เธอแพ้
1048 Words
“เห็นหมายยย บอกแล้ว เมย์มานตายด้าน” ปานดวงใจยิ้มอย่างเมาๆ สายตาพร่าเลือนเห็นเขาลุกไปข้างเตียง
“หลับตา” เขาสั่ง
“อิโธ่ จะหลับเพื่อ?” ปานดวงใจเน้นเสียงเป็นคำถาม แล้วต่อความเสียเอง “อันแรกที่เฮียจะถอดก็คงไม่พ้นเข็มขัด”
“มั่นใจซะเหลือเกินนะ” ชายหนุ่มจับที่เข็มขัดจริงๆ
“นี่คราย เมย์ที่ผ่านศึกบนเตียงมาโครมๆ นะ” เธออวด
พยัคฆ์ปลดหัวเข็มขัด ตาจับจ้องร่างอรชรยกขาข้างหนึ่งชันเข่ากัดนิ้วมองเขาขณะรูดสายหนังสีดำออกจากกางเกง หากมองไม่ผิดเขาคิดว่าเห็นความเปียกชื้นเป็นหย่อมตรงเป้าของเธอ เขาไม่หยุดเพียงแค่นั้น จบจากเข็มขัดเขาก็ปลดกระดุมรูดซิปกางเกงตัวนอก พยัคฆ์ดันมันลงไปตามท่อนขาแข็งแกร่ง
ดวงตาปรือปรอยของอีกฝ่ายพลันเบิกโพลง เมื่อเห็นท่อนลำเหยียดใหญ่พาดตัวอย่างอึดอัดอยู่ในกางเกงใน
“เฮียถอดสองชิ้นเลยเหรอ” สติกลับมาชั่วคราว ความรวดร้าวข้างในแผลงฤทธิ์เพียงแค่เห็นสิ่งนั้น ความเสียวพุ่งไปกองรวมตัวกันไปที่ท้องน้อย ปานดวงใจทบทวนกฎกติกา เกมนี้มีแค่จูบนี่นา เธอหลับตาลงรอเกมถัดไป ปากพ่นคำพูดไม่น่าฟัง “เล็กกว่าผัวเก่าเมย์อีก ขนาดมันตัวเล็กกว่าเฮียนะ”
ปานดวงใจคิดว่าคำพูดของตัวเองจะทำให้ไอ้เสือยักษ์ในกางเกงนั่นฝ่อลงเมื่อโดนบูลลี่
“พูดแบบนี้เดี๋ยวต้องโดนของแข็งตีปาก”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ขี้แพ้ชวนตี ไอ้เบบี๋เอ๊ย”
ทว่าเขาก็เจ้าเล่ห์พอๆ กับเธอนั่นแหละ เสือยังไงก็ยังเป็นเสือ ต่อให้เอาลายพาดกลอนออก มันก็ยังเรียกว่าเสือ
“เสือไม่ขี่ลิง”
“หือ เล่านิทานเหยออออ เก็บไว้เล่าให้ลูกเฮียฟังเถ้อะ”
“ฉันหมายถึงฉันเลือกที่จะถอดกางเกงในต่างหาก”
เปลือกตาบางเผยอขึ้น ริมฝีปากอ้ากว้างเมื่อพยัคฆ์ก้าวขึ้นมาบนเตียงโดยที่ท่อนล่างเปลือยไปหมด
“โอ้แม่เจ้า ไม่ใส่เหรอ” เธอยันตัวขึ้นเพื่อมองหากางเกงเขา
“ใส่สิ”
“ฮะ เฮียตั้งใจ ถะ ถอดกางเกงในใช่เปล่า ฮะ เฮียถอดแล้วนี่ ไป อะ เอาๆๆๆ กางเกงตัวนอกมาสะใส่สิ” ปานดวงใจพูดตะกุกตะกัก ตาจ้องมองพญาเสือโคร่งที่กระดกหัวทักทายเธอ
“หมายถึงใส่อย่างอื่น”
“ใส่อะไร”
“เดี๋ยวรู้”
สองมือหนาผลักร่างขาวน่าฟัดลงบนเตียง ตะโบมจูบอีกครั้ง จ้วงตวัดลิ้นร้อนชอนไชไปตามเพดานปาก มือหนาไม่อยู่นิ่ง เฟ้นฟอนบีบรัดหน้าอก ใช้จังหวะที่เธอเผลอดูดลิ้นเขากลับกระชากเกาะอกลง เสียงอู้อี้ร้องอุทธรณ์ เสือรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร
“ฉันยังไม่ได้ถอดเสื้อเธอ”
ตอบอย่างคนเจ้าเล่ห์ มือหนาขยี้ขยำและบีบบี้ยอดอกส่งความสะท้านไปทั่วร่างสาว
“ฉันแพ้”
ปานดวงใจได้ยินเสียงทุ้มดังแว่วๆ ราวดังอยู่ในวิมาน
“ฉันแพ้”
“ฉันแพ้”
“ฉันแพ้”
