เอมอรเดินเข้ามาหากันท่าทางกล้า ๆ กลัว ๆ เพราะควายค่อนข้างตัวใหญ่ ทันใดนั้นแขนแข็งแรงก็ยกร่างบางขึ้นบนหลังควายโดยเร็วโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว ให้ขาทั้งสองข้างนั่งพาดมาทางฝั่งซ้ายมือหรือเขาเรียกว่านั่งเหยียดซอย
“ว้าย! ไอ้คนบ้า” เอมอรร้องออกมาเสียงหลงแถมทำท่าเหมือนจะร้องให้ มือของเขายังจับร่างเธอไว้แน่นควายยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ได้รู้ฟ้ารู้ฝนอะไรเลย ว่าคนที่ขี่อยู่บนหลังของมันกลัวมากแค่ไหน มันสะบัดใบหูและหางไปมาเพื่อไล่แมลง เพราะเริ่มมืดแมลงตามป่าก็ยิ่งออกมาเยอะ
“หึ ๆ สิฮ้องเฮ็ดหยัง มันบ่อเป็นหยังดอก อยู่ซือ ๆ อย่าตีงดู๋” (หึ ๆ จะร้องทำไม มันไม่เป็นอะไรหรอก) กันทั้งพูดทั้งขำ คงภูมิใจที่แกล้งเธอได้ เพียงแค่อึดใจเดียวเขาก็เหยียบตอไม้แล้ววาดขายาวของเขาขึ้นนั่งคร่อมหลังควายตัวที่เธอขี่ได้อย่างง่ายดาย มือข้างซ้ายจับเชือกควายและประคองร่างเธอไว้ ส่วนมืออีกข้างจับไม้แส้เพื่อไล่ต้อนควายตัวอื่น
