น้ำใสไม่ตอบได้แต่ยิ้มขบขัน เขาเขินเธอชัดๆ ทำไมนะจู่ๆเธอจึงรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นไก่แก่แม่ปลาช่อนกับคนรักของตัวเองไปได้ เห็นเขามีช่วงเวลาแบบนี้ เธอก็มีความสุขแล้ว เธอก็แค่อยากมาเห็นเขาใกล้ๆ ได้พูดคุยกับเขาบ้าง
อื้ม “ฉันต้องไปแล้วค่ะ รบกวนคุณมานานแล้ว” น้ำใสพูดพร้อมบิดตัวยืดเส้นสายไปมา ทำทีเป็นว่าเธอเหนื่อยกับการทำงาน “ยินดีที่ได้เจอคุณ นะคะ เราคงมีวาสนาต่อกัน” รอยยิ้มน่ารักสาดส่องไปอย่างยากลำบากของคนที่มองอยู่จะละสายตาจากมาได้ ร้อยเอ็ดเวิร์ดก็ไม่พ้นรอยยิ้มพิชิตใจนี้ของเธอแน่นอน ใช่แล้ว! วันนี้เธอไม่ได้แค่อยากจะอยู่ใกล้เขาให้มากที่สุดหรือแค่อยากพูดคุยสองสามคำแต่เธอมาเพื่อภาระกิจบางอย่างที่สำคัญมากๆ
“ทะ...ทำไม คุณมีธุระเหรอครับ” เอ็ดเวิร์ดก็ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมจู่ๆเขาถึงเป็นไก่อ่อนหรือก่อนหน้านี้เขาเป็นแบบนี้ แต่ก็แปลกทำไมกับ ผู้หญิงคนอื่นๆเขาไม่รู้สึกอะไรแบบนี้เลย
น้ำใสยิ้มน่ารักให
