Indecent Proposal

Episode 2

Nagising ako sa lakas ng katok sa pintuan,

Ysa,,,!!!anak buksan mo ito dali!!!         

Naghikab muna ako at umunat bago tumayo.

Ninang Basing?ang aga nyo naman po?

Anak,humangolngol itong yumakap sa akin,

Ninang bakit po?kinakabahan akong tumingin sa kanya.

Dali dali nitong binkusan ang tv, ganoon na lamang ang aking pagkagulat ng mapatingin ako sa balita,

Isang barko ang kasalukuyang nalunod sanhi ng pagtama ng malakas na bagyo,ayon sa impormasyon may limang daang pasahero ang lulan sa naturang barko,

Marami na pong nawawala at namatay sa nagyaring trahedya,isa na dito ang mag asawang Ani at Roberto Finn.na kasalukuyang nakahimlay sa malapit na punerarya kung saan nagyari ang hindi inaasahang paglubog ng barko.

Para po sa mga detalye at katanungan maari po kayong tumawag..

Agad akong napahangolngol ng iyak..

Nay!!!Tay!!!hindi po totoo to!!!

Ninang,,sabihin mo panaginip lang po ang ito,!

Hindi!!!!bakit ngayun pa!!!hindi pa po ako handa,,halos maglupasay na ako sa sahig,

Anak huminahon ka,malalampasan natin to.umiiyak na rin si Ninang habang hinahangod ang aking likod.

Sabi ko na nga ba eh,masama ang kutob ko.sana hindi nalang sila tumuloy ninang,,

Paano na po ako ngayun?hindi ko kakayanin ang mag isa Ninang huhuhuhu

Lord bakit,?bakit nyo po kinuha sina Nany,hindi ko po kaya,ang bata ko pa para maging ulila sa magulang,,

Halos hindi na ako makahinga sa pag iyak,umiyak ako hanggang sa pakiramdam ko wala ng luha ang lalabas sa aking mga mata.

Dalawang araw mula ng dumating ang mga labi nina Nany at Tatay,dito sa bahay nakaburol sila ngayun,halos lahat ng kamag anak namin ay dumalaw na, sa linggo na ang libing,at pakiramdam ko panaginip lang lahat ng ito.

Parang kahapon lang masaya kaming magkasamang tatlo sa bahay na ito,dito namin binuo ang aming mga pangarap,at ngayun mag isa na akong nangangarap.

Tumahan kana anak,huwag mong pahirapan ang sarili mo,magkakasakit ka nyan,tinapik tapik ni Ninang Basing ang aking balikat,

Bakit po kasi nagyari to,kung alam ko lang na ganito ang mangyayari sana hindi na sila nagbakasyon.

Agad nangilid ang luha ko,

Lahat ng nagyayari sa buhay natin ay may rason,ang panginoon,siguro para tayo matuto,at marunong humarap sa mga pagsubok sa buhay,

Eh Ninag sobra sobrang pagsubok naman ata ang binigay nya sa akin,paano na po ako ngayun?hindi ko kakayanin ang mag isa,iniisip ko palang po,nababaliw na ako.

Mgdasal tayo anak hindi tayo pababayaan ng panginoon,pag may nawawala may dumadating,yan ang tandaan mo anak.

Umiiyak akong yumakap kay ninang ikaw lang po yung pinaghuhugutan ko ng lakas ninang,

Dumating ang araw ng Linggo at ngayun ang libing nina Nany at Tatay malungkot akong umupo sa harap ng kabaong,habang unti unting binababa sa lupa ang kanilang kabaong,

Tahimik akong umiyak,puro tapik sa balikat at condolence ang aking naririning,tumango lamang ako bilang tugon sa kanilang pakikidalamhati.

Lumingon ako para tingnan ang taong pinakahihintay kong yumakap sa akin, ngunit wala kahit anino nya.

Ninang umuwi po ba si Ken?wala sa sarili kung tanong kay Ninang habang hawak kamay kaming nakatingin sa paglagay ng lapida sa lupa.

Hindi anak eh,pero tinawagan ko na yon,pati sina Maam at Sir alam nila ang nagyari sa pamilya mo,at may iniabot silang tulong sayo anak,

Di bale nalang ho,pakisabi po maraming salamat sa bnigay nilang tulong.

Oh tara na,uuwi na tayo at baka maabutan pa tayo ng ulan,medyo makulimlim na ang langit.

Mauna nalang po kayo ninang,dito po muna ako,gusto kung mapag isa,mabigat pa po nag loob ko na iwan sina Nany dito.

Anak naman please,,making ka sa akin,,nag alala na ako sayo,wala kang matinong kain at tolog tapos magpapaiwan ka pa?

Okay lang po ako ninang kaya ko po.

Sige basta umuwi kana agad,

Pagod na pagod akong lumuhod sa lupa.doon ko binuhos lahat ng sakit na naramdaman ko,kunin nyo nalang po ako Lord,ayaw ko ng mabuhay pa.

