7. รักกู หลงกู ฟิลเจอริ่งแต่กับกู

1491 Words
ฉันคือ...เมียเก่า ?? Ep. 7 " เฟียร์... " หมับ... " คิดถึง...คิดถึงมาก " " ??? " มีเสียงเรียกชื่อเฟียร์ขึ้น พอเฟียร์หันไป พี่นายพุ่งเข้ามากอดทันที แบบไม่ทันตั้งตัวอึ้ง...อึ้งมากแม่ ตกใจทำอะไรไม่ถูก ตัวหอมมาก อีแจ๊สที่ยืนอยู่จับหน้าตัวเอง ปากเหวอเลย " เอ่อ...ปล่อยเฟียร์ก่อนค่ะ " สายตาคนเริ่มหันมองแล้ว มีโบ๊ยปากใส่ด้วย คงคิดว่าเฟียร์เล่นของละสิ ความสวยยะ กูมีของในตัว เชอะ... " พี่ดีใจมากที่ได้เจอเฟียร์อีกครั้ง เฟียร์ไปอยู่ไหนมา รู้มั้ยพี่คิดถึงเฟียร์มาก " พี่นายพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมาก เฟียร์ได้แต่ยืนนิ่งให้กอดอย่างขัดขืน พูดอะไรไม่ออก ช็อกมาก ไม่คิดว่าพี่นายจะทำแบบนี้ เตรียมใจไม่ทัน " ขอตัวนะคะ " " ............... " เฟียร์รีบดันพี่นายออก ถ้าขืนอยู่ต่ออีเฟียร์ต้องเป็นลมล้มลงไปในอ้อมกอดผู้ตัวเหี้ยแน่นอน ไม่ได้เราจะทำแบบนั้นไม่ได้ เราสวย เราไม่หยิ่ง แต่กูแอ๊บ เฟียร์ไม่ตอบรีบขึ้นรถเลย อีแจ๊สที่ยืนงงในดงอยากเสือกก็รีบขึ้นตาม จนพี่นายพูดอะไรไม่ออก ยืนมองประมาณแบบสงสัย อีนี่ทำไมอีเฟียร์หยิ่งจังวะ ?? อีแจ๊สก็งงแต่ยังไม่ถามอะไร เฟียร์ขับรถออกจากสนามอย่างรวดเร็ว เหยียบแทบมิด ขับมาสักพักเฟียร์เบรคจอดรถอย่างกะทันหัน " อร้ายยยยย...เค้าจำกูได้ เค้าคิดถึงกู อร้ายยย... " " อีเฟียร์ อีเหี้ยกูตกใจหมด โอ๊ยหัวกูแตกมั้ยวะเนี่ย " อีแจ๊สหน้าทิ่งลงไปโดนคอนโทรนรถ มันจับหน้าผากหันหน้ามามองเฟียร์ " มึงเค้าจำกูได้ มึงได้ยินมั้ยวะ ตอนที่เค้าบอกว่าคิดถึงกู " " เออกูได้ยิน ตอนนี้ทำมาระริกระรี่ ตอนเค้าคุยทำไมมึงไม่คุยกับเค้า " คำพูดของอีแจ๊สเล่นเอาเฟียร์หน้าจ๋อย หุบยิ้มไปเลย " เค้าหลอกฟันกู กูยังลืมไม่ได้วะ " เฟียร์ตอบออกไปก็ทำเอาอีแจ๊สหน้าเหวอไปเหมือนกัน " อีเฟียร์...อย่าร้องนะมึง ถ้ามึงร้องมาสคาร่าของมึงจะหลุด รองพื้นมึงจะไหล หน้ามึงจะเยิ้ม มึงจะหน้าเหี้ยมาก ไม่สวยเลยนะมึง " อีแจ๊สพูดปลอบ แทบหายเศร้า ไม่กล้าร้องไห้ กูรักมึงจริงๆ อีแจ๊สอีห่าจิก " มึงกำลังปลอบกูอยู่ใช่มั้ย ? " " กูปลอบมึงอยู่สิ กูรักมึงนะอีเฟียร์ " อีแจ๊สกอดเฟียร์พร้อมตบลูบหลังเบาๆ " ไม่มีผัวแต่มึงยังมีกูนะ คบกับกูมันไม่เสียว มันไม่มันส์ มันไม่เร้าใจ แต่กูรับรองความจริงใจกูมีให้มึง ล้านๆๆๆๆๆเปอร์เซ็นต์ อย่าร้องนะมึง " " กูไม่ร้อง ไม่เศร้า ไม่เหี้ยไรละ กลับบ้านดีกว่าเนอะ " ต้องรีบหยุดอีแจ๊สไว้ด่วนเลย ถ้าขืนยังเศร้าต่อ มีหวังอีแจ๊สได้พล่ามออกท่านสุนทรภู่ครูกวีแน่นอน มาถึงบ้าน อาบน้ำล้มตัวลงนอน หน้าของพี่นายคนเหี้ยมันลอยเข้ามาในหัวทันที ' ทำไมเราต้องมาเจอกันด้วยวะ ' ถ้าเฟียร์ได้ทำงานที่สนามแข่งรถนั้น นั่นแสดงว่าเฟียร์ต้องเจอพี่นายนะสิ ไม่ได้การแล้ว เฟียร์คิดได้รีบวิ่งไปเคาะห้องอีแจ๊สแบบรัวๆเลย " อีแจ๊ส...กูจะทำงานที่สนามไม่ได้ ถ้ากูทำกูต้องเจอพี่นาย กูจะเจอไม่ได้ " ทันทีที่อีแจ๊สเปิดประตู เฟียร์ซัดใส่เลย แบบหายใจไม่ทัน " อีเฟียร์มึงหยุดความคิดเดี๋ยวนี้ ตั้งสติฟังกูพริตตี้คืองานที่เราต้องการ พี่นายคือผัวเก่ามึงที่ไม่ต้องการแล้ว งานคือเงิน ผัวเก่าคือขยะ เพราะฉะนั้นมึงต้องเลือกเงิน...โอเค๊ " อีแจ๊สพูดเฟียร์คิดตาม เออจริงวะ " กูสวย กูเก่ง โนสน โนแคร์ " " งานพริตตี้ที่สนามนั้น เงินดี มั่นคง งานประจำรายได้เป็นกอบเป็นกำแบบนี้หายากนะมึง " " ถ้าพี่นายยังสนใจกู ต้องวิ่งตามกูสิ " " แล้วถ้าใครมายุ่งกับพี่นายมึงละ ? จะสนมั้ย" คำถามอีแจ๊สเล่นเอาจุกๆ " กูไม่ให้ใครมายุ่ง ถ้าพี่นายยังสนใจกู ยังรู้สึกกับกู กูไม่ปล่อยให้รอดไปหรอก มันต้องถึงเวลาหลอกฟันของกูบ้าง รักกู หลงกู ฟิลเจอริ่งแต่กับกูเท่านั้น ถ้าพี่นายแสดงชัดเจนกับกู กูจะจัดให้สาสมทั้งผัว ทั้งแม่ผัว คนอย่างพี่นายต้องเจอกระหรี่อย่างอีเฟียร์นี่แหละ " " มีความตั้งใจที่แน่วแน่มากแม่ " " ไปนอนดีกว่า" " เปลี่ยนสีไวจริงนะอีดอก " " เออ " " ? " อีกหนึ่งอาทิตย์ถึงจะเริ่มงานพริตตี้ กลางคืนพวกเราลองมาเป็นพีอาร์สาวสวยๆ ไม่ซิง ไม่หยิ่ง แต่ร่าน... วันแรกของการทำงาน มาอย่างสวยๆ ชุดที่ใส่ก็สวย โชว์ไม่เยอะ ไม่พอใจเลย... " ไม่ชอบชุดเลยวะ ? "เฟียร์พูดกับอีแจ๊ส ชุดแต่ละคืนไม่เหมือนกัน คืนนี้นักเรียนญี่ปุ่น " ทำไม...โป๊ไปเหรอวะ " " มันโชว์น้อยไป นมกูมันอยากล่อแหลม " " อีห่าจิก " " 5555 " การทำงานคืนแรกเหมือนยังไม่เข้าที่ต้องมีคนดิวเยอะ มีเพื่อนคุยบ้าง จนมารู้จักกับเจ๊อาย ที่ทุกคนรู้จักเพราะคือเมียเจ้าของร้าน อย่างเฮียเน็ค... วันที่สองเริ่มสนิทกับเจ๊อายมากขึ้น แต่ไม่เคยเห็นเฮียเน็คผัวเจ๊เลย คืนนี้คล่องตัวมากขึ้นการลวนลามไม่มีเลยเพราะเด็กใหม่ได้อยู่โซนนอก เสริฟอย่างเดียว อีกไม่นานต้องชงเหล้าด้วย วันที่สาม คืนนี้ชุดพยาบาลสาว อีเฟียร์ดันนมให้ตูมสุดฤทธิ์เอาให้แทบระเบิด " หนักอกหนักใจจริงจริ๊ง " เสียงอีแจ๊สร้อยแปดแซวเฟียร์ในห้องแต่งตัว