา กอดเอวบ้าง ลูบหัวบ้าง โดยที่ไม่แคร์สายตาของคนในโรงอาหารหรือเพื่อนร่วมโต๊ะทั้ง 4 คนเลย โดยที่เพื่อนแต่ละคนต่างเบะปากมองบนให้กับความหวานนี้

"มึงเบาได้เบา สงสารพวกกูหน่อยเบาหวานจะขึ้นตากันอยู่แล้วเนี่ย" ออกัสแซวคู่รักข้าวใหม่ปลามันขึ้นมายิ้มๆ

"นั่นสิค่ะพี่มิ้นท์ ให้พวกหนูได้พักบ้างไรบ้าง อิจฉาตาร้อนจนกระเทยอยากมีผัวแล้วค๊าาาา" พูดพร้อมกับหันไปทางเซนท์ทันที

ขนมพายถึงกับหลุดขำพรืดให้กับความแซวใหญ่ของเพื่อน ส่วนเซนท์ที่ถูกพาดพิงทางสายตา รีบก้มหน้าลงกินข้าวทันที

หลังจากที่กินข้าวเที่ยงเสร็จเรียบร้อยแล้วมิ้นท์ก็แยกกับคนตัวเล็กเพื่อเข้าเรียนคาบเรียนของตนทันที โดยที่เขาให้ขนมพายขับรถของเขาไปเรียนแล้วค่อยมารับเขาตอนเย็นแทน

ทางด้านของสามสาวนั้นตอนนี้ขนมพายกำลังก้มหน้างุดเนื่องจากถูกกดดันจากเพื่อนสาวทั้ง 2 คนที่กำลังเค้นความจริงจากปากของเธออยู่ ยังไงวันนี้พวกเธอต้องรู้ให้ได้

"เหลามาเดี๋ยวนี้นะยัยพายอย่ามาก้มหน้าไม่พูดไม่จานะยะ ฮึ้ยยย!!แกนะแก ต้มพวกฉันซะเปื่อยเชียว อะไรไม่รู้จักกันจ้าไม่รู้หรอกจ้าเช้ามาผู้บอกมาเฝ้าเมียจ้าาาาา"

"เนียนนะเราอ่ะไปตกอีท่าไหนผู้อยู่หมัดเชียววววว อิอิ"

ขนมพายค่อยๆเงยหน้าขึ้นก่อนที่จะเริ่มเล่าย้อนไปตอนที่บอสเข้ามาบังคับให้เธอดื่มเหล้าจนจบที่เตียงกับมิ้นท์ แล้วก็มาเช้านี้อย่างที่เห็นเธอไม่คิดจะปิดบังเพื่อนอยู่แล้ว

"อ๊ายยย ยัยพายยยยนี้แกกินกันกับพี่มิ้นท์แล้วเหรออ โอ้ยยยยย!!กระเทยอิจฉา ฉันอยากได้เขาอ่ะนังฝ้าย ทำบุญด้วยอะไรถึงจะได้กินพี่มิ้นท์บ้าง"

"เบาๆสินังทิม แกจะเสียงดังให้คนทั้งคณะรู้เหรอย่ะ ว่าเพื่อนมีผัวแล้วห่ะ!!ปุยฝ้่ายเอ็ดเพื่อนทันที"

"มันพลาดอ่ะ!!พายก็ไม่คิดว่ามันจะออกมาเป็นแบบนี้ แต่ถ้าไม่ได้พี่เขามาช่วยไว้ตอนนั้นพายก็ไม่รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง" คิดแล้วก็รู้สึกโมโหไม่หาย

"โอ๋ๆ มันผ่านมาแล้วนะพายแกอย่าไปคิดมาก อีกอย่างโชคดีอ่ะที่ได้พี่มิ้นท์ ปกตินะพี่แกกินเงียบจะตายไม่เคยเห็นควงใครสักทีเท่าที่ได้ยินมาโสดไม่มีแฟนแต่คู่นอนอ่ะเพียบพี่แกฟาดดดเรียบแต่ไม่มีสานต่อนะจ๊ะกินกันแล้วก็จบแต่แกอ่ะดิเขาตามแจขนาดนี้คือดีจ้ากระเทยบอกเลย"

"เออ แล้วนี่แกได้กินยาคุมป่ะยายพายพี่เขาปล่อยในหรือปล่อยนอก"ปุยฝ้ายกระซิบถามด้วยความเป็นห่วงเพื่อนทันที

ขนมพายที่ได้ยินถึงกับชะงักก่อนที่จะเบิกตาโตด้วยความตกใจ เธอลืมอ่ะ เธอลืมเสียสนิทเลย

"แบบนี้อย่าบอกนะว่าแกลืมอ่ะ ยัยพายตายแล้วกระเทยยอยากตายยย" ทิมมี่ยกมือขึ้นกุมขมับทันที

"จากเวลาที่แกเล่ามาฉันว่ายังทัน" ปุยฝ้ายว่าก่อนจะลากเพื่อนสาวออกจากหน้าคณะเพื่อไปร้านขายยาใกล้ๆทันที

เมื่อได้ยามาแล้วแล้วปุยฝ้ายรีบแกะออกมาทีเดียว 2 เม็ดก่อนที่จะยื่นให้เพื่อนสาวกินทีเดียว 2 เม็ดรวดทันที

"ครั้งต่อไปนะแกต้องบอกพี่มิ้นท์ให้ใส่ถุงยางนะยัยพายไม่งั้นก็ไม่ต้องให้เอาเลยผู้ชายต้องเสียสละนะรู้ไหม"เมื่อทิมมี่สอนเพื่อนตรงๆแบบนี้ทำเอาขนมพายหน้าเห่อร้อนด้วยความอายขึ้นมาทันที

"ทิมมี่พูดอะไรก็ไม่รู้ น่าอายออก!"

"กระเทยจริงจังนะย่ะพี่มิ้นท์อ่ะใครๆก็รู้ เยดุ จะตาย ถึงจะไม่เห็นกับตาแต่จากข่าวกรองที่ได้ยินมายังไงแกก็ไม่รอดมันต้องมีครั้งต่อไปแน่ๆกระเทยฟันธง"

"จริงของทิมมี่มันพายเรื่องแบบนี้มันห้ามกันยากแต่แกก็ต้องรู้จักป้องกันนะพาย"

"โอเค พายจะไม่ลืมขอบคุณทั้งสองมากน๊าที่เป็นห่วงพายตลอดเลย"

"ก็แกน่ะมันเก่งเรื่องเรียนแต่เรื่องผู้ชายน่ะติดศูนย์จ้าาาาา แม่คนสวยนมใหญ่"

ทั้งสามสวยพูดคุยหยอกล้อกันไปมาก่อนที่จะพากันขึ้นเรียนคาบบ่าย

เอร้ยยยยย พี่มิ้นท์ มีการมาเฝ้าเมียเรียน เห็นเมียใส่สั้นๆหึงอ่ะดิ หวงใช่ไหมล๊าาาาา เรื่องนี้พระนางจะยังไม่รักกันนะค่ะ เขาจะค่อยๆรักกันไปทีละนิดๆๆเหมือนชื่อเรื่องนั่นแหละค่ะ ☺️☺️