Ayşegül ile hesaplaşmamız benim umduğum gibi geçmemişti , Ayşegül suçsuz ve mağdur bile olmuştu benim yüzümden , içimdeki sevgiyi kabul etmemek için onun hakkında olmadık düşüncelere kendimi ikna etmeye çalıştıkça , Ayşegül gözümde daha masum görünüyor . o hesaplaşmadan sonra Ayşegül ağlayarak uyuyakalmıştı , yatağına yatırmak isterken uyandı o kadar masum o kadar güzeldi ki hayran kalmamak elde değildi .
babam haklıydı Ayşegül nasıl olmuştu da beni sevmişti , güzel , akıllı , masumdu , o kadar masumdu ki pamuk gibi kalbi vardı .
kucağıma alınca uyanan Ayşegül ağlamaktan kızarmış gözleriyle masum masum bana bakarken , tıpkı bir kirazı andıran dudakları resmen onları öpmem için davet ediyordu beni ...
Ayşegül'ün dudaklarından kendimi alıp dediğine dikkat ettim '' ben kendim yatarım '' mı
