ดุ๋มดุม : [นี่นาย มันใช่เรื่องมาขู่กันไหม?]
Y. : [ส่งโลเคชั่นมา เดี๋ยวนี้เลย]
ดุ๋มดุม : [ส่งรูปสติ๊กเกอร์แมวส่ายหัว]
Y. : [ส่งรูปสติ๊กเกอร์แมวร้องไห้]
ดุ๋มดุม : [ร้องไห้ทำไม?]
Y. : [ส่งมา]
นั่น! ไม่บอกแล้วจะมาบังคับกันอี๊ก
ดุ๋มดุม : [ส่งโลเคชั่นบ้านตัวเอง]
หลังจากส่งไป ข้อความก็เงียบหายไปเลย
Y. : [ลุกไหวไหม?]
ไม่ถึงสิบนาที เขาก็ส่งไลน์มาถามอีกครั้ง
ดุ๋มดุม : [อย่าบอกนะ…]
Y. : [อยู่หน้าบ้านแล้ว ออกมารับไหวไหม?]
“บ้าเอ๊ย! เขามาจริงๆ เหรอเนี่ย?”
จากที่กำลังนอนซมไข้ถึงกับดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอนทันที สองขาเรียวเล็กเดินออกไปยืนมองหน้าบ้าน ก็เห็นเงาใครบางคนกำลังยืนกดโทรศัพท์อยู่ ข้างกายมีรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่จอดอยู่ริมกำแพง [น่าจะดับเครื่องแล้วเข็นเข้ามา ไม่งั้นเสียงมอเตอร์ไซค์ คงปลุกคนทั้งบ้าน]
“มาทำไมอ่ะ?”
ร่างเล็กที่อยู่ในชุดนอนน้อยชิ้นเอ่ยถาม
“ทำไมแต่ตัวแบบนี้ ไม่หนาวหรือไง?”
