Hindi ko na sinubukan na lingunin pa ulit si Larwin habang nasa byahe kami pauwi sa apartment ko. Parang ngayon lang kasi tuluyang napoproseso sa isip ko ang mga nangyari sa pagitan naming dalawa. Ngayon ko nararamdaman ang hiya at parang gusto ko pang pagsisihan ang mga nangyari lalo na nang mapagtanto ko na simula bukas ay sa Rosswin na ako papasok at magtatrabaho.
Ibig sabihin ay madalas ko siyang makikita sa araw-araw! Araw-araw ko ring maaalala ang mga nangyari sa amin ngayong araw!
Kulang na lang ay iuntog ko na ang ulo ko sa salamin ng kotse. Iba talaga ang nagagawa ng pagkakaroon ng crush. Bukod sa nakakatuliro at nakakakaba ay nakakasira rin ng ulo!
Kung hindi pa tumunog ang phone ko para sa isang text message ay hindi pa ako titigil sa kakaisip sa mga naganap sa pagitan namin
