วันนี้มีหนังกลางแปลงมาฉายเพื่อแลกข้าวเปลือกหรือข้าวสารจากคนในหมู่บ้าน น้ำฝนจึงคิดว่าเดี๋ยวไปชวนเอมอรไปดูหนังด้วยกัน
“แม่อวน อรอยู่บ่อ” (แม่อวน อรอยู่ไหมคะ) น้ำฝนเพื่อนของเอมอรเอ่ยถามแม่อวน
น้ำฝนเป็นเพื่อนรักของเอมอรตั้งแต่สมัยตอนเรียนหนังสือด้วยกันจนกระทั่งโตเป็นสาวมาจนถึงทุกวันนี้ เคยปีนต้นไม้และท้าต่อยผู้ชายมาด้วยกัน
“แมนหยังล่ะอีหล้า มันอยู่เทิงเฮียนพุ่นแล้ว” (มีอะไรล่ะนังหนู มันอยู่บนบ้านนู่นแหละ)
“อร!” เสียงน้ำฝนตะโกนเรียกเอมอร เธอกำลังนั่งดูยายเจียนหมากจีบพลูเพราะยายของเธอกินหมากจนฟันดำไปหมด เอมอรชะเง้อหน้าไปมองแล้วก็ขานรับ
“คะ”
“มาเคอะมาคะหยังอยู่นี่ ไปเบิ่งหนังนำเฮาบ่อนิ่” (มาเคอะมาคะอะไร ไปดูหนังด้วยกันกับเรามั้ยเนี่ย) เอมอรนั่งทำหน้างง คิ้วเรียวสวยเคลื่อนเข้าหากันจนเกือบจะชิด
น้ำฝนเป็นคนตัวเล็กแต่ผิวคล้ำกว่าเอมอรมากเป็นคนพูดจาโผงผาง และดูทะมัดทะแมงคล้ายกับผู้ชาย
“เอ๋าอีน
