รักร้าย(จบ)

EP.0 Special...first time.

EP.0

1 ปีที่แล้ว

'แกนั่งโต๊ะไหนบลู' ฉันพูดกับบลูผ่านโทรศัพท์พลางมองหามันจากหน้าร้าน

เรานัดกันที่ร้านเหล้าแบบที่คนไม่เยอะมาก ร้านนั่งดื่มที่เด็กมหา'ลัยนี้ชอบมากัน ร้านนี้ตั้งอยู่ใกล้แถวๆมหา'ลัย วันนี้บลูมันมาจองโต๊ะก่อน เห็นบอกว่าพี่รหัสมันจะมานั่งด้วย

(มุมๆ ขวามือ) ฉันหันไปตามที่มันบอกก็เห็นมันกำลังโบกไม้โบกมือให้ อย่างกับมารับไอดอลเกาหลีที่สนามบิน

'มาช้าจัง เดี๋ยวฉันขอเก้าอี้แป้บ' พอไปถึงทั้งโต๊ะคนก็นั่งจองเก้าอี้กันหมดแล้ว มีแค่พี่รหัสมันที่ฉันรู้จัก นอกนั้นเป็นผู้ชายแปลกหน้าซึ่งฉัันคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนๆของพี่รหัสของยัยบลู

'รถติด ฉันไม่ได้อยู่ใกล้ร้านเหมือนแกนะ' ฉันพูดแล้วรับเก้าอี้จากพนักงานมานั่งริมสุดของโต๊ะ

บลูแนะนำพี่ๆพวกนั้นให้รู้จักฉันก็ยกมือไหว้ตามมารยาทไป เรานั่งดื่มกันไปซักพัก ก็มีคนกลุ่มหนึ่งมานั่งข้างๆ พวกที่เดินเข้ามามีผู้ชายสามคน หนึ่งในนั้นฉันรู้จัก เขาคือเพื่อนพี่แบท ชื่อพี่ทอร์ นอกนั้นไม่รู้จักเลย มีคนหนึ่งที่หน้าตาหล่อบาดใจมาก แต่ท่าทางเจ้าชู้ใช่เล่น ทุกคนควงสาวมากันเป็นคู่ ผู้หญิงบางคนเหมือนเมามาแล้วด้วย

"พี่ทอร์!!" ฉันตะโกนเรียกพี่ทอร์เสียงดัง เพราะเสียงเพลงมันดังนะ พี่ทอร์ก็แอบตกใจก่อนจะหันมามองแบบเหวอๆ ตอนแรกคงคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่พี่แกกิ๊กกั๊กไว้ เพื่อนๆเขาก็หันมามองด้วย จนฉันเริ่มรู้ตัวว่าพลาดเพราะกำลังเป็นที่สนใจของคนอื่น และเหมือนจะสร้างศัตรูเมื่อดูจากสายตาของผู้ที่มากับพวกพี่ทอร์

"ไง ตัวแสบ" พี่ทอร์หันมาทักทายฉันพร้อมกับยิ้มให้แต่พวกผู้หญิงที่มาด้วยไม่เป็นมิตรเลย คงคิดว่าฉันเป็นสาวที่มาอ่อยพี่ทอร์ล่ะมั้ง

พวกพี่ๆที่นั่่งโต๊ะเดียวกับฉันก็ทักทายโต๊ะนั้นด้วยเหมือนกัน แล้วฉันก็มารู้ทีหลังว่าพวกเขารู้จักกันเกือบทั้งหมด

หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีก พี่รหัสยัยบลูเป็นคนดื่มเก่งพอสมควร มีดวลเหล้ากันด้วยแต่ฉันกับยัยบลูเพิ่งจะหัดเที่ยว คอพับไปมาแล้ว!! แค่ไม่อยากแสดงออก

'น้องมายนี่ดื่มเก่งเนอะ พี่เริ่มเมาแล้วเนี่ย' หนึ่งในผู้ชายโต๊ะเราพูดขึ้นแล้วยิ้มหวานมองฉัน เขาชื่อพี่โอม สังเกตุเห็นนะว่าเขาแอบมองฉันตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรเลยทำเป็นไม่รู้เรื่อง

'ไม่เท่าไหร่ค่ะ จริงๆก็มึนๆแล้ว' ที่ไหนกันเล่า เมาแล้วเฟ้ยแค่ไม่แสดงออกเดี๋ยวมันอันตราย

