“รีบเปิดอ่านสิ ฉันมีธุระต้องไปทำต่อ”
“กลับไปซะ”
“นายจะไม่เอาเงินเหรอ?”
“ไม่ ฉันหมายถึงเธอกลับไปซะ”
เขาเอ่ยปากไล่ผู้หญิงข้างกายที่เพิ่งจูบกันไป
“นายไม่ต้องไล่เธอไปหรอก ฉันรู้ตัวเลขทั้งหมดแล้ว ขอแค่เลขบัญชีให้ฉันก็พอ” เธอไม่ได้ต้องการอะไรจากผู้ชายคนนี้แล้ว แค่อยากมาเคลียร์ปัญหาให้มันจบๆ ไปซะ
“บอกให้กลับไป ไม่ได้ยินหรือไงวะ!”
จู่ๆ เขาก็หันไปตะคอกเสียงดังใส่ผู้หญิงคนนั้น
ทำเอาหล่อนสะดุ้งตกใจ แล้วรีบวิ่งหนีไปในทันที
“ไม่เห็นต้อง…ว๊าย!”
เขากระชากแขนเธอเข้าไปในห้องของเขาเอง
“เบาหน่อยได้ไหม ฉันเจ็บนะ!”
เขาไม่ฟังในสิ่งที่เธอทักท้วง แต่กลับจับตัวเธอไปยืนแนบชิดติดผนังห้อง แล้วโน้มลงมาขบกัดริมฝีปากอวบอิ่มเหมือนที่ทำกับเธอในคืนนั้น แถวยังสอดมือเข้ามาบีบเคล้นทรวงอกไร้บราเซีย ชนิดที่ว่ากะจะบีบให้แหลกคามือ
“อื้อ!”
มันทั้งเจ็บ ทั้งหน่วง ทั้งแสบจนเธอทนไม่ไหว ครั้งนี้มันรุนแรงเกินไป เกินกว่าที่
