ครืน~ ครืน~
"อื้อ~" ฉันลืมตาตื่นด้วยความรู้สึกที่ยังงัวเงีย เมื่อโทรศัพท์มือถือที่ฉันเอาวางไว้ข้างตัวมีแรงสั่นเบา ๆ ปลุกให้ฉันต้องตื่นจากการนอน แต่พอเห็นเบอร์ที่โทรเข้ามาฉันก็ไม่รอช้าที่จะกดรับสาย
"สวัดดีค่ะ" ฉันกรอกเสียงทักทายปลายสายไปด้วยน้ำเสียงที่ติดงัวเงีย
(ยังไม่ตื่นเหรอลูก)
น้ำเสียงใจดีของคุณแม่ดังตอบกลับมาด้วยประโยคคำถามทันทีเมื่อฉันกรอกเสียงทักทายไป
"ตื่นตอนคุณแม่โทรมาเลยค่ะ" ฉันตอบกลับไปตามตรงด้วยน้ำเสียงที่ยังงัวเงีย ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นตวัดขาลงจากเตียงนอน เพราะเห็นว่าพิงค์ยังคงนอนนิ่งอยู่ข้าง ๆ ฉันกลัวว่าเสียงตัวเองจะไปรบกวนเวลานอนของเพื่อนจึงเดินออกมาคุยสายกับคุณแม่ที่ด้านนอกแทน
เมื่อคืนกว่าจะได้นอนกันก็เกือบจะเช้าแล้ว เพราะมัวแต่เร่งทำงานส่งให้ทันเวลา ยังดีที่วันนี้เป็นวันหยุดและเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะค้างกับพิงค์ที่คอนโดแล้ว เพราะตอนนี้งานที่ต้องส่งอาจารย์ก็ทำกันเสร็จหม