ผ่านไปครู่ใหญ่ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงโต๊ะข้างๆ ที่นั่งกับพวกพี่ทอร์พูดขึ้นเหมือนไม่ชอบใจ เพราะโต๊ะเราค่อนข้างเสียงดัง เล่นเกมดวลเหล้ากันอยู่ไม่เกรงใจโต๊ะไหนทั้งนั้น อีกทั้งยังเมากันด้วยเลยไม่ค่อยเกรงอกเกรงใจใคร แต่โต๊ะอื่นก็เมากันแล้วไม่มีใครสนใจใครหรอก

'พี่โฟล์ค กลับแล้วมั้ยคะ แบมง่วง โต๊ะนี้ก็เสียงดังอะ ไม่มีมารยาท หนวกหู' ฉันได้ยินชัดมากเพราะนั่งฝั่งติดกัน จนต้องหันไปมองแล้วแม่นั้นก็ปรายตามองแบบเหยียดๆ

'ไม่ชอบเสียงดังก็ไปวัดดิ' ฉันพูดลอยๆแบบไม่แคร์ เมาแล้วด้วยไม่กลัวใครเลย

'อยากกลับก็กลับก่อนสิ เดี๋ยวให้เพื่อนพี่ไปส่ง' ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นแบบไม่สนใจผู้หญิงคนนั้นเลยซักนิดเดียว

'ไม่เอาอะ พี่โฟล์คกลับด้วยกันนะ'

'อย่าเรื่องมากสิ ถ้าไม่อยากอยู่ก็กลับเอง ฉันดื่มกับเพื่อนอยู่ไงเธอไม่เห็นเหรอ' ฉันหันไปมองเพราะความสอดรู้ ผู้ชายคนนั้นเริ่มทำหน้าหงุดหงิดแล้วด้วย

'ค่ะๆ แบมจะรอ'

แต่ผ่านไปครู่ใหญ่ก็เห็นสองคนนั้นหิ้วกันออกไป พี่ทอร์ก็เริ่มเมา สาวๆที่ควงมาก็ไปเต้นกันแล้ว พี่ทอร์กับเพื่อนอีกคนเลยขยับมานั่งโต๊ะเดียวกับโต๊ะเรา เล่นเกมดวลเหล้าด้วยกันอีกไม่มีใครยอมใครเลยทั้งที่สภาพแต่ละคนไม่ไหวกันแล้ว

'เห้ย ไอ้โฟล์คโต๊ะนี้ๆ' ผู้ชายคนนั้นกลับเข้ามาอีกรอบ แต่คราวนี้มาคนเดียว มาถึงก็นั่งนิ่งๆ พี่ทอร์ก็แนะนำให้พวกฉันรู้จัก

พวกพี่ก็เล่นเกมกันต่อ มายอายก็จะตายอยู่แล้วแต่ยอมแพ้ไม่ได้เด็ดขาด อย่าให้ใครว่าเราคออ่อน!!

'ไง เด็ดป่ะมึง มาถึงนั่งหน้าเครียดเลย ฮ่าๆ' เพื่อนใบโต๊ะหันไปถามพี่โฟล์ค ฉันก็พอจะเดาออกว่าพูดถึงเรื่องอะไร ไม่ได้อยากสนใจนะ แต่ทั้งโต๊ะกำลังให้ความสนใจกับผู้ชายคนนั้นเเลยต้องเงียบฟังไปด้วย

'ก็งั้นๆ' เขาตอบแบบหน้านิ่งๆ

'งั้นๆนี่มันยังไงวะ'

'มีดีแค่นมใหญ่ อย่างอื่นขอไม่พูด' ตอบแบบหน้านิ่งๆแต่แอบเจ็บแทนคนที่โดนนินทามากๆ

'น้องเข้าหลวมเหรอ หรือมึงเล็ก เอาดีๆ ฮ่าๆ'

'ถ้าของกูยังหลวม ของมึงคงไม่รู้สึกอะ คิดดู'

แล้วทั้งโต๊ะก็พากันหัวเราะ ยกเว้นฉัน

'ผู้ชายนี่xxxเนอะ เอาผู้หญิงมานินทาแบบนี้'

'มาย!' บลูสะกิดแขนฉันยิกๆ แต่ฉันไม่กลัวเฟ้ย จ้องหน้าเอาเป็นเอาตายกับพี่โฟล์ค แล้วเขาก็หัวเราะออกมาในลำคอ

'หึหึ' ขำอะไรกัน ที่ฉันพูดอยู่มันตลกเหรอ ฉันจริงจังนะ ฉันไม่ชอบผู้ชายที่ไม่ให้เกียรติผู้หญิงแบบนี้ที่สุด! ครั้งแรกที่เจอกันก็ไม่ชอบขี้หน้าแล้ว ต่อให้หล่อเหมือนเทพบุตรฉันก็ไม่ชอบหรอก ชอบไม่ลงเลยจริงๆ

