แอบรักรุ่นพี่ตีแสกท้ายครัว
1864 Words
ตอนที่ 6
อินทุอรณ์ได้เข้าเรียนต่อมหาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง เธอมีอายุยี่สิบปีเต็ม
วันนี้ระหว่างที่รอขึ้นรถเมล์กลับบ้าน อินทุอรณ์มีเพื่อนร่วมทางคนหนึ่งที่กลับบ้านพร้อมกันกับเธอ รุ้งระวีร์เพี่อนสนิทของอินทุอรณ์ บ้าน
ของเธอจะอยู่ก่อนถึงบ้านของอินทุอรณ์ ทั้งคู่จะขึ้นรถเมล์สายเดียวกันกลับบ้านเป็นประจำทุกเย็น
“รุ้งวันพรุ่งนี้จะไปรับน้องมั้ย?” อินทุอรณ์ถามเพื่อนที่นั่งรถมาด้วยกันข้าง ๆ
“ไม่อยากไปเลย กลัวรุ่นพี่แกล้ง” รุ้งระวีร์ทำหน้าเป็นกังวล
“แต่ว่าพี่รหัสอร เขาใจดีนะ” อินทุอรณ์รีบบอกเพื่อน
“ก็ไม่รู้สิ กลัวรุ่นพี่ให้ทำอะไร พิเรนทร์ ๆ”
“ถ้ารุ้ง ไม่ไปอรไปคนเดียวได้ไหม?”
“อรก็เหงาแย่น่ะสิ”
“รุ้งไม่อยากไปเลย รุ่นพี่ไม่บอกด้วยว่าจะพาไปที่ไหน”
“ถ้ารุ้งไม่ไประวังพี่รหัสจะโกรธเอานะ” อินทุอรณ์แกล้งขู่เพื่อน
“เขาบอกไว้เหรอ?”
“ใช่พี่ประธานคณะบอกไว้แล้ว”
“งั้นสรุปว่ารุ้งไปก็ได้จ้ะอร”
ทุกคนเตรียมตัวออกเดินทางตอนตีห้า มารวมตัวกันที่ปั๊มก่อนถึงมหาลัย ตาชิตมาส่งอินทุอรณ์ที่บ้านของรุ้งระวีร์ และทั้งสองออกเดินทางพร้อมกัน
“อรรู้มั้ย ว่ารุ่นพี่จะพาไปรับน้องที่ไหน?” รุ้งระวีร์ถามระหว่างที่นั่งเข้าแถวตามคำสั่งรุ่นพี่
“ยังไม่รู้เลย พี่รหัสไม่ยอมบอก”
“พี่รหัสรุ้งบอกว่าไม่ไกลจะที่นี่สักเท่าไหร่”
ทั้งสองยังไม่รู้ชะตากรรมว่ารุ่นพี่จะพาไปรับน้องยังสถานที่ตรงไหน เมื่อใกล้หกโมงเช้า ทุกคนมาพร้อมกันแล้ว จึงออกเดินทางโดยรถบัสที่รุ่นพี่ได้จ้างมารอไว้ สถานที่รับน้องก็คือทะเลใกล้กรุงเทพ นั่งรถมาไม่นานก็ถึงปราณบุรี โกลเด้นบรีซรีสอร์ตคนขับรถเหลือบตามองแล้วเลี้ยวเขาไปจอด พอรถจอดสนิทรุ่นพี่สั่งให้น้องลงจากรถ เตรียมเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องพัก
“ทุกคนเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องพัก และออกมาเจอกันที่นี่ ในเวลาไม่เกินเก้าโมงเช้า เราจะไปรับน้องกันที่จุดชมวิวเขาแดง” รุ่นพี่ประธานคณะเป็นคนสั่ง
“รุ่นน้องจะนอนรวมกันที่ห้องโถงตรงนี้ ใครจะนอนตรงไหนเลือกเอาเลย” รุ่นพี่ที่รออยู่ในห้องโถงยืนถือโทรโข่งประกาศ
กิจกรรมรับน้องถูกจัดขึ้นอย่างสนุกสนาน ไม่โหดร้ายเหมือนกับที่รุ้งระวีร์คิด พี่รหัสอินทุอรณ์นั้นดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดี และงานรับน้องใหม่สำหรับปีนี้ก็ได้ผ่านพ้นไป
“อร เราไปเล่นน้ำทะเลกันมั้ย?” พี่พงษ์พี่รหัสอินทุอรณ์กำลังเอ่ยชวนเธอไปเล่นน้ำทะเล
“อรขอชวนรุ้งไปด้วยนะคะ” อินทุอรณ์รีบโทรบอกรุ้งระวีร์เพื่อนสนิทเธอนั้นไม่ว่าง รุ้งระวีร์นั้นติดแฟนเลยไม่อยากไปด้วย
“ได้สิ!”