เสียงเขาดังอยู่เช่นนี้ซ้ำๆ ขณะที่ร่างกายของเธอยังมีเสื้อผ้าอยู่ครบ เรือนร่างกำยำเปลือยเปล่าขยับเคลื่อนไหวบนร่างของเธอ มือบางตะปบแผ่นหลังเขาเมื่อชายหนุ่มผละริมฝีปากออกไปซุกไซ้ซอกคอ เขาทั้งเลียทั้งกัด มือหนึ่งถลกกระโปรงเธอขึ้นแล้วบดลำกายใส่เนินสวาท เขาเสยเสียดโยกเย้า ความร้อนจากท่อนลำแผ่ผ่านแพนตี้และถุงน่อง
ปานดวงใจจมอยู่ภายใต้ฤทธิ์สวาท จุดสัมผัสกลางร่างที่ถูกเร้าอย่างหนักกระตุ้นให้ร่างกายตอบสนอง เธอแอ่นเนินสวาทรับท่อนลำเขา ส่ายเอวไปกับเขา เด้งมันรับเขา
“เธอแพ้”
ปานดวงใจได้ยินแค่นั้นก็รู้สึกว่าถุงน่องถูกรูดออกไปพร้อมแพนตี้
เขากลับมาจูบใหม่ แต่เป็นจูบบนเนินอกสล้างที่เปิดเผยออกมาสองเต้าในขณะที่ตัวเสื้อถูกดึงไปกองตรงเอว มือหนารวบจับอกอิ่มสองข้างเบียดชิด ลงลิ้นตวัดระรัวสลับกับก้มฟัดขบเม้ม ปล่อยให้สาวน้อยดิ้นพราดหยัดสะโพกเข้าหาลำรัก
“เธอแพ้” เสียงเขาสั่นพร่าและล่อลวง
“โอ๊ย ซี้ดดดดด” ปานดวงใจร้องคราง ทั้งเจ็บทั้งเสียวตรงยอดอก แต่เขาก็ไม่หยุด ยังขบเม้ม ยังบีบขยำ
สาวน้อยร้อนรุ่มด้วยไฟสวาท ดึงรั้งเสื้อผ้าที่หลงเหลือสะเปะสะปะ
“เธอแพ้” เสียงเขาทุ้มพร่า
“เธอแพ้”
“เธอแพ้”
เขากระซิบแต่คำนี้ ขณะที่มือก็ถอดเสื้อผ้าของเธอออกไปเรื่อยๆ เธอเองก็ดันให้ความร่วมมืออำนวยความสะดวกให้เขาทุกอย่าง จนกระทั่งทั้งเนื้อทั้งตัวขาวผ่องท่ามกลางแสงสลัว ทรวดทรงองเอวคมชัด สวยงาม น่าจับต้อง เลือดในกายเสือระอุร้อนด้วยความต้องการ มันสูบฉีดพลุ่งพล่านจนเขาทรมาน เสือร้ายกลางร่างเหยียดผยองเป็นใหญ่เหนือสมอง มีอำนาจสั่งการชั่วคราว
พยัคฆ์หยิบหมอนใบที่วางอยู่ข้างๆ ใบที่เธอหนุนออก สิ่งที่ซ่อนอยู่วิบวับต้องแสงไฟ หลายกลิ่น หลายพื้นผิว และหลายแบรนด์ เขาคว้าหนึ่งในซองฟอยล์เหล่านั้นมาโดยไม่สนใจว่าจะเป็นผิวสัมผัสหรือกลิ่นแบบไหน พยัคฆ์ไม่ปล่อยให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ จัดการใช้ปากฉีกซองฟอยล์ แล้วสวมอย่างชำนาญ จากนั้นก็จับแก่นกายอวบใหญ่ที่ถูกห่อหุ้มอย่างปลอดภัยถูไถปากทางรักเปียกลื่น
“อูวววว จ๊ากกกกจี้ ขนลุก โอ๊ะ เสียวจัง” เธอคราง เผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปาก หน้าท้องแขม่วเกร็งเมื่อความรู้สึกของเธอไปรวมอยู่ที่จุดจุดเดียว หญิงสาวบิดส่ายสะโพกต้อนรับและเร่งเร้า
“ฉันใส่แล้วนะ” เขากระซิบ
“ใส่กางเกงเหรอ” สติส่วนดีตระหนักว่าเมื่อกี้ติดค้างเรื่องใส่กางเกงตัวนอกกลับเข้าที่
“หึๆ” เขาจับท่อนสวาทถูไถขึ้นลงกลางกลีบกายที่ตอนนี้ชุ่มฉ่ำ พยัคฆ์กดลงเบาๆ จนส่วนปลายผลุบเข้าไป
ปานดวงใจกลั้นหายใจ มันคับตึง แล้วก็เสียวกว่าเมื่อกี้ รู้สึกเหมือนดอกไม้ไฟถูกจุดระยิบระยับอยู่ตรงนั้น รู้สึกสวยงาม รู้สึกพร่างพราว
- Writer