ผู้ชายเลวๆแบบนี้

'เห้ยๆ อย่ามานั่งหน้าตึงกับค้าบ ดื่มดีกว่าเนอะน้องมายอาย' พี่โอมก็แกล้งชวนฉันดื่มเพราะตอนนี้สถานการณ์มันกำลังตึงเครียดอยู่ เหมืือนฉันกับพี่โฟล์คเปิดสงครามประสาทกันอยู่

'เดี๋ยวมายกับบลูจะกลับแล้วค่ะพี่โอม' ฉันพูดแล้วรีบเก็บกระเป๋าสะใบเล็กๆขึ้นมาถือไว้

'อะรายยแก ยังสนุกอยู่เล้ย' เพื่อนรักไม่น่า แกอย่ามาขัดตอนนี้ได้มั้ย แล้วมันสนุกตรงไหนเนี่ยเหมือนจะฆ่ากันอยู่แล้ว เมื่อไม่กี่นาทีก่อนฉันยังเห็นมันปกติอยู่เลย ทำไมตอนนี้มันเมาไปแล้วล่ะ

ฉันคิดแล้วหันไปมองยัยบลูแบบปวดหัว

'อยากกลับก็กลับไปดิ' พี่โฟล์คหันมาพูดกับฉันแล้วยิ้มกวนๆ

'กลับแน่! ไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายนิสัยXXX ' ฉันสะบัดบ็อบใส่แล้วหันไปกระซิบยัยบลูที่เมาแอ๋ไม่รับรู้เรื่องราวอะไรทั้งนั้น

'ยัยมาย ดื่มให้หมดก่อน กำลังซาหนุกเลย' มันไปเมาตอนไหนกันนะ ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ

'บลูแกฟังฉันนะ ลุกเร็ว เหลือเราเป็นผู้หญิงสองคนนะ'

'ไม่ต้องกลัวหรอกน้อง น้องไม่มีอะไรน่าสนใจพี่ไม่ทำหรอก' พี่โฟล์คอีกแล้วที่พูดขึ้นมา เขากำลังหาเรื่องฉันเหรอ แล้วสายตาก็มองต่ำมาที่หน้าอกฉันพอดี

ลามก!

'มึงก็ว่าไปไอ้โฟล์ค น้องมายกูน่ารักนะเว้ย มึงเอาตูดหรือตาดูว่าน้องไม่น่ารัก เนอะๆ' พี่โอมพูดแล้วยื่นมือมาหยิกแก้มฉัน

'เหรอ ปากแบบนี้ไม่น่ารักว่ะ'

'โหย ทำยังกับตัวเองดี นินทาให้ผู้หญิงเสียหาย โคตรหล่อเลยพี่ ใครได้เป็นผัวคงดีใจอะ'

'...' พอฉันพููดความจริง เงียบไปเลยมั้ยล่ะ

'พอเลย มาๆยกคับอย่าทะเลาะกัน' พี่โอมแยกวงเรากับพี่โฟล์คอีกแล้ว ส่วนพี่ทอร์ก็เอาแต่นั่งขำเรากัน

'ไม่แล้วค่ะพี่ หนูจะพาเพื่อนกลับแล้ว มันเมามาก' ฉันพูดแล้วดึงยัยบลูลุก มันก็อิดออดไม่ยอมลุก

'ม่าย มายอายฉันง่วง' พูดแค่นั้นแหละมันฟุบหน้ากับโต๊ะเลย'

ชิบหายแล้วไง เสียหน้าเบาๆเพราะเพื่อนแบบมัน

'เห้ยบลู บลู ยัยบลู!'

มันไม่ยอมตื่น จะลากกลับก็ไม่ไหว จนพี่ทอร์บอกให้รอมันตื่นแล้วค่อยพากลับ ฉันเลยขอตัวไปห้องน้ำ พอออกมาก็เจอพี่โฟล์คสวนมาพอดี

'ชื่อไรเหรอเรา' ฉันกำลังจะเดินผ่านก็หันไปมอง ทำท่าเหมือนไม่รู้ว่าถามใคร

'...'

'หยิ่งเข้าไปดิ'

'ถามใคร' ฉันตัดสินใจหันไปถาม

'พูดกับหมาแถวนี้มั้ง'

'ชื่อมายอาย!'

"หึหึ"

อ่าว ฉันยอมรับว่าตัวเองเป็นหมาเหรอ

-----------------------------

มาแว้ววว อีพี 0 ฮ่าๆๆ ครั้งแรกก็ทำน้องไม่ชอบละเน้ออิพี่ แบบนี้จะไหวเหรอ

ฝากกดไลค์ กดติดตาม และคอมเม้นให้กันด้วยน้า เลิฟยูจ้า