เมื่อเห็นหน้าอกของเฟียร์ " คืนนี้ผู้ชายต้องลวนลามกู เลือดกำเดามันต้องแตกกระฉูดออกมา เอาให้มันแข็งกันถ้วนหน้า " ความมุ่งมันที่ตั้งใจมาก " การทรมานคนอื่นมันบาปนะมึง " " มันคือความสุขของกูวะ " " 55555 / 55555 " เฟียร์ทำงานในโซนนอกอยู่ จู่ๆอีแจ๊สเดินมากระซิบบอกว่า เจ๊อายกำลังมีเรื่อง รอไรละแม่ ความเผือกอยากกินมาก รีบตามอีแจ๊สไปในทันที เรื่องชาวบ้านคืองานของเรา มาถึงเจ๊อายกำลังยืนด่าเด็กผู้หญิงสองคนอยู่ด้านนอกร้าน " ก็อยากได้ผัวเจ๊อ่ะ จะทำไม " ผู้หญิงคนนึงพูดกับเจ๊อาย " เหรอ...งั้นมึงก็ต้องอยากแดกมือกูด้วย " เพี๊ยะๆๆ ชิบหายแล้วไง เจ๊อายตบอีผู้หญิงปากดีคนนั้นทันที ผู้หญิงอีกคนก็มารุมเจ๊ด้วย 2รุม1 ไม่เฟี้ยวเลย เฟียร์กับแจ๊สเห็นท่าไม่ดีรีบเข้าไปช่วย ดึงอีผู้หญิงคนสองออก แต่... " ปล่อยกู อีกระหรี่ " " มึงว่าใคร แม่มึงสิกระหรี่ " เพี๊ยะๆๆ เฟียร์หมั่นไส้ตบอีผู้หญิงสอง กูกระหรี่กูรู้ตัว คนอื่นไม่ต้องบอก อีแจ๊สเข้าไปช่วยเจ๊ เฟียร์ตบกับอีผู้หญิงสอง จน... " หยุด...กูบอกให้หยุด " ปัง!!!!! เสียงปืนดัง ทุกอย่างหยุดชะงัก หันหน้าไปมองตามเสียงอัตโนมัติ " เฮีย... " เจ๊อายหน้าสลด แต่เรียกเฮียหรือว่าเฮีนเน็คเจ้าของร้าน " ทุกคนตามกูไปที่ห้อง " ผู้ชายคนที่ยิงปืนพูดขึ้น หน้าคุ้นจัง เคยเห็นที่ไหนวะ เข้ามาในร้าน เฮียโกรธจนรู้ว่าผู้หญิงสองคนนั้นกิ๊กเฮีย แต่นานแล้ว เจ๊เลยนัดมาคุยแต่มันปากดี เลยชุลมุนกัน เฮียเลยพูดค่อนข้างแรงใส่ผู้หญิงสองคนนั้น แล้วไล่ให้ออกไป " พวกเธอรู้ใช่มั้ยกฎที่นี่คืออะไร ? " " รู้ค่ะ " ทะเลาะวิวาทคือไล่ออก " เฟียร์กับแจ๊สช่วยอาย อย่ามาใช้อำนาจ " เจ๊อายพูดขึ้น นั่นไงอำนาจเมียแผลงฤทธิ์แล้ว " มันเป็นกฎอาย " " ไม่รู้...เรื่องนี้เฟียร์กับแจ๊สไม่ผิด คนที่ผิดคือเฮีย " " งั้นก็ให้เฟียร์กับแจ๊สไปช่วยร้านใหญ่สักพักถือเป็นการรับโทษ " " เฟียร์ แจ๊ส ว่าไง โอเคมั้ย ? " " ได้ค่ะ " สุดท้ายเฟีย์กับแจ๊สต้องโดนย้ายร้านไปช่วยร้านใหญ่เป็นร้านพี่ชายเฮีย เจ๊อายก็มาคุยกับพวกเรา " พี่ชายเฮียชื่ออะไรเหรอคะ ? " " ชื่อพี่นาย " " พี่นาย !!! " " ใช่...ทำไมเหรอเฟียร์ ? " " ปะ...เปล่าคะ " อีแจ๊สหันหน้ามามองเฟียร์ทันที ถึงบางอ้อแล้วอีเฟียร์เอ้ย " ชัดเลยอีแจ๊ส เฮียเน็คน้องพี่นาย " " เอาแล้ว สนุกแน่ ผัวเก่าเป็นเจ้าของร้าน เมียเก่าเป็นพีอาร์ สนุกแล้วแม่ 555 "
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD