EP. 8
หลังจากเลิกเรียนฉันก็รีบออกจากมหา'ลัยไปนอนเล่นห้องยัยบลู เพราะกลัวเจอพี่โฟล์ค คิดว่าพี่โฟล์คน่าจะมาหาฉันแน่ๆตอนบ่ายสามตามที่ฉันบอกไป
“แกเป็นอะไรกับพี่โฟล์คกันแน่” ในขณะที่ฉันกำลังนั่งเล่นมือถือและกินขนมอย่างสบายใจ ยัยบลูก็ถามขึ้นมา
“ไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมต้องเป็น” ฉันขมวดคิ้วถามเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ
“ฉันว่ามันแปลกนะ เขามาหาแกถึงหน้าห้องเรียน แล้วที่ฉันเพิ่งจะรู้มาวันนั้นเขามาหาแกใช่ป่ะ บอกมานะว่ามีความลับใช่ไหม” ยัยบลูจ้องหน้าฉันเหมือนมันกำลังจับผิด
“ไม่มีอะไรทั้งนั้น เขาบอกว่าชอบฉันไง แต่ฉันไม่ได้ชอบพี่เขา” ฉันตอบแล้วเล่นมือถืออย่างไม่สนใจ ไม่กล้าสบตามันเพราะฉันไม่ได้เก็บความรู้สึกเก่งขนาดนั้น ต่อให้ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่โฟล์คแต่มันก็มีเรื่องราวของฉันกับเขาที่มันต้องถ่ายทอดออกมาทางสายตาแน่ๆ
ทำไมช่วงนี้ถึงมีแต่เรื่องพี่โฟล์คเข้ามาให้คิดปวดหัวตลอดนะ ทั้งๆที่พยายามหนีพยายามไม่เจอ