“อร!..ถ้าพี่มีชุดให้อรใส่ อรกล้าใส่มั้ย?”
“ชุดอะไรเหรอคะ?”
“บีกินี..กล้ามั้ยล่ะ?”
“แล้วถ้าอรกล้าใส่ พี่พงษ์จะให้อะไร?”
“พี่จะพาอรไปเลี้ยงข้าวดูหนังฟังเพลง โอเคมั้ย?”
“งั้นพี่พงษ์เตรียมเงินรอไว้เลยค่ะ อรไม่พลาดแน่”
อินทุอรณ์มาที่ห้องของพี่รหัส เขาพาเธอมาเอาชุดที่เขาตั้งใจซื้อมาให้เธอใส่ อินทุอรณ์เข้าไปห้องน้ำแล้วใส่ออกมาให้เขาดูแบบไม่อาย เพราะอะไรเธอถึงกล้าใส่ชุดว่ายน้ำให้เขาดูนะ ก็เพื่ออยากเอาชนะใจของเขาไงล่ะ ตั้งแต่เธอผิดหวังรักแรกกับคุณราม หญิงสาวก็อยากให้ผู้ชายทุกคนมาสยบแทบเท้า
อินทุอรณ์แอบปลื้มพงษ์พี่รหัสตั้งแต่ก่อนที่เธอจะได้เป็นน้องรหัสของเขาเสียอีก แต่เมื่อไม่นานมานี้เธอเพิ่งรู้ว่าเขานั้นมีแฟนอยู่แล้ว
“เป็นไงคะ อรใส่แล้ว” อินทุอรณ์อวดหุ่นไปมาให้ชายหนุ่มดูสองต่อสองในห้อง
“สวยมากเลยอร” พงษ์ตาลุกวาว เขารู้สึกได้ถึงแรงดึงดูดทางเพศที่มีต่อหญิงสาวตรงหน้า เขาลืมแฟนสาวไปสนิทใจ
“อรไปขี่เจ็ทสกี กับพี่มั้ย?”
“ได้สิคะ.. ว่าแต่พี่มีเสื้อคลุมมั้ย?”
“ชายหาดอยู่ใกล้ ๆ แค่นี้เอง” พงษไม่อยากให้อินทุอรณ์ปกปิดร่างกายเธออีกต่อไป
“อร ก็อายเป็นนะคะพี่พงษ”
“ก็ได้พี่มีเสื้อคลุม”
อินทุอรณ์มาขี่เจ็ทสกีเล่นน้ำทะเล ยามแดดร่มลมตกกับชายหนุ่มสองต่อสอง เธอซ้อนเขาแนบชิด แบบว่าเนินอกกระทบหลังเลยก็ว่าได้ ยังดีที่มีเสื้อชูชีพกันเอาไว้อยู่
“อรอยากขับเจ็ทสกีเป็นมั้ย? เดี๋ยวพี่สอนให้ไม่ยากหรอก”
“ลองดูก็ได้ค่ะพี่พงษ์”
หลังจากนั้นเขาก็จอดเจ็ทสกี แล้วสลับให้อินทุอรณ์นั่งข้างหน้า
“ค่อย ๆ นะจ๊ะ อร”
“เวลาเลี้ยวก็เอียงตัว 45 องศานะครับ”
“ค่ะ” อินทุอรณ์ตัวเกร็งสุด
“ไม่ต้องเกร็งนะ เหมือนขี่จักรยานหรือมอเตอร์ไชด์ไง”
“ค่ะพี่” พงษ์ประคองเอวของหญิงสาวเอาไว้ เขารู้สึกได้เวลาที่สะโพกเธอขยับมาโดนขาของเขา มันกระตุ้นอารมณ์ของเขาขึ้นมาได้ในทันทีทันใด
“เวลาผ่อนคันเร่งก็ค่อย ๆ ผ่อนนะ ไม่งั้นจะหัวทิ่มเอาได้” อินทุอรณ์ปล่อยคันเร่งเร็วเกินไป พงษ์นั้นตัวแนบชิดกันเธอเลยก็ว่าได้
“อรเหนื่อยแล้วค่ะพี่พงษ์ เราพักกันก่อนมั้ยค่ะ?”
