“ถ้าเมาแล้วก็กลับบ้านไปนอนซะ”
ยีนหันไปตอกกลับผู้หญิงคนนั้นด้วยสีหน้าปกติ ต่างจากเธอที่หน้าเจื่อน กลัวว่าความจริงจะแตกกลางวง ที่เขาว่ากันว่า คนทำผิดมักจะไม่มีความสุขอย่างเต็มที่ น่าจะเป็นเรื่องจริง พอมีคนมาทักท้วงเรื่องนี้ใจถึงหายแว๊บ
“ตะ แต่แอนนาจำได้นะคะ”
“ก็บอกให้ไปไง”
เขากดเสียงเข้ม ถึงจะไม่ได้ขึ้นเสียงใส่ แต่ก็ฟังดูน่ากลัว ทำเอาผู้หญิงที่ชื่อแอนนารีบเดินออกไปจากร้านทันที
“น้องกระดุมน่าจะตอกกลับไปสักที มากล่าวหากันแบบนี้ได้ยังไง เสียหายหมด” เจ๊ทรายกับในวงเหล้าเกิดอาการหมั่นไส้แทน แต่พอมันเป็นเรื่องจริง เธอก็ไม่กล้าแสดงตัวเยอะ ได้แต่นั่งเจื่อนยิ้ม แล้วสะกิดคนข้างกายให้พาเธอกลับบ้านเสียที ขืนอยู่นานกว่านี้ จะเสี่ยงความแตก
“ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”
ยีนเอ่ยปากขอตัวกลับบ้านเป็นคนแรก
“เฮ้ย~ กลับเร็วไปหรือเปล่า เพิ่งลงมาเองนะ นั่งดื่มต่ออีกขวดสองขวดดิวะ” พวกรุ่นพี่ในวงดนตรีชวนดื่มต่อ
“ผ