Huhuhu nay, tay kunin nyo nalang po ako,hindi ko po kaya,,

Agad bumuhos ang malakas na ulan,tila nakikidalamhati sa akin ang panahon.

Hindi ko pinansin kahit basang basa na ako sa ulan,umupo ako sa damuhan at pinagkatitigan ang pangalan nila nanay na nakaukit sa lapida,

Miss na miss ko na po kayo nay,,

Ken,,sana nandito ka ngayun,ikaw lang ang inaasahan ko na masasandalan,bakit hindi ka nagpakita?      

Saan ka ken?

Umihip pa ang malakas na hangin kasabay ang pag kidlat,tumayo ako yakap ang aking sarili at dahan dahang naglakad paalis ng sementeryo,namalayan ko nalang na nasa batis nap ala ako.

Naupo ako sa batuhan at niyakap ang aking mga tuhod,hihintayin kita Ken,kasabay ng pag agos ng aking mga luha ay ang pagbuhos lalo ng malakas na ulan.

Ilang oras ako sa ganong posisyon,hanggang sa makaramdam ako ng pagod at pagka antok hiniga ko ang aking pagod at basang katawan sa malapad na bato hanggang sa makatolog ako.

Tunog ng mga kuliglig ang nagpagising sa akin,

Ha!nagpalinga linga ako sa paligid,gabi na pala?dali dali akong tumakbo pabalik sa bahay,

Katahimikan ang sumalobong sa akin pagbukas ko ng pinto,tanging kandila ang nakasindi sa mesa,na may larawan nina Nany at Tatay.

Pahikbi akong naglakad papasok ng kabahayan,ngayun palang parang hindi ko na kayang mabuhay mag isa,paano na po ako?bakit nyo ako iniwan,?

Kung nandito lang sana si Ken,sana may karamay ako,sana umuwi na sya at magpakita sa akin,sana may magsasabi sa akin kung ano ang dapat kung gawin.

Huhuhuhu hindi ko po kaya,huhuhu

Katatapos lang ng forty five days nina Nanay at Tatay narito kami ngayun sa sementery nag alay ng bulaklak pagkatapos naming magsimba.nagsindi kami ni Ninang ng kandila at payapang nagdasal.

Oh anak anung plano mo ngayun?

Ho?naguguluhan akong tumingin sa kanya,

Marahan nya akong inakbayan habang naglalakad kami palabas ng sementery,

Life must go on,,kahit masakit kailangan mong magpatuloy,hindi magiging masaya ang mga magulang mo pag nakikita kang ganyan,

Alam ko kahit nasa kabilang buhay na sila gagabayan ka pa rin nila,,nandito lang ako hinding hindi kita pababayaan,mag isa lang din ako sa buhay pamilya na ang turing ko sayo anak.

Napaiyak akong yumakap kay Ninang,salamat po ninang paano nalang po kung wala kayo sa tabi ko.

Sa tulong ni Ninang Basing ay naayos ko ang mga papeles sa aming lupa at bahay na naiwan,agad itong nilipat sa aking pangalan at yung savings nila Nanay at tatay ay nilagay sa personal account ko,para may pang gastos ako para pang koliheyo.

Oh paano naayos ko na lahat ang pag punta mo ng Maynila anak,mag iingat ka doon,saka mag aral ka ng mabuti,sana makabalik ka dito na may dalang diploma.

Opo ninang,promise ko po sa inyo at kina Nanay at Tatay,

Tatawagan ko po si Ken,

Anak nalulungkot kung sabihin sayo,umalis sina Maam at Sir kasama si Ken sa US na nila itutuloy ang pag papagamot kay Ken,

What?paano---

Hindi ko na nasabi sayo,ayaw ko pa kasing madagdagan dyan ang sakit sa puso mo,nabangga yung minamaneho ni Ken na sasakyan,at nasa critical sya na kondisyon,kaya minabuti nilang dalhin sa ibang bansa para doon na ituloy yung pag gamut sa kanya.

Ga—ganoon po ba?agad kung pinahid ang aking mga luha,,kung ganoon wala na po pala akong kaibigan na dadatnan sa Maynila.

Huwag kang mag alala anak may kaibigan ako doon,may anak itong director sa isang sikat na talent company ibinilin kita sa kanya,alam kung hindi mo pa kabisado ang buhay Maynila.

Salamat po ninang,umiyak ako lalo sa kanyang balikat.,paano po kayo dito?

Naku huwag mo akong alalahanin may mga kasama ako sa mansion,bibisitahin ko rin ang bahay nyo kada linggo.

Kahit nalulungkot ako sa umalis na yung alaga ko,alam kung babalik din yun,alam kung hindi ka kalilimutan nun,nandito ata ang pinaka masayang alaala nya sa lugar natin.

Sige na maghanda kana at bukas ay ihahatid kita sa sakayan ng bus.

Muli kong niyakap si Ninang ng mahigpit.