“ก็ได้งั้นเดี๋ยวพอแค่นี้ก่อนละกัน”
หลังจากที่เอาเจ็ทสกีไปคืน ทั้งสองก็พากันออกไปข้างนอก
รุ้งโทรศัพท์หาเธอหลายสายแต่ว่าไม่ได้รับ อินทุอรณ์จึงรีบโทรกลับ
“รุ้งอยู่ไหน? เมื่อกี้ทำไมไม่มาด้วยล่ะ”
“แล้วอรไปไหนเหรอ?”
“พอดีพี่พงษ์พาอรมาขี่เจ็ทสกีเล่น ตอนนี้กำลังจะกลับแล้ว”
เมื่อถึงห้องอินทุอรณ์ก็ขอตัวไปหารุ้งระวีร์ปล่อยให้พงษ์ที่จะชวนเธอไปทานข้าวต่อ เคว้งอยู่ตรงนั้น
“แฟนรุ้งโทรมาเมื่อกี้ บอกว่าที่คณะเขารับโหดมากเลยอร”
“ยังไงเหรอ? รุ่นพี่เขาเอาดินมาทาที่หน้าแฟนรุ้ง เอาฟักทองมาบดใส่แพมเพิรส์แล้วยัดใส่ปาก”
“โหดจังเลยเนาะ”
“แล้วที่รุ้งเคืองนะ คือให้กินลูกอมจากปากต่อปากกันเลย แล้วผู้ชายกับผู้หญิงนะ”
“รุ้งหึงเหรอจ๊ะ”
“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกอร”
“แล้วแฟนรุ้งโกรธมั้ย?”
“ก็คงจะเคืองแหละ เดี๋ยวกลับไปรุ้งจะถามเขาอีกที”
หลังจากคืนนี้ผ่านไป รุ่นพี่ก็พาน้อง ๆ กลับมาส่งยังที่เดิม จุดหมายปลายทางปั๊มน้ำมัน เมื่อทุกคนลงจากรถ พ่อของรุ้งระวีร์มารอรับเธอ
“อร ถ้าตาชิตยังไม่มารับ อรไปนอนบ้านรุ้งก่อนมั้ย?”
“รุ้งยังไม่ได้โทรบอกเลย เดี๋ยวพี่พงษอาสาจะไปส่งอร”
“งั้นก็โชคดีนะอร แล้วอย่าไปทำอะไรพี่เขาล่ะ?”
“จ้า แล้วเจอกันวันจันทร์นะรุ้ง”
หลังจากที่อินทุอรณ์ออกมาพร้อมกับพงษ์ได้ไม่นานนัก เขาขับรถไปเรื่อย ๆ จนอินทุอรณ์ต้องถามขึ้น
“พี่พงษ์จะพาอรณ์ไปไหนเหรอคะ? นี่เลยทางเข้าบ้านอรแล้ว”
“ก็พี่สัญญาว่าจะพาอรไปเลี้ยงข้าวยังไงล่ะ?”
“อรไม่คิดว่าพี่จะไปวันนี้”
“ไปวันนี้เลยสิ ตอนนี้ก็หิวแล้วด้วย”
เมื่อทานข้าวเสร็จ พงษ์ก็พาอินทุอรณ์ไปนั่งฟังเพลงเบา ๆ ในบรรยากาศสลัวๆ ที่บาร์แห่งหนึ่ง เขาสั่งเบียร์มาดื่มและคะยั้นคะยอให้อินทุอรณ์ดื่มเป็นเพื่อนเขา ในความรู้สึกของเธอขณะนั้นมีความสุขมาก ที่ได้นั่งอยู่ใกล้ ๆ ได้คุยกับพงษ์ เพลงเบา ๆ คลอ ๆ มันเหมือนกับว่าเป็นโลกของเขาและเธอโดยเฉพาะ สายตาที่ชายหนุ่มจ้องมองอินทุอรณ์ถึงแม้ว่ามันจะค่อนข้างมืดแต่เธอก็สังเกตได้ถึงความปรารถนาอันแรงกล้านั้น
เบียร์หมดไปหนึ่งขวดเขาก็ชวนอินทุอรณ์ออกไปเต้นรำ มันเป็นสัมผัสแรกที่เธอมีต่อเขาเป็นอย่างจงใจ แรกๆ อินทุอรณ์รู้สึกหวาดหวั่น สั่นเขินอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว แต่เพียงไม่กี่นาทีต่อมา ความรู้สึกนั้นก็ค่อย ๆ เปลี่ยนกลับกลายเป็นความอบอุ่น อ่อนหวาน นุ่มนวล ซาบซึ้งใจ ร่างของทั้งสองเบียดเสียดกันไปมาในระยะแรก ๆ แล้วต่อมาก็แนบกันสนิทคล้ายกับว่าทั้งคู่ต่างตั้งใจที่จะ เบียดแนบชิดกัน มือของทั้งสองต่างประสานกันและกันแน่นขึ้น จนอินทุอรณ์เองรู้สึกร้อนซ่า ซาบซ่านขึ้นมา จมูกของชายหนุ่มใกล้ชิดอยู่บริเวณซอกหู ทำให้อินทุอรณ์เริ่มรู้สึกถึงความเร่าร้อนยิ่งขึ้น อารมณ์หวั่นไหวเพราะขณะนี้ตรงส่วนกลางของร่างกายทั้งสอง ต่างก็ถูไถบดเบียดกันแน่นยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอรู้สึกถึง ความเป็นสันนูนกดดันตรงบริเวณท้องน้อยเหนือโหนกนูนได้อย่างชัดเจน อินทุอรณ์เองก็พยายามที่จะดันเบียดส่วนเนื้อนุ่มของตนเองให้มันรับกับความแข็งแกร่งส่วนนั้นของเขาเช่นกัน ด้วยอารมณ์ที่สุดแสนจะอดกลั้นต่อไป หล่อนรู้ตัวว่าตรงร่องหลืบแห่งความเสียวซ่านมันฉ่ำเยิ้มไปด้วยเมือกแห่งความต้องการ ซึ่งพงษ์เองก็ไม่ต่างกันเลย ใกล้ ๆ สี่ทุ่ม เขาจึงพาอินทุอรณ์กลับไปที่หอพักด้วยอารมณ์ที่เตลิดไปด้วยความเสน่หาที่ต่างมีต่อกันและกัน
“พี่พงษ์จะพาอรไปไหนต่อเหรอคะ?”
“ไปต่อที่ห้องพี่”
“แล้วแฟนพี่ไม่ว่าเอาเหรอคะ?”
“ไม่หรอก”
เพียงแค่ปิดประตูห้องเท่านั้นเอง ทั้งคู่ต่างโผเข้าหากันทันที พงษ์ประทับรอยจูบแรกลงที่ริมฝีปากอินทุอรณ์อย่างนุ่มนวล อ่อนหวาน อินทุอรณ์ก็เผลอรับรสจูบอันแสนประทับใจจากเขาด้วยความเต็มอกเต็มใจอย่างที่สุด รสจูบพงษ์ช่างแสนวิเศษต่างจากของตาชิตยิ่งนัก มันปลุกเร้าอารมณ์ของเธอได้เป็นอย่างดี อินทุอรณ์แลกลิ้นชิมรสกับพงษ์อย่างเนิ่นนาน ทุกส่วนในร่างกายของทั้งคู่ต่างเบียดเสียดกันอย่างแนบแน่นถึงแม้ว่าร่างของทั้งสองจะยังมีเสื้อผ้าอาภรณ์ปิดกั้นอยู่ก็ตาม
- Writer
