ตอนที่3

559 Words
เสียงแหบพร่าของตากล้องที่กระซิบอยู่ตรงหน้าทำให้ม่านรุ้งถึงกับยิ้มกริ่มออกมา แขนทั้งสองข้างคล้องคอของชายหนุ่มเอาไว้ก่อนที่จะออกแรงกดให้ชายหนุ่มโน้มคอลงมา ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบจูบอย่างดูดดื่ม มือไม้เริ่มที่จะอยู่ไม่เป็นสุข เสื้อผ้าของทั้งคู่ถูกต่างฝ่ายต่างช่วยกันถอดจนตอนนี้ร่างกายที่กอดกันกลมเหลือเพียงแต่ชุดวันเกิดที่สวรรค์ประทานให้ ก่อนที่แขนกำยำจะตวัดอุ้มร่างเพรียวบางของม่านรุ่งไปวางไว้บนเตียงโดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่นั้นยังไม่ได้ถอดถอนออกจากกัน ปลายลิ้นของทั้งคู่นั้นเกี่ยวพันกันแทบจะแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร มือหนาทั้งสองข้างกอบกุมเต้าอวบที่เสริมแต่งเอาไว้ก่อนที่จะบีบเคล้นมันอย่างไม่ออมแรง และไม่กลัวว่าซิลิโคนที่เสริมแต่ที่อยู่ด้านในนั้นจะแตก "อ๊า ซี๊ด"เสียงครางที่เปล่งออกมาเมื่อริมฝีปากผละออกจากกันมันยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของทั้งคู่นั้นให้ลุกฮือ ร่างกายที่มีสัดส่วนอวบอั๋นทำเอาตากล้องหนุ่มนั้นถึงกับเพ้อพร่ำรำพัน ยามเมื่อได้สัมผัสไปตามร่างกายของเธอ "สวย คุณสวยไปทั้งตัวเลยครับคุณรุ้ง" "อ๊า ซีด"ปลายลิ้นที่ตวัดดูดเลียไปตามร่างกายขาวนวล ความเสียวซ่านรัญจวนทำให้ม่านรุ้งต้องเปล่งเสียงครางออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า กายเพรียวบางบิดเร้าเมื่อถูกปลายลิ้นดูดเลียตรงเกสรดอกไม้ที่มีน้ำหวานรินไหล "ใส่เข้ามาทีเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว อ๊า" "ได้เลยครับ คนสวยของผม"เกราะป้องกันชั้นดีถูกหยิบจากกระเป๋าสตางค์ออกมาสวมใส่ ก่อนที่แก่นกายขนาดใหญ่จะกระแทกเข้าไปในเกสรดอกไม้ทีเดียวจนสุดโคน ความใหญ่โตของแก่นกายนั้นทำเอาม่านรุ้งแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง แรงกระแทกทำเอาร่างกายของเธอขยับขึ้นลง เตียงที่ทำด้วยไม้ของโรงแรมโยกย้ายไปกระทบกับผนังห้องจนเกิดเสียง ความเสียวที่ไร้การต้านทานทำเอาม่านรุ้งถึงกับส่งเสียงครางจนแทบเจ็บคอ กว่าจะผ่านศึกรักในแต่ละครั้งไปได้เรียกว่าเสียแรงไปพอสมควร และเพียงแค่นั้นยังไม่พอขาทั้งสองข้างของเธอไร้เรี่ยวแรงที่จะเดินจนต้องนอนซมอยู่บนเตียงของตากล้องหนุ่ม "สนใจที่จะเก็บผมไว้เล่นในยามเหงาไหมครับ" "อยากจะเป็นคนในความลับรู้ใช่ไหมว่าต้องทำตัวยังไง"เพราะทุกคนในประเทศต่างก็รู้ว่าเธอกำลังคบหาอยู่กับ ขุนเขา ลูกชายของเจ้าสัวรังสิมันต์ ความเพียบพร้อมในทุก ๆ ด้านของขุนเขานั้นมันจะทำให้เธอมีชีวิตที่สุขสบาย และมีงานวิ่งเข้ามาหาเธอมากมาย "รู้ตัวครับ แค่คุณไม่ลืมผมก็พอแล้ว" "นายเด็ดขนาดนี้ ฉันจะลืมลงได้ยังไงล่ะ จริงไหม"สายตาที่ทั้งสองสื่อสารกันไปมามันมีความหมายของความต้องการแอบแฝงอยู่ในนั้น ซึ่งไม่นานศึกรักของทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้งก่อนที่ม่านรุ้งจะหมดแรงและหